We noemen de nieuwe 2021 Yamaha nu de Tracer 9, maar tot nu toe kenden we het model als Tracer 900 en nòg eerder zelfs als MT-09 Tracer. Die eerst naamgeving verraadt de afkomst van de Tracer, die je in feite nog steeds een ‘MT-09 op hoge poten’ zou kunnen noemen. Vandaar ook dat het nieuwe motorblok met 889 cc nu ook naar de Tracer komt, met nog steeds meer overeenkomsten dan verschillen tussen de MT en de Tracer. Het is daarom Raadzaam om ook de test van de 2021 Yamaha MT-09 te lezen als je geïnteresseerd bent in de eventuele aankoop van een Tracer 9; vooral dat geweldige driecilinder motorblok en de moderne elektronica is immers volledig hetzelfde En wordt daar dan ook al ruim besproken. We focussen ons dan hier op de zaken die de MT niet heeft. 

In het kort: ook bij de Tracer 9 is de overgang van 847 naar 899 cc doorgevoerd, het vermogen steeg zelfs naar 119 PK, het koppel naar 93 Nm. De Tracer 9(00) mocht ook wel wat sterker worden, want het is vanaf nu de zwaarste reismotor van Yamaha, na het verdwijnen van de FJR1300 en Super Ténéré 1200 uit de Sport-Tour range. Nog korter: het driecilinder motorblok is sterk, soepel, uitdagend en vooral een genot om mee te rijden. Het pakt vanaf elke toerental lekker op en klinkt daarbij nog eens fijn ook. In één woord: geweldig.

Uiterlijk en verlichting

Qua uiterlijk zoekt Yamaha bij elke modelupdate meer haar eigen weg, zodat ze zich steeds meer kan onderscheiden van de concurrentie. Bij de nieuwe Tracer 9 is dat goed gelukt, de motor ziet er netjes en modern uit. Net als bij de MT-09 zijn de zijdeksels voor het frame niet aanwezig, het is nog even afwachten of Yamaha hiermee trendsetter of vreemde eend in de bijt wordt. Ook is er wat raars aan de hand met de verlichting. De echte ‘koplamp’ is namelijk maar één van de rondjes onder de kroonplaat, voor de berijder rechts. Verwacht dus bij elk verkeerslicht de opmerking dat je linkerkoplamp stuk is. Maar de linker is alleen het grootlicht. Daarboven zitten nog twee ‘ogen’ met een coole LED-streep eronder, waarvan je snel zou denken dat dat de echte koplampen zijn. Dat is niet zo. De LED-streep is er voor alle modellen, maar bij de standaardversie van de Tracer 9 is het glas daarboven leeg; er zit niks achter. Bij de GT-versie zit daar de bochtenverlichting, die dus alleen aangaat bij een bepaalde hellingshoek.

Nòg lichtere wielen

Euro5 zorgde, naast potentieel minder vermogen, voor nòg een technische uitdaging: de nieuwe regels zorgen voor een veel zwaarder uitlaatsysteem. Yamaha loste dat deels op door lichtere wielen, een beproefde methode voor motorfabrikanten, maar wel eentje die voor wielen zorgt die steeds minder kunnen hebben. Die ‘Spin Forged’ aluminium wielen zijn nu op sommige plaatsen nog maar 2 millimeter dun, waarmee nog eens onderstreept wordt dat de Tracer puur voor gebruik op de weg is gebouwd. Het is dus geen Adventure maar een Crossover: wèl de bouw van een adventure maar niet de offroadcapaciteiten. De vorm van de tank bevestigt dat nog eens: als je gaat staan drukt er een rand in je dijen, waardoor een leuk stukje “Strade Bianchi’ zo’n beetje de limiet is.

Sporttour zithouding

De zithouding is lekker rechtop, misschien wel de hoofdreden van de populariteit van adventures en crossovers. De spiegels kregen een prominente plek, maar geven nèt wat teveel zicht op je armen. Daar komt bij dat ook hier de spiegels vastzitten aan de rem-en koppelingshendel, waardoor die niet een klein beetje omlaag gedraaid kunnen worden, wat we eigenlijk best zouden willen. We hebben ‘s ochtends het zadel gelijk in de “Nederlanders-stand” gezet, de hoogste dus. Voor de meeste motorrijders is die zitpositie prima, maar voor ècht lange-afstandsrijders is de ruimte voor de benen Dan niet enorm. Een scherpere kniehoek, deels door de wat achterwaartse positie van de stepjes, is perfect als je er eens lekker voor gaat zitten op een mooie bochtige weg in Toscane, maar voor de lange afstand lijkt het wat beperkt. Dat zal nog meer gelden als het zadel in de lage stand gaat, die overigens iets lager is dan op de vorige Tracer 900.

Dashboards

Op de MT-09 kwam Yamaha eindelijk met een TFT-dashboard, maar wel in mini-formaat van 3,5 inch. Op de Tracer 9 zetten ze gelijk dubbel in: daar zitten twee van die schermpjes naast elkaar. Helaas is het dashboard onder een verkeerde hoek gemonteerd; kleine motorrijders hebben vast prima zicht en ook de GoPro op je borst heeft prima beeld, maar een halve meter daarboven zie je het net niet lekker, waaraan de priegelig kleine cijfers weinig meehelpen. Tel daarbij de wat matige informatie op het rechterscherm, de rare plek voor de rijmodi-knop, het saaie kleurgebruik en de app die geeneens verbinding maakt met de motor, en je weet dat Yamaha op het vlak van de gebruikersinterface nog flinke stappen te zetten heeft.

HIER KOMT BINNEN EEN PAAR DAGEN DE TESTVIDEO

Qua sturen is de Tracer 9 nog steeds een feest. Héél misschien is de lichtvoetigheid ietsje (!) minder dan bij het vorige model, maar nog gaat hij exact daarheen waar je mikt, ook als het serieus hard door lange, snelle bochten gaat. Daarbij geven de nieuwe Bridgestone T32 GT’s veel grip en blijft de motor heel strak en toch voldoende speels wendbaar; de Tracer 9 zou goed de snelste van elke slingerweg kunnen zijn. Alleen de GT heeft bij 160+ de neiging wat losjes aan te voelen aan de voorkant, wat niet zo gek is gezien de kofferset samen met de enorme ruit. De ruit op de standaardversie is overigens exact gelijk op beide modellen, met een niet al te soepel verstelmechanisme met weliswaar 10 standen, maar dat gaat maar over 5 centimeter totaal. Toch beschermt de ruit prima, hij beweegt misschien wat makkelijk in de rijwind, maar je zit er goed achter, met alleen wat -acceptabele- herrie om je helm. Verder zit je keurig uit de wind op de motor, met de handkappen als standaard en nieuwe windgeleiding rondom je benen, dit klopt allemaal prima zo.

GT pakket

In tegenstelling tot voorgaande modellen, is de GT-aanbieding iets minder onmisbaar dan bij de vorige modellen. 75% van alle kopers koos tot nu toe voor de GT, wat logisch was omdat de aanbieding ervan ijzersterk was. Zo sterk, dat ze bij Yamaha bedachten dat het ook wel iets minder kan, waardoor je nu voor 2500 euro extra de semi-actieve KYB vering, harde zijkoffers, LED-bochtverlichting en het quickshift systeem voor op- en terugschakelen koopt. Niet slecht, maar ook geen aanbieding meer die je niet kunt laten lopen. Wel zijn we groot fan van de quickshifter, in onze beleving kan die niet ontbreken bij aanschaf van een nieuwe Tracer. Over schakelen gesproken; net als bij de MT-09 hadden we wel eens een valse neutraal te pakken, maar ook hier leek dat te verhelpen door duidelijker te schakelen, waardoor het later op de dag niet meer voorkwam en de bak weer heel voorspelbaar en duidelijk reageerde.

Verschil

Qua keuze tussen GT en Standaard zit er qua rijden nogal wat verschil tussen de elektronische Kayaba Antimatic Damping System (KADS) van de GT en de handmatig instelbare vering van de standaard “9”. Bij de GT kan je eigenlijk maar uit twee standen (A1-A2) kiezen, die allebei vooral op comfort zijn afgestemd en waarbij de voorvork wel ver induikt als je hard remt. De GT is dus, geheel logisch, vooral op de toerrijders gericht, waarvoor voldoende luxe aanvoelend rijcomfort wordt geleverd. Opvallend bij dat KADS (door Yamaha ook SUS genoemd) is wel dat de veervoorspanning niet meegenomen word, die moet je bij een passagier of veel bagage weer bijregelen met een niet al te fraaie cilinder die naast de achterkant hangt. Volgens Yamaha om gewicht en ingewikkelde techniek te besparen, maar volgens ons bedoelen ze daar kosten mee. Het valt duidelijk op dat de standaardversie veel sportiever afgeveerd is, maar die vering wel wat minder compleet aanvoelt; hij doet het vooral sportief goed op glad asfalt maar raakt op slechter wegdek eerder buiten zijn comfortzone.

Conclusie

We zeiden het al bij de MT-09 en roepen het hier nog een keer: de driecilinder is dé hoofdreden om een van deze machines te kopen. Enig echt minpunt is de zwakke gebruikersinterface, daar moet Yamaha nu echt eens gaan opschakelen. Maar kijk dan naar de fijne besturing, een goede ruit, prima elektronica en erg goede remmen en het is duidelijk dat de Tracer 9 ook in 2021 heel goed geslaagd is, al is het verschil met het vorige model niet enorm. Daarmee is de Tracer ideaal voor snelle stukjes in de buurt, woon-werkverkeer, lange motorreizen en zelfs een circuitdag moet op de standaardversie prima kunnen. Zo komt de Tracer 9 wel heel erg dicht in de buurt van de ideale crossover.

Tekst: Iwan van der Valk. Fotografie: Alessio Barbanti, Yamaha, Testmotor

Technische gegevens 2021 Yamaha Tracer 9