Voor modeljaar 2017 heeft KTM de splitsing tussen straat en offroad in het “adventure” segment duidelijker doorgezet. De KTM 1290 Super Adventure S is nu de volledig straatgerichte versie van de Adventure line-up, terwijl de “R” veel meer een echte offroadmachine is geworden. Daarmee verandert de naamgeving van het segment dan ook wat, de term “allroad” wordt hierdoor feitelijk onjuist. Ter vergelijking: we reden met deze S op de bizar bochtige wegen van Corsica; de R wordt geïntroduceerd op een deel van de Dakar-route in Peru. 

Voor alle duidelijkheid: de vierde generatie van de KTM Super Adventure is in de basis niet héél anders dan het vorige model, waar we in 2015 mee reden. Over de hele breedte werden een aantal kleinere veranderingen doorgevoerd, waarvan de indrukwekkende koplamp met opvallend LED-contour en het makkelijke te bedienen TFT-dashboard de grootste blikvangers zijn. Qua afwerking deugt de Super Adventure S verder helemaal; alle stickers zitten netjes onder de lak, alles ziet er kwalitatief hoogwaardig uit en alle onderdelen sluiten ook mooi aan. Verder is deze KTM volgepropt met alle denkbare elektronica, van een keyless systeem tot het optionele (software) My Ride, waarmee je je telefoon op het dashboard kan aansluiten. Dat wil je niet, maar het kan. De knoppen op het stuur zijn ’s avonds verlicht, al deed dat het toevallig op ons exemplaar niet tijdens de ‘nightride’, waarin we de werking van de bochtenverlichting konden ervaren. Die drie elkaar opvolgende bochtenlampen zorgen inderdaad voor meer licht in de bocht, maar het systeem schakelt soms nèt iets te laat aan, waardoor je niet op hellingshoek de bocht in durft (omdat je nog niks ziet) en dus de volgende bochtenlamp niet aangaat. Toch heel handig voor een aardedonker kronkelpad op Corsica maar vooral een geinige gimmick voor wegen in de gewone wereld.

Motor
Motorisch bleven de extreme 160 pk aan topvermogen en de nog veel beter voelbare 140 Nm aan maximum koppel van het vorige model, waarmee de 1301 cc grote Super Adventure nog steeds de sterkste ‘adventure’ is. Het koppel is bizar vlak, bij 6500 toeren komt er nog een klein beetje power bij, maar over het hele toerenbereik is er altijd veel meer lineaire trekkracht voorradig dan je op het asfalt kwijt kan. Gelukkig wordt dit allemaal in bedwang gehouden door een uiterst compleet veiligheidssysteem, waarvan traction control en bochten-ABS de belangrijkste onderdelen zijn. Gekoppeld aan het semi-actieve WP veringsysteem zorgt dit continu voor een ideale set-up in alle omstandigheden. Daarbij is het wel jammer dat een aantal elektronische opties (modes, traction control, offroad ABS) tot het optionele Travel Pack behoren, extra betalen voor een druk op de knop in een computer voelt toch raar aan. Ondanks dat is het standaard elektronische vangnet met de zeer goed werkende voorrem zo’n ijzersterke combinatie dat je je altijd veilig en in controle voelt, ondanks de snelheid waarmee je door het landschap knalt.

Elektronica
Zoals we gewend zijn van KTM gaat het de hele testdag alleen maar op één snelheid: zo hard mogelijk. Daarbij is de keuze voor de “Sport” stand van de vering en de “Street” mapping voor ons al snel de ideale. In de “Sport” mapping wordt de injectie wat te nerveus, waardoor de lange veerwegen net voor teveel onrust zorgen. In de “Street” mapping is de injectie soms ook wel iets aan de scherpe kant, maar dit is heel voorspelbaar en zodoende acceptabel. Eenmaal op het gas gaat het in elke versnelling ongelooflijk snel vooruit zonder ook maar één hikje of onregelmatigheid, de dikke V-twin hamert onder je naar de volgende bocht. Dat “hameren” gebeurt helaas wel een beetje in stilte, ondanks de optionele Akrapovic uitlaat op veel exemplaren zou er qua geluidsbeleving voor de rijder, bijvoorbeeld qua inlaatgeluid, nog wel wat te winnen zijn. Qua vering is de “Sport” stand echt goed, ongeacht de staat van het asfalt is er altijd een prettige afweging tussen comfort en sportieve rijeigenschappen.

Sturen
Schakelen doet de 1290 heel duidelijk en precies, alleen de neutraal is stilstaand amper te vinden. Rijdend juist weer wel, maar dit komt meestal omdat je met je voet op hobbelig asfalt per ongeluk de quickshifter raakt, waardoor je onbedoeld in z’n vrij schakelt. Maar, ook bij schakelen van 1 naar 2 is het zaak goed duidelijk door te duwen, zodat je niet onbedoeld de neutraal te pakken hebt. Op de kleine weggetjes -zonder rechte stukken- is het met de bijna 250 kilo van de motor (met optionele koffers) hard werken geblazen, maar dit komt alleen maar door het opwindende tempo. De enorme Super Adventure stuurt immers geweldig, is heel makkelijk van kant naar kant te smijten en in korte bochten met een beetje achterrem prima te corrigeren, waardoor ook in knijpende bochten opeens nog korter afdraaien altijd mogelijk blijft. De voorkant geeft daarbij niet enorm veel feedback, maar kan vaak meer dan je denkt, een opvallende overeenkomst met de concurrent waar we laatst op reden. Het echte vertrouwen komt voornamelijk vanuit de achterzijde, vooral de bocht uit geschoten worden is elke keer genieten, vooral als je weet dat de traction control er altijd als vangnet is.

Reismotor?
In langere bochten proberen we lange-afstandscapaciteiten in te schatten, het heel makkelijk verstelbare ruitje houdt je in de hoogste stand lekker uit de wind maar dan hoor je de rijwind wel flink op je helm. Op lange ritten zal de prima zithouding zeker van pas komen, ook voor de passagier is er volop comfort. De verniewde koffers zijn helaas optioneel, waarbij de linker een zee van ruimte biedt, terwijl de rechter voor het grootste deel gevuld is met een uitsparing voor de enorme uitlaat. De ‘drijvende’ bevestiging van de kofferset is ook nieuw, dat werkt als berijder prima maar achter een andere S rijdend zie je ze wel flink bewegen. KTM garandeert dat door dit systeem de motor ook met een passagier, volle koffers en een versleten achterband stabiel blijft.

Conclusie
Met de vernieuwde Super Adventure 1290 S maakt KTM de stap naar volwassenheid als fabrikant van grote reismotoren. De “S” is volledig straatgericht en bereikt daar absoluut het niveau zoals de concurrentie dat heeft neergezet, waarbij de rauwe randjes van het Oostenrijkse merk ondertussen weggewerkt zijn. De hebberigheidsfactor door het woeste uiterlijk, de geniaal uitziende koplamp en het prachtige TFT-dashboard maken dit de stoerste machine om te hebben. We moeten maar vertrouwen op de lange-afstandscapaciteiten van het vorige model die, aangevuld met de ronduit indrukwekkende rijervaring over echte stuurwegen, ervoor zorgt dat deze S op dit moment dé adventure-motorfiets is.

Tekst: Iwan van der Valk, foto’s KTM

Technische gegevens 2017 KTM 1290 Adventure S