Steeds meer “motoren” met meer dan 2 wielen komen op de markt. Het gaat dan voornamelijk over afgeleiden van het motor-scooter concept (op de Yamaha Niken na). Dat betekent een groot zadel, meestal een klein eencilinder blokje met een CVT automaat en twee wielen voor. Qooder (voorheen Quadro) heeft nu enige tijd naast zo’n driewieler ook een model met 4 wielen. Die heet gewoon Qooder (de drie-wielige variant is de QV3) en is te koop vanaf 11.999 euro.

Door de spoorbreedte van meer dan 460mm voldoet de Qooder aan de eisen om gezien te worden als een “driewielig voertuig” dat gereden mag worden met een B rijbewijs (mits behaald voor 19-1-2013), net zoals dat geldt voor de Piaggio MP3 LT en de Peugeot Metropolis. Vanwege die goedkeurig heeft de Qooder ook een voetrempedaal die alle wielen afremt. Met de MP3 is overigens een link. We worden bij het afhalen van de Qooder meegenomen in de geschiedenis van het merk. Het Zwitserse merk (productie vindt plaats in Taiwan) is opgericht door twee Italianen die betrokken zijn geweest bij de ontwikkeling van de MP3. Zij vonden echter dat het ontwerp beter kon (en moest), maar daar wilde het Italiaanse merk niet aan, in dat stadium van de ontwikkeling. Daarom is het ontwerp-duo maar zelf doorgegaan met ontwikkelen van het concept van de hellende scooter. We worden geïnformeerd over nieuwe modellen die er aan komen. De huidige Qooder krijgt (net als de driewieler) dit najaar nog een uiterlijke re-styling. Daarnaast komt er een elektrische variant (eQooder, vanaf 21.490 euro), en een ‘ruigere’ XQooder (vanaf 16.800 euro).
Voor het grootste verschil met de Piaggio (en andere varianten van het concept) moeten we kijken naar het kantelmechanisme. Bij de Qooder is dit mechanisme hydro-pneumatisch, waar drie gasgevulde cilinders het mechanisme besturen. Het hydraulische systeem is achter aangevuld met een differentieel, en riemaandrijving voor allebei de achterwielen. Het voordeel aan het hydro-pneumatische systeem is dat hobbels onder een van de wielen geen gevolgen hebben op de hellingshoek of op het spoor van het andere wiel op dezelfde as. Daarnaast gaat het afschuinen van de Qooder wat trager dan met bijvoorbeeld de MP3 of Metropolis. De importeur gaf aan dat veel klanten nu een al een andere tilting-scooter hebben en het tragere afschuinen van de Qooder als meer stabiliteit ervaren.

Op het eerste gezicht is de Qooder een vrij basic motorscooter, die niet is uitgerust met veel luxe, gezien de prijs van bijna 12.000 euro. Het dashboard bestaat uit een grote analoge snelheidsmeter en toerenteller, met daar tussenin een LCD scherm met de trip- en benzinemeter. De remhendels zijn instelbaar, waarbij de rechter hendel de voorremmen bedient en de linker hendel alle wielen. Het eencilinder blokje van 399cc levert 32,5 PK en 38,5 Nm, waarmee de Qooder net 130 kan halen. In de praktijk is het, zeker voor stadsverkeer en B-wegen voldoende, maar niet vlot. De Qooder weegt dan ook een zeer forse 281 kilo. Er zijn twee niet afsluitbare opbergvakjes beschikbaar en een groter vak onder het achterste zadel, waar helaas geen (integraal)helm in past. In zowel het vak onder het zadel als in een van de opbergvakjes onder het stuur (dat wel erg warm wordt) is een 12v aansluiting aanwezig. Deze categorie voertuigen heeft tot op heden geen verplichting tot ABS, zoals normale auto’s en motorfietsen wel hebben. Hard remmen heeft geen instabiliteit tot gevolg, wel kan het zijn dat er twee zwarte strepen achterblijven van de achterwielen.
Rijden met de Qooder is in de eerste paar meters wennen. De vierwieler vraagt om veel stuurinput om in te sturen. De heer die we weg zagen rijden voordat wij de Qooder mee konden nemen had bij het wegrijden ook de linkerbaan nodig. Beweeglijk, dat kan je de Qooder moeilijk noemen. De stabiliteit valt inderdaad op, maar het komt met een prijs (voor ons als motorrijder). Voorheen probeerde Qooder haar modellen weg te zetten via conventionele motorzaken. Sinds kort wordt echter gewerkt aan het opbouwen van een dealernetwerk via autodealers. En dat is veel logischer. De Qooder moet wat ons betreft ook meer gezien worden als een alternatief voor 1 persoonsmobiliteit in de auto, en niet als een alternatief voor een (conventionele) motorfiets. De aanvulling van een elektrische variant past dan ook beter bij het concept als een vernieuwende vorm van persoonlijke mobiliteit. De doelgroep is volgens de importeur dan ook vooral de niet motorrijders. Daar kunnen we na de eerste meters mee instemmen. Als motorrijder valt vooral het gebrek aan dynamiek op. De Qooder is in niets echt spectaculair, anders dan de gimmick van kantelen met 4 wielen. Onder de Qooder zitten 14 inch wielen, wat groter is dan bij de meeste scooters. Ook dit draagt bij aan een betere stabiliteit, zeker bij hogere snelheden. Subtiele koersveranderingen zijn lastiger dan op een conventionele motor. Met aandringen en nadrukkelijk sturen met het stuur, lukt het om de Qooder ook in snellere bochten en met grotere hellingshoeken vlot te rijden. Opvallend is daarbij dat oneffenheden en slecht wegdek soms resulteren in onrust in het stuur.

Doordat de Qooder niet breder is dan een reguliere motor(scooter), kan er gemakkelijk mee tussen de file door gereden worden. Naast dat dit handig is, geeft dit ook veel bekijks. Tijdens het tanken werden we aangesproken, omdat mensen toch wel benieuwd zijn naar dat ‘bijzondere ding’. Ondanks de bescheiden top van 130 km/h, is de snelweg prima te doen, zeker met de verlaagde maximum snelheid. Snelle inhaalacties zitten er niet in, maar rond de 100 km/h voelt de Qooder nog niet buiten adem. In de regen voelt de Qooder zich echter niet thuis. Dit heeft met name te maken met de standaard gemonteerde Duro Racing banden. Rechtuit bieden deze onder natte omstandigheden nog voldoende grip met remmen. Onder hellingshoek met nat wegdek heef de Qooder echter de neiging om over de voorwielen naar de buitenkant van de bocht te glijden. Het gewicht zal hier ook zeker een aandeel in hebben, maar met een set andere banden verwachten we dat het een stuk beter zal gaan.

Het zadel is hard en de scooter is niet al te groot. De treeplanken geven niet veel ruimte tot een andere houding. Dat maakt dat lange stukken incidenteel wel zouden kunnen, maar gebruik voor alledag op afstanden van meer dan 50km enkele reis niet bij de Qooder passen, omdat je moeilijk kan gaan verzitten. Het passagierszadel is erg breed, waardoor kortere mensen of kinderen minder makkelijk bij de stepjes kunnen. De Qooder is stevig geveerd en stuitert een beetje over drempels en hobbels. Opvallend is wel dat wanneer je met maar 1 wiel over een hobbel rijdt, je daar vrij weinig van meekrijgt. De Qooder blijft overeind wanneer de remmen zijn aangetrokken, waardoor je je voeten niet aan de grond hoeft te houden. Voor parkeren is er een handrem en een blokkadehendel voor het hellingssysteem, dat vergrendeld wordt met het stuurslot. Doordat de Qooder blijft staan is hij makkelijk te parkeren. Met het voertuig aan de hand manoeuvreren is dan ook zeer makkelijk, omdat je de machine niet in balans hoeft te houden.

Zoals eerder vermeldt is de Qooder uitgerust met een CVT automaat, zoals dat op scooters gangbaar is. Inherent aan de werking van zo’n systeem, valt op dat de motor altijd veel toeren draait, ook bij rustig rijden is het niet ongebruikelijk dat de toerenteller boven de 5000 toeren komt. Hierbij zijn forse vibraties voelbaar. Verder is de CVT soms onrustig en reageert snel op kleine veranderingen van de gashendel. Afremmen op de motor is minder dan gebruikelijk bij een conventionele motor. Tijdens onze testritten komen we op een gemiddeld verbruik van 1:19. Voor een machine van 281 kilo niet slecht, maar in vergelijking met ander motorscooters valt het tegen.

Conclusie
Wanneer je de input die het stuur nodig heeft onder de knie hebt, is bochtjes nemen wel leuk. Voor stevig bochtenwerk mist de Qooder dynamiek, die je wel krijgt op een conventionele motor. De Qooder is een interessante invulling van alternatieve concepten voor individuele (stads)mobiliteit, met name vanuit het perspectief van de automobilist. Vooral doordat er met een B-rijbewijs gereden mag worden (onder voorwaarden) heeft het concept een meerwaarde. Alhoewel automobilisten zullen moeten wennen aan de dynamiek van een hellend voertuig en de mate van stuurinput die het voertuig nodig heeft, is de stap vanuit de auto naar de Qooder dan ook veel logischer dan die vanaf een motor. Dit komt zeker ook omdat voor hetzelfde budget een hele fatsoenlijke middenklasser met een betere basisuitrusting gekocht kan worden, die ruimer, sterker, zuiniger en meer bij de tijd is.

Tekst: Eef Voogd, Arjan Hordijk, Fotografie: Reno @ VanDijkMedia