Met de Voge 500DS en Voge 500R maakt het Chinese conglomeraat Loncin de stap naar de Europese markt van grotere motoren. Loncin is al lang actief op de markt voor lichte motorfietsen voor de Aziatische markt en produceert daarvoor jaarlijks een miljoen (!) motoren. Het bouwt daarnaast de C400 motorscooter voor BMW Motorrad en levert aan hetzelfde merk de motorblokken van de F750GS en F850GS en de nieuwe F900XR en F900R. Binnenkort gaat Loncin ook lichte modellen voor MV Agusta bouwen. Oftewel: Loncin is al gigantisch groot, maar in Europa tot nu toe zelf alleen actief met quads. Nu maakt het merk de sprong met eigen motorfietsen onder een nieuwe naam: Voge.

Origineel en prijs
Dat “eigen” moet bij de 500DS adventure en de 500R naked met een korrel zout worden genomen; de modellen zijn schaamteloos gekopieerde klonen van de Honda CB500F en de CB500X. Omdat de gelijkenis zo groot is, zullen klanten per definitie altijd voor de bewezen Japanse kwaliteit van Honda kiezen; de enige reden om een Voge te kopen is dat de prijzen veel lager liggen. De Voge 500DS kost in Nederland € 6979,- en de 500R € 6499,-, terwijl de Honda Honda CB500X bij ons € 8158,- kost en de CB500 € 7458,-. Oftewel: de “DS” adventure uit China kost 1179 euro minder dan de Honda, bij de naked “R” is de Chinese versie 959 euro goedkoper. 

Dealernetwerk
Voor aankoop van deze motorfiets moet, net als bij de eerder geteste CF Moto, wel opgemerkt worden dat er nog geen duidelijke Nederlands dealernetwerk is, waaraan volgens BW Import wel hard wordt gewerkt. Vooral voor een motor waarbij niet alles met jarenlange ervaring wordt gebouwd, zijn er nog wel eens zaken die verbeterd kunnen worden of die extra aandacht en/of onderhoud behoeven, al is de kans hierop bij Loncin niet enorm groot. Daarbij is een goede, coulante dealer van het grootste belang, omdat je daardoor meer zekerheid hebt dat je goed geholpen wordt als er toch iets niet helemaal in orde is, of misschien zelfs defect raakt.

Afwerking
Van dichtbij zien beide Voges er prima uit. De afwerking is goed, je moet flink zoeken om een wat lelijker boutje of slordige aansluiting te vinden, maar het geheel maakt zeker een verzorgde indruk. Komt bij dat veel componenten bij bekende merken zijn ingekocht, waarbij we steeds meer zien dat die merken in Azië fabrieken bouwen die daar producten voor de lokale markt maken. Zo zijn beide modellen voorzien van Pirelli Angel GT banden, KYB (Kayaba) vering, Nissin remmen en een Bosch injectie-unit. Verder loopt de Voge qua verlichting zelfs voor op het Japanse voorbeeld, de opvallende LED-verlichting rondom ziet er veel moderner uit. Het achterlicht van de DS zou dan ook zomaar van MV Agusta af kunnen komen. Verder is het dashboard keurig, met daarboven een prima ruit die wel wat herrie op je helm maakt.

Copie
Motorisch kunnen we volledig naar de Honda 500 modellen verwijzen. Bij beide merken is de 471 cc paralleltwin een prima motorblok, met aanvaardbare prestaties en een leuke roffel. Het is allemaal niet opwindend, maar het doet vooral alles wat je zou willen, met op de allroad zelfs een gevoel alsof je lange afstanden ook zeer makkelijk aan zou kunnen, als je maar niet enorm veel haast hebt. Bij 160 km/u is het afgelopen, wat deels door de korte gearing komt. De Chinese kopie is zo goed, dat verschil eigenlijk niet waarneembaar is; alles wat we in de lange geschiedenis van het CB500’s motorblok vonden, past precies op de Voge 500’s. Qua versnellingsbak gaat de Voge niet winnen, maar hij werkt zeker niet slecht.

Rijden
Qua weggedrag zijn de Voges wel minder dan de Honda’s. De vering van de Voges komt wel bij KYB vandaan, maar is wat minder straks als die onder de Japanse motoren. Dat geldt nog erger voor de remmen die van Nissin komen, want die zijn op de Voge niet sterk. Ook hier weer, net als op de CF Moto van dezelfde importeur, wisselt het wat per model, maar in het algemeen moet je te hard knijpen voor vertraging. Opvallend, want qua componenten zou dit juist het verschil veel kleiner moeten maken, al kan het ook zeker een kwestie van instelling en/of onderhoud zijn.

Comfort
Qua zithouding is naakte “R” iets voorover gericht, waar je op zo’n model toch eerder verwacht helemaal rechtop te komen zitten. Ook bij de DS is de zithouding iets anders dan je verwacht, met een wat smaller stuur. Maar, allebei de Chinese motorfietsen zitten ruim voldoende en de zadels bieden ook na een uurtje rijden nog voldoende comfort. Op de R zie je in de spiegels vooral je eigen armen heel goed, terwijl op de DS de spiegels lastig op de juiste stand te krijgen zijn, maar dit een kwestie van thuis rustig afstellen, daarvoor kregen wij de tijd niet. Met de naked 500 zouden we zelf vooral gaan voor woon-werk verkeer op de korte afstand, maar de 500 DS is zeker interessant voor langere ritten.

Conclusie
De enige vraag die er nu toe doet is of het verschil in prijs tussen een Voge en een Honda gelijke tred houdt met het verschil in kwaliteit. En eigenlijk is het antwoord op die vraag duidelijk “ja”. De Voge’s zijn zo goed gekopieerd, dat ze zeker niet veel onderdoen voor de Honda’s, terwijl de kleine onvolkomenheden in maat zijn met de lagere prijs. Ding is wel dat het dealernetwerk en de afstersales van Honda veel sterker zijn, waar dat van Voge nog opgebouwd moet worden. Als je de kans hebt om door te sparen, zou daarom een Honda je meer zekerheid geven door de combinatie van merkervaring en dealernetwerk. Als die mogelijkheid niet hebt, is het zeker wel zo dat je met de Voge precies krijgt waar je (flink wat minder) voor betaalt.

 Tekst: Iwan van der Valk. Fotografie: Jonathan Godin

Technische gegevens 2020 Voge / Loncin 500DS (500R)