Dat Honda de moderne versie van Africa Twin vernieuwt is niet zo vreemd, de nieuwe versie van de klassieke adventuremotorfiets is een verkooptopper voor het Japanse merk. Na de terugkeer van het allroadmodel in 2016 werden er maar liefts 87.000 verkocht, waarvan 49.000 in Europa. Omdat in 2016 het alweer 15 jaar geleden was dat Honda een èchte adventure bouwde, was het logisch dat niet direct alles helemaal 100% perfect was. In 2018 volgde de eerste upgrade al en nu pakt men voor modeljaar 2020 de kans om het geheel te perfectioneren. 

Het plan was om de 2020 Honda CRF1100L Africa Twin Adventure Sports uitgebreid te testen in de zonnige omgeving van het Spaanse Malaga. De realiteit bleek dat het zowel op de voorgaande dag (40 mm) als op de testdag (70 mm) extreem hard regende. Dit wordt dan ook geen compleet testverslag zoals u van ons gewend bent. We reden alleen maar met de Africa Twin Adventure Sports, die vooral bedoeld is als langeafstand toermotor, dus mee adventure dan sport. Op de heenweg schakelden we zelf, op de terugweg deed DCT dat. DCT is technisch een zeer hoogstaand systeem, maar het wel of niet ervoor kiezen is nogal smaakgevoelig.

Motorblok
De belangrijkste upgrade is natuurlijk de grotere cilinderinhoud. Met 1084 cc praten we nu over een 1100, waarmee Honda, na een wat voorzichtig begin, nu de strijd met de populaire 1200-adventures aangaat. Punt is alleen wel dat er nog steeds ‘maar’ 102 PK en 105 Nm uit de staande tweecilinder komt, waar concurrenten al even geleden naar de 136, 158 en zelfs 160 PK zijn gegaan. Dat hoeft niet altijd slecht te zijn, maar betekent wel dat adventuristen die op zoek zijn naar veel power, ergens anders moeten kijken. Het blok loopt dan weer wel fantastisch, maar het blijft een rare gedachte dat Honda nu de kans had om de strijd echt aan te gaan, maar die volledig laat schieten. Als zijsprong: eenzelfde verhaal speelde al jaren bij de Honda Fireblade Superbike, maar juist in dit modeljaar is de Japanse fabriek op dit vlak eindelijk overstag gegaan en heeft het gekozen voor heel veel PK’s in plaats van Total Control.

Elektronica
Er zijn, naast dat motorblok, nogal wat dingen vernieuwd. Vooral op het niveau van de elektronica is opgeschakeld, nu beheerst een 6-assige (Duitse) Bosch-IMU de traction control (7 standen), vier Power Modes + twee instelbare rider modes, wheelie control (3 standen), bochten-ABS (onroad/offroad), de offroad G-Switch, instelbard motorrem, rearlift control, cruise control en op deze ATAS ook nog de elektronisch geregelde Showa EERA vering. Dan is er nog het 6,5 inch dashboard met touchscreen (doet het ook prima met handschoenen aan), waarop voor de standen Gold, Silver, Bronze gekozen kan worden. Daarnaast heeft 40% van de in Nederland verkochte motoren (60% in België) DCT aan boord, het elektronische schakelsysteem zonder koppeling. Grappig detail daarvan: er is als optie een schakelpookje te krijgen, een aanrader want de flipperknoppen zitten onhandig ver weg op de bomvolle linkerstuurhelft. Waarop Honda overigens nog steeds ervoor kiest om knipperlichtschakelaar en claxonknop om te wisselen, een onbegrijpelijke -want gevaarlijke- keuze. De bediening van al die instellingen is in het begin wat ingewikkeld, maar kopers zullen daar zeker de tijd voor nemen, waar wij proberen zo snel mogelijk op pad te gaan. Alles bij elkaar heeft de 2020 Africa Twin een meer dan volledig elektronicapakket, op dit vlak heeft Honda ècht alles uit de kast gehaald.

Reiscapaciteiten
De extreme regen heeft één voordeel: binnen 20 kilometer weten we over de windbescherming meer dan normaal na een hele dag. De ruit is verstelbaar, maar op onbegrijpelijke wijze heeft Honda daar een systeem voor bediening met twee handen op gezet. Dat betekent òf cruise control erop en met losse handen verstellen, òf smokkelen: een stukje links omhoog/omlaag, dan een stukje rechts en dat een paar keer. Het werkt wel, maar lijkt niet heel goed voor de bevestiging van de ruit zelf. De ruit is dan wel weer heel erg goed. Hoog maar niet te dicht, zodat er geen vacuüm en dus ook geen voorwaartse zuiging of koude rugwind is. Vooral als het warm is zal de ruime opening onderaan de ruit voor prettige verkoeling zorgen, nu biedt het in de hoogste stand een route voor het regenwater naar de onderkant van je helm, die dan weer snel nat wordt. Heel eenvoudig op te lossen door de ruit wat lager te zetten, maar dan krijg je weer meer regen aan de bovenkant. Overigens is dit allemaal een wat oneerlijke beoordeling, de apocalyptische hoeveelheid water zou zelfs de berijder van een Pan-European drijfnat krijgen.

Qua zitten zijn er in 2020 veel dingen anders, met vooral aandacht voor de zithoogte. Kleinere motorrijders kunnen vanaf modeljaar 2020 ook voor de ATAS kiezen, want die heeft nu dezelfde zadelhoogte als de standaard Africa Twin, 850 mm of 870 mm, terwijl het zadel ook wat smaller is en de kleintjes daarmee ook weer makkelijker bij de grond kunnen komen. In dat zadel zittend valt het stuur precies op zijn plek, resulterend in een perfecte verhouding van zadel, stuur en stepjes. Qua zithouding staat de Honda direct hoog op ons lijstje, dit is zoals het op elke adventure zou moeten zijn.

Rijden
Daar gaan we dan. In de stromende regen verlaten we de kust, waarna het in de bergen nog erger is: regen en laaghangende bewolking, waardoor op veel stukken maar enige tientallen meters zicht is. Daar blijkt dat Honda een kapitale fout gemaakt heeft, door stoer ogende Metzeler Karoo Street banden als standaard op de Adventure Sports te monteren. Of eigenlijk, eerlijker gezegd zijn u en ik allemaal de schuldigen, want uit onderzoek blijkt telkens weer dat dit is wat we willen: stoer ogende blokbanden, waardoor het lijkt alsof we elk moment de woestijn in kunnen duiken. En inderdaad, ze zien er tof uit, maar in de stromende regen zijn ze op Spaans asfalt weinig waard. Waarbij vooral het -al even hardcore uitziende- 21-inch voorwiel de rit spannender maakt dan bedoeld. Geef Honda dus niet de schuld, maar bedenk of je ècht offroad gaat met de Africa Twin. Zo niet: echte straatbanden zijn de ideale keuze als je door weer en wind wil gaan, maar misschien zijn de Bridgestone AX41’s van de standaardversie ook al beter. 

Conclusie
De regen, de banden, de motorlaarzen en handschoenen die waterdicht zouden moeten zijn, de Pinlock die uiteindelijk toch beslaat; alles bij elkaar is het avontuur in Malaga weinig waard qua testrit. Toch zijn er volop positieve punten aan de 2020 Honda Africa Twin Adventure Sport te ontdekken, zoals de standaard handvatverwarming, de bochtenverlichting en de stoere running lights, het omvangrijke elektronicapakket, de enorme tank van bijna 25 liter, de goede bescherming van de ruit en het prettige zadel, een fantastische totale afwerking van de hele motorfiets, het prachtige dashboard met een paar zeer slimme lay-outs, 5 kilo minder gewicht dan zijn voorganger en meer vermogen. We verheugen ons dan ook enorm op de volgende keer dat we de 2020 Honda Africa Twin Adventure Sport mogen berijden.

Tekst: Iwan van der Valk. Foto’s: Honda/Felix Romero

Technische gegevens 2020 Honda CRF1100L Africa Twin Adventure Sports