Test: Pirelli Diablo Rosso Corsa 2 motorbanden

Lees Meer

Pirelli noemt de Diablo Rosso Corsa zelf een “nicheproduct”; een motorband bestemd voor snellere straatrijders die op hun superbike zo nu en dan ook een circuitdag meepakken. Oftewel, een goede straatband die ook in te zetten is voor een normale circuitdag. Voor die verschillende inzetgebieden zijn zowel voor- als achterband voorzien van verschillende compounds; voor twee en achter (voor het eerst) zelfs drie. De nieuwe Rosso Corsa 2 heeft ondanks deze slimme opbouw geen makkelijke taak: de huidige superbikes hebben enorm veel vermogen, wat door een keur aan elektronische systemen weer beheerst moet worden. Factoren die de ontwikkeling van nieuwe motorbanden met een sportieve inslag ontzettend ingewikkeld maken.

Op het TT-circuit van Assen rijden we daags na het WK-Superbikes 2018 met de nieuwe Pirelli’s, gemonteerd onder de nieuwe Ducati Panigale V4S. Opvallend genoeg is de indrukwekkende Panigale standaard juist van een méér sportieve band voorzien, namelijk de Supercorsa SP V3, die door Pirelli speciaal voor deze Ducati is ontwikkeld. Voorop ligt nu een 120/70-ZR17, achter een 200/55-ZR17. Daarbij moet dus opgemerkt worden dat de achterband een hoogte van 55 in plaats van 60 heeft, de voorgeschreven hogere band is nog niet leverbaar.

Tussen een groep snelle circuitrijders draaien we de korte Noordlus van het TT-Circuit op. Héél rustig aan, want al die circuitrijders hebben een speciale circuitmotor en komen uit de bandenwarmers; het zou niet de eerste keer zijn dat we ons hierdoor laten foppen, met een domme crash in Ruskenhoek als gevolg. Onze Panigale staat weliswaar in “Race” setting, maar de banden willen gewoon opgewarmd worden. Dat gaat gelukkig erg snel, als we uit de GT-bocht komen voor de tweede ronde is er al genoeg feedback dat het gas erop kan. Vooral de voorband is daarna erg precies qua insturen, grip en feedback, ook als je de extreme Panigale iets te hard een bocht in laat lopen duwt hij niet snel over de voorkant naar buiten. Daarna houdt de machine keurig een gekozen lijn en is toch corrigeerbaar tegelijk, prima!

Pas op het gas komt er wat beweging in de achterzijde. Dat laatste wordt minder als de bandenspanning nog iets verlaagd wordt naar 1,9 (warm), waardoor de grip bocht-uit vooral wat voorspelbaarder wordt. Het gaat zo al snel hard, totdat de Panigale laat merken dat zelfs de “Race” stand vooral de achterzijde wat ruimte blijft geven; eigenlijk zou de elektronisch instelbare DES-vering van de V4S nog wel wat harder mogen, maar we hebben niet de mogelijkheid om het vuistdikke handboek van de Italiaanse elektronica door te lezen.

Als we na een aantal sessies de set banden bekijken, valt op dat de voorband zich keurig houdt, maar dat de achterband aan de zijkant, dus op de zachtste compound, wel flink begint te tekenen. Hierdoor zie je precies waar de zachtste compound overgaat in de middel-compound. Het voordeel van een wat opgerulde circuitband is wel dat hij zich op straat meestal weer herstelt, maar qua circuitkilometers is het aantal sessies wat beperkt. Niet gek overigens, het geweld wat de nieuwe Ducati V4 aan de banden doorgeeft is echt bizar. Komt bij dat Pirelli in haar eerste persberichten de Rosso Corsa voor motorfietsen met “Mid-High” performance bedoelde. De Panigale V4 is een serieus geval van “Highest” performance, het extreme vermogen zit echt aan de hoogste bovenzijde van het spectrum. Logischerwijs zou je daarop eerder met het (standaard) setje Supercorsa’s naar het circuit komen, maar die zijn juist voor normaal gebruik op de openbare weg voor velen weer te extreem. Daarbij zou aanpassen van bandenspanning, vering en de juiste bandenhoogte voor meer uithoudingsvermogen kunnen zorgen, maar feit blijft ook dat op Assen de rechterzijde nou eenmaal flink op de proef gesteld wordt. Vooral onder een rode superbike als deze, al kort juist die machine onze circuitsessies flink in: zelfs in standaardtrim en met standaard uitlaat wordt de straatlegale Panigale V4 met ruim 104 dB van het circuit (maximaal 101 dB) gehaald.

Conclusie
Zoals altijd bij een compromis, lever je aan beide kanten wat in. De Pirelli Diablo Rosso Corsa motorbanden zijn sportiever inzetbaar dan de “gewone” Diablo Rosso III, maar toch is het geen èchte circuitband om de snelste raceronde te zetten, die wordt door Pirelli zelf namelijk al verkocht in de vorm van de Supercorsa-serie. Logisch dus. Je kunt echter prima een circuitdag met de Corsa-versie bezoeken, vooral als je nog niet de snelste van de dag bent, om daarna weer op dezelfde motor naar huis te kunnen rijden. De Rosso Corsa zal als tegenprestatie dan weer meer vertrouwen op straat geven dan de Supercorsa. Vooral in regen, bij kou en qua uithoudingsvermogen zouden we er veel liever de Rosso Corsa II onder hebben zitten dan de circuitband met minimaal profiel, wat het verhaal achter de Rosso Corsa dan weer onderstreept. Dat verhaal is dat de Pirelli Diablo Rosso Corsa II’s vlot opwarmen, precies sturen, op het circuit voldoende grip bieden en lekker voorspelbaar zijn qua stuureigenschappen.