Skip to main content

Test: MXGP3 videogame

MXGP3 is mijn eerste game van de MXGP-reeks. Ik was erg benieuwd naar dit spel, want ik kende alleen de MotoGP spelen van de maker Milestone. Ik heb vroeger ook zelf gecrosst dus ik kon het spel goed vergelijken met mijn eigen ervaringen. Volgens de ontwikkelaar was dit ook hun beste MXGP spel tot nu toe, dus ik was erg benieuwd om het spel te proberen. Als je het spel de eerste keer start kom je gelijk in de carrièremodus terecht. Je maakt een eigen rijder die je in het hele spel kan gebruiken. Nadat je dit hebt gedaan kan je aan het spel beginnen. Je krijgt een budget om je eerste motor te kopen, zodat je races kan gaan rijden. Alle merken die in de MXGP meedoen zijn ook vertegenwoordigd op de game, dus keuze zat. Ook is het nog mogelijk om naast een 4-takt ook nog een 2-takt te kopen.

Ik dook mijn eerste manche in en het ging er gelijk hard op. Ik had het niveau van de computer op medium gezet, waardoor ik gelijk een goede uitdaging had. Omdat dit mijn eerste spel was vond ik het aan het begin redelijk lastig om de bochten goed te maken. Ik liet de motor te hard draaien, waardoor ik vaak te erg aan te binnenkant uitkwam. Na een paar wedstrijden kreeg ik dit goed onder de knie en kon ik het niveau weer omhoog zetten. Je rijder ontwikkelt zich ook tijdens wedstrijden, dit maakt het rijden ook steeds makkelijker. De uitdaging van de computer is helaas het enige wat de carrière modus heel interessant maakt. Vanaf het eerste seizoen is elke seizoen vrijwel hetzelfde, waardoor verveling snel toeslaat. Een Managerial Career zoals in de MotoGP-game zou hier ook leuk zijn, zodat het niet erg eentonig wordt.

Review MXGP3 Game 1

De besturing is zeker gaaf op dit spel. Je kan namelijk je motor en je rijder apart besturen. Met je linker stick beweeg je de motor, terwijl je met de rechter stick de rijder bestuurt. Hierdoor kan je heel precies sturen en veel tijdwinst maken. Je krijgt eerst hulp met het besturen van je rijder, maar wanneer je dit uitzet is het spel een stuk leuker. Het is best lastig om zelf de rijder steeds in balans te houden, maar het loont zeker. Wanneer je net voor een schans naar achter leunt krijg je een extra boost qua snelheid. Ook is het mogelijk om te scrubben, net als de echte WK-rijders. Scrubben moet je heel goed timen, dus je krijgt het voordeel van scrubben niet zomaar cadeau. Voordat je het besturen van je motor en rijder perfect onder de knie hebt ben je dus zeker al wat uurtjes verder.

De banen zagen er gaaf uit, wat ik erg knap vond. Ook was het rijden met alle rijders en je eigen rijder erg leuk. Dat er een eigen compound was vond ik gaaf. Je kan hier in je eentje rijden zonder wedstrijddruk, waardoor je rustig kan oefenen. De wedstrijden zijn erg spannend, waardoor je je prima kan vermaken. De banen worden steeds zwaarder want alle sporen blijven liggen, dit vind ik echt erg gaaf.

Alleen er zijn ook veel kleine dingetjes waar ik me erg aan irriteerde. Zo val je bijvoorbeeld extreem snel als je een klein obstakel net buiten de baan aantikt. Online is dit erg vervelend, want als je eerste ligt en je valt doordat je de rand van een kartonnen bord aantikt levert dit erg veel frustratie op. Als er erg veel tegelijk gebeurde liep het spel af en toe een beetje vast. Hierdoor verpest je dan de bocht waar je in rijdt en dit kost veel tijd. Eén ding dat gelijk opviel was dat de game qua rijders eigenlijk achterloopt. Jeffrey Herling zit namelijk nog in de 250CC, wat je gelijk ziet in de eerste race van je carrière. Je rijdt dus met de samenstelling van 2016. Dit is niet heel erg, maar toch wel jammer dat je niet met de huidige teams en rijders kan spelen. Het geluid van de motoren is ook erg onrealistisch. De motoren klinken als een schel stuk blik in plaats van gave crossers. De grootste irritatie zit hem toch wel in de lange laadtijden. Een race laden duurt erg lang, maar je moet voor elke sessie weer dezelfde wachttijd verduren. Dit haalt veel snelheid uit het spel en dat is toch wel jammer. 

Conclusie
Al met al vond ik het een redelijk goed spel. Het rijden en de beleving zijn zeker realistisch en gaaf. Je kunt je zeker vermaken met het spel en er een gaaf gevoel van krijgen. Maar door de minpunten van het spel krijg je wel snel veel kleine irritaties. Als deze kleine punten verbeterd zouden worden zou het echt een top game zijn. Dus ik denk dat de game zeker een aanrader is voor crossfans, maar dat echte gamers die niks met crossen hebben beter kunnen wachten op latere versies van het spel.

Tekst: Vasco #62 (17 jaar)