Skip to main content

Test: 2016 Triumph Speed Triple R

Voor 2016 heeft Triumph het 1050cc tellende motorblok van de Speed Triple op 104 punten aangepast, alle kuipdelen zijn gerestyled, en het vermogen is met 5pk gestegen. Volgens Triumph is de nieuwste Speed Triple een absolute allrounder en geschikt voor dagelijks gebruik, sportief toeren en het circuit. De test was in de omgeving van de Spaanse bergen bij Tarragona en op het circuit van Calafa, meer dan genoeg opties om te ervaren of deze naked echt een allrounder is.

2016 Triumph Speed Triple 1

Een eerste blik op de motor bevestigd inderdaad dat het uiterlijk flink onder handen genomen is. Aan de voorzijde zien we de herkenbare dubbele koplampen, deze hebben een serieuze metamorfose ondergaan waaraan DRL (dagrijverlichting) is toegevoegd en zijn ze iets lager geplaatst. Net boven de koplampen zit een nieuwe in het oog springende luchtinlaat, het is even wennen maar hij geeft de Triumph een behoorlijke agressievere look. Het zorgt voor een betere luchtstroming naar het injectiesysteem, iets wat er mede toe bijdraagt dat het vermogen gestegen is. De luchtinlaat is mooi weggewerkt in de wat kleine, bijna rechthoekige koplampspoiler. Daarnaast zijn de kuipdelen iets veranderd waarbij het voorspatbord en de tankpanelen bij de R versie van carbon zijn. De nieuwe bar-end spiegels passen perfect bij de stoerdere look van de Speed Triple. Wat ook een opvallende verandering is zijn de uitlaten, vergeleken met de voorganger, waarbij ze zilver van kleur waren, zijn ze nu zwart. Wel erg jammer dat het hitteschild zilverkleurig is gebleven, een zwarte had minder afgestoken. Het satijn zwarte motorblok is aan beide kanten voorzien van een Triumph logo en de herkenbare zilverkleurige bouten. Aan de styling en afwerking van de nieuwe Speed Triple is dan ook weinig aan te merken.

Tijdens de eerste meters valt gelijk op hoe makkelijk de motor rijdt, de koppeling is uitermate soepel waarbij je hem gelijk laat rollen bij het minimaal vieren van je koppelingshendel. Ook de versnellingen doorloop je moeiteloos, de versnellingsbak voelt soepel en schakelt trefzeker. De eerste kilometers bestaan vooral uit rotondes, hierbij laat de Triumph zich ontzettend eenvoudig besturen en zweef je gevoelsmatig van rotonde naar rotonde. Daarnaast voelt de motor bijzonder comfortabel aan, het zadel is met de rode stiksels en Triumph logo niet alleen erg mooi afgewerkt, maar zit ook erg goed. In combinatie met het brede stuur waarop de bar-end spiegels een erg goed zicht naar achter geven en de sportief-ontspannen hoek van je knieën merk je gelijk dat het een uitdagende motor is waarop je het zeker lange ritten kan uithouden. De windbescherming is wel erg minimaal, dat is te verwachten bij een naked. Bij enigszins normale snelheden heb je hier weinig last van maar als het tempo door de Spaanse bergen hoger wordt voel je je hoofd flink naar achter getrokken worden. Gelukkig is er wel een klein windscherm beschikbaar als accessoire voor iets meer windbescherming. Achter de kleine spoiler zit het dashboard dat overzichtelijk is en je van alle mogelijke informatie voorziet. Je bedient het dashboard doormiddel van de mode en info knop op je linker stuurhelft, rechts is voorzien van een gecombineerde kill switch en startknop.

De Triumph laat zich vlijmscherp door alle snelle knikken en moeiteloos door alle langzamere blinde bochten sturen, hierbij geven de standaard gemonteerde Pirelli Diablo Supercorsa SP banden ook veel vertrouwen. Op het circuit van Calafat komt de fun factor van deze machine nog meer naar boven. Door de combinatie van genoeg vermogen en de koppel van de 3-cilinder jaag je hem met een licht zwevend voorwiel volgas de bochten uit en trek je hem in toeren door tot de 9.500 toeren waarna je hem in de bochtige chicane sectie moeiteloos van zijn linkerkant op zijn rechterkant gooit. Bij iets extremere hellingshoeken raken de neuzen van je laarzen pas de grond, op straat zal je hellingshoeken als dit zomaar niet nemen. Naast het sturen zijn ook de voorremmen fenomenaal, de Brembo monoblocks remmen ontzettend hard maar geven heel veel gevoel en zijn goed te doseren. Hard een bocht in remmen onder hellingshoek voelt direct vertrouwd, op het circuit en ook op straat laten de Brembo’s dan ook geen steekje liggen. Achter is de Triumph voorzien van een Nissin remklauw die zijn werk als achterrem prima uitvoert. Aangezien we alleen met de R versie hebben gereden kunnen we niets zeggen over de Showa vering die zich in de S bevindt. De R versie is voorzien van volledig instelbare Öhlins voor- en achtervering. De NIX30 voorvering zorgde er voor dat er geen apex gemist werd en je altijd vertrouwen hebt in de voorkant van je motorfiets. Voor straat gebruik stond de Öhlins net iets te strak afgesteld, hierdoor worden flinke oneffenheden in de weg direct doorgegeven aan het stuur. Heel comfortabel is dit niet, maar met de juiste setting is dit ongetwijfeld verholpen.

Het 1050cc tellende motorblok is door Triumph flink onder handen genomen. Onder andere de cilinderkop, krukas en zuigers zijn aangepast. Het resultaat van deze veranderingen zijn een flinke toename in vermogen en koppel. De Triumph levert nu om precies te zijn 138pk bij 9.500 toeren en levert een koppel van 112Nm. De lineaire vermogensopbouw is uitstekend en als de naald van de toerenteller richting het rode gebied gaat gooit de Speed Triple R er nog vlug even een schepje bovenop. Het motorblok is tevens voorzien van een slip-assist-koppeling, wat zorgt voor het soepeler aangrijpen van de koppeling en het voorkomen van een stuiterend achterwiel bij het terugschakelen. Het enige wat voelbaar was op het circuit bij het te vroeg op laten komen van de koppeling was een licht kwispelende achterkant. De radiateur is efficiënter geworden, met als resultaat dat deze een stuk kleiner uitgevoerd kon worden. Ook het uitlaatsysteem is aangepast en geeft nu 70% meer doorstroom vergeleken met zijn voorganger en levert hij een diepere sound. Ondanks, of misschien juist wel dankzij, deze aanpassingen voldoet de Speed Triple ook nog een aan de strenge Euro 4 milieu normen. Het gevolg hiervan is dat de motor ook nog eens 10% minder brandstof verbruikt dan zijn voorganger. Qua tankbeurten ga je dit verschil echter niet merken aangezien de tankinhoud met 2 liter is verminderd ten opzichte van zijn voorloper.

Het elektronica pakket is voor 2016 flink uitgebreid en is de ECU vervangen voor een identieke als degene die in de 675R zit. De grootste wijziging vinden we in het ‘ride by wire’ systeem. Voor het eerst worden de gasklephuizen van de Speed Triple bediend door elektronica. Het grote voordeel hiervan is dat er nu de beschikking is over 5 verschillende mappings: Road, Rain, Sport, Track, en een mapping de naar eigen wens aangepast kan worden. De mapping Street is perfect voor straatgebruik, je hebt een milde gasopname en de ABS grijpt in zodra je deze nodig dreigt te hebben. Voor de sportievere rij momenten is de sport mapping ideaal, je merkt direct dat er bij het draaien aan je gashendel opeens veel meer gebeurd en je een veel directere gasopname hebt. Voor het switchen tussen de mappings is niet veel behendigheid nodig, met de “mode” knop op je linker stuurunit switch je eenvoudig naar de juiste mapping waarna je hem bevestigd door je gas los te laten en je koppeling een keer in te knijpen. Iedere keer als je de motor start zal hij standaard op de mapping “road” beginnen. Verder is de Triumph voorzien van ABS en traction control die beide uit schakelbaar zijn, zoals we tegenwoordig mogen verwachten bij motorfietsen van dit kaliber. De traction control deed perfect en subtiel zijn werk tijdens het onder hellingshoek net teveel gas geven over een van de curbstones op het circuit van Calafat. Met een uitgebreid elektronica pakket als deze is het toch opvallend dat er niet voor een quickshifter gekozen is. Het zal op straat geen groot gemis zijn al is het wel een stukje beleving dat ontbreekt.

Conclusie
Triumph heeft absoluut zijn beloftes waar gemaakt door een allrounder te maken die geschikt is voor dagelijks gebruik, sportief toeren en het circuit. De Speed Triple is de ideale motorfiets voor de sportieve rijder die een motor zoekt voor dagelijks gebruik, sportief wil rijden in zijn vrije tijd en ook eens een circuitdag wil rijden. Het motorblok presteert uitstekend, het rijwielgedeelte krijgt een hele dikke voldoende en door de vernieuwde elektronica is de motor meer dan alleen een ruige naked. Nadelen zijn wel het gemis van de quickshifter en de stevige prijs voor de Speed Triple R. Maar als je kwaliteitsonderdelen zoals Öhlins vering wilt dan is er een prijskaart, heb je daar geen behoefte aan dan is er altijd nog de ‘S’ versie die €1700,- goedkoper is. De Speed Triple S kost €14.700,- en is leverbaar in het Diablo Red en Phanom Black en de door ons gereden Speed Triple R kost €16.400,- en is leverbaar in het Crystal White en Matt Graphite.

Tekst: Ilja Pokorny – Foto’s Triumph

{snippet YTVideo |DmAioHya0bM}

 

Type motor Watergekoelde, 12 kleppen, DOHC in0line 3-cilinder
Cilinder inhoud 1050 cm3 (79 x 71.4 mm)
Maximaal vermogen  138 pk (103kW) @ 9.500 tpm
Maximaal koppel 112 Nm @ 7.850 tpm
Versnellingen 6 versnellingen
Koppeling Natte koppeling , multi-plate slip assist
Rijwielgedeelte Aluminium twin-spar
Banden, voor 120/70 ZR17
Banden, achter 190/55 ZR17
Remmen, voor Dubbele 320mm zwevende schijven, Brembo M4.34 radiale monoblock remklauwen, 4 zuigers. ABS
Remmen, achter Enkele 255mm schijf, Nissin ,2 zuigers. ABS
Vering, voor Volledig instelbare Showa 43mm upside down voorvork *
[Volledig instelbare Öhlins 43mm NIX30 upside down voorvork]
Vering, achter Volledig instelbare Showa monoshock *
[Volledig instelbare Öhlins TTX36 twin tube monoshock]
Totale lengte 2.075 mm
Totale breedte (handlebars) 780 mm
Totale hoogte zonder spiegels 1.070 mm
Zithoogte 825 mm
Wielbasis 1.435 mm
Tankinhoud 15.5 liter
Drooggewicht 192kg
Prijs €14.700 * [€16.400]

*=Triumph Speed Triple S