De typeaanduiding van de nieuwe Honda Africa Twin verraadt wat de intentie van Honda is met deze motor. De letters CRF worden bij de Honda alleen gebruikt bij de offroad modellen en dus lijkt het erop dat men met de CRF1000L niet alleen doelt op straatgebruik maar is de nieuwe Africa Twin meer dan dat en moet hij in staat zijn om verder te gaan dan dat ene grindpaadje. Tijdens de Europese introductie op het eiland Corsica leidde de route daarom niet alleen over straat maar werd er ook offroad gereden met Honda’s nieuwste adventure bike.

De 2016 Africa Twin is een ranke verschijning, als je gaat zitten op het in hoogte verstelbare zadel blijkt dat de motor niet zo hoog is dan hij in eerste instantie lijkt te zijn. Omdat de Africa Twin erg smal is kom je met een gemiddelde lengte probleemloos met beide voeten op de grond. De zitpositie is erg prettig, het zicht in de trillingvrije spiegels is goed en de knoppen op het stuur zijn eenvoudig te bedienen. Het kleine ruitje is niet in hoogte verstelbaar en de langere motorrijder zou daar wel eens last van kunnen ondervinden. Ook is het jammer dat een middenbok niet tot de basisuitrusting hoort. Het dashboard is overzichtelijk en geeft informatie zoals het verbruik, buitentemperatuur, in welke versnelling je rijdt, standen van de traction control etc. Helaas is deze bij een wat fellere zon iets minder goed afleesbaar. De afwerking van de nieuwe Africa Twin is uitstekend en uitgevoerd met oog voor detail. De kleuren van de tank lopen netjes over in het zadel, het frame naast de voetsteunen zijn voorzien van kunststof bescherm stukken en de letters ‘CRF’ verschijnen in het dashboard op het moment dat je de motor op contact zet. Het hitteschild van de uitlaat is wel wat hinderlijk aanwezig, deze raak je regelmatig met de achterkant van je rechtervoet.

Waarbij de oer Africa Twin nog voorzien was van een V-blok heeft Honda voor de 2016 CRF1000L een nieuw tweecilinder parallel ontwikkeld. Het blok heeft een enkele nokkenas die zij ook gebruiken in de CRF250R en de CRF450R. Daarnaast heeft hij een assist en slipperclutch en zijn componenten zoals olie –en waterpomp slim geplaatst om gewicht te besparen. Daardoor bleef het blok zo smal mogelijk en is er niet ingeboet op de bodemvrijheid. Het motorblok met de 270 graden krukas levert 95 pk bij 7.500 t/min en 98Nm koppel bij 6.000 t/min, op papier is dat misschien wat karig maar Honda geeft te kennen dat de praktijk zal uitwijzen dat dit meer dan voldoende is. Als de motor gestart is valt meteen op dat hij best goed klinkt, men heeft bij het ontwikkelen van de demper rekening gehouden dat ook geluid bijdraagt aan de beleving en dat is goed gelukt. De koppeling laat zich licht bedienen en dat geldt ook voor de versnellingsbak. Schakelen gaat geruisloos en bij het wegrijden voelt alles al snel vertrouwd aan. Tijdens de eerste kilometers over het natte en op sommige plaatsen spekgladde asfalt van Corsica heeft het ABS een aantal keren van zich laten merken. Aan de achterzijde van de motor grijpt deze wel erg vroeg in. Ook de traction control heeft zich in de bebouwde kom bewezen, accelererend vanaf een rotonde greep deze met enige regelmaat in. De dubbele 310 mm schijven en de radiaal gemonteerde vierzuiger remklauwen aan de voorzijde vertragen meer dan voldoende en geven genoeg gevoel.

De 95 pk sterke parallel twin loopt erg netjes. Ook bij hogere toerentallen zijn trillingen nagenoeg niet aanwezig, dit dankzij de twee balansassen. Al vanaf zo’n 2.500 toeren pakt het blok goed op en dit blijft hij doen over het hele toerengebied, het gaat allemaal erg soepel maar er is nergens een scherpe rand te vinden. De vermogensafgifte is nog niet misschien ruig te noemen maar saai is het evenmin, alles gaat zo vloeiend dat je ongemerkt toch sneller rijdt dan je denkt. Bij het gebruik op de snelweg merk je dat je toch even één of twee versnellingen terug moet als je wilt versnellen bij 120 km/uur, verder is de 95 pk voldoende voor de Africa Twin. Op lage toerentallen bokt de motor niet, in de vierde versnelling door de bebouwde kom is dan ook geen probleem. De CRF1000L heeft een volledig instelbare Showa 45 mm upside down voorvork en de vering aan de achterzijde is eveneens van Showa. De veerweg van de Africa Twin is fors (voor 230 mm en achter 220 mm), tijdens het rijden voelt de motor dan ook erg comfortabel aan en ook als het tempo hoger wordt kan de vering het goed bijbenen. De motor laat zich makkelijk door het drukke stadsverkeer van Corsica sturen. Hij stuurt licht en neutraal, ook zijn snelle bochtenwisselingen geen probleem voor de 230 kg zware Honda. Als de snelheden hoger komen te liggen en er lange doordraaiende bochten genomen moeten worden blijft de Africa Twin voorspelbaar sturen en verrast hij nooit. Aan de voorkant vinden we een smal 21” gespaakt wiel en achter 18”. Beide zijn voorzien van binnenbanden, dit onderstreept weer dat de motor ook geschikt is voor het terrein.

Tijdens het offroad gedeelte verraste de CRF1000L in positieve zin. Op ondergronden variërend van hard zand, grind met flinke keien en door bossen heen ging het rijden vrij eenvoudig. De lange veerweg kan hier echt aan het werk en die doet dat dan ook uitstekend. Met uitgeschakeld ABS (alleen achter) en met een mild ingesteld traction control is offroad rijden een fluitje van een cent, ook voor iemand die niet vaak offroad rijdt. Zelfs met de standaard gemonteerde Dunlop Trailmax D610 kan er flink doorgereden worden, ook werd de mogelijkheid geboden om met een Africa Twin te rijden die voorzien was van Continental TKC80 offroad banden. Uiteraard heeft de motor daarmee een stuk meer grip en bewijst de adventure een echte allroad te zijn. Eenmaal staand op de pedalen blijft het gevoel van controle maximaal aanwezig, de houding ten opzichte van het stuur voelt natuurlijk aan en het subtiel ingrijpen van de traction control zorgt ervoor dat die controle er ook blijft.

Ook is de CRF1000L leverbaar met DCT, het systeem was al leverbaar op sommige modellen van Honda maar het systeem heeft een upgrade gekregen. De ‘drive’ modus gebruik je voor het ontspannen toeren en de sportstand voor het sportievere werk. Deze is nu instelbaar in drie verschillende standen. Bij de eerste stand, S1, merk je dat de motor meer toeren maakt dan in de drive modus en dus later overschakelt naar de volgende versnelling. Bij S2 is dit meer het geval en op stand S3 is de Africa Twin het sportiefst. De motor maakt redelijk veel toeren en remt flink op de motor af, het brandstofverbruik schiet hierbij ook flink omhoog. Als we de boordcomputer moeten geloven werd er ruim 9 liter per 100 km verbruikt tegenover 6 liter per 100 km met de uitvoering waarbij je zelf moet schakelen, wel moet hierbij vermeld worden dat het tempo flink hoog lag. Voor offroad gebruik heeft de Africa Twin een ‘G’ knop, deze zorgt ervoor dat de tractie beter is doordat hij sneller over schakelt naar een andere versnelling. Daarnaast heeft de motor een sensor die meet of je omhoog of omlaag rijdt. Die zorgt er dan voor dat het systeem niet gaat schakelen als je afdaalt (dus afremt op de motor) en niet opschakelt als je op toeren de bult op gaat. Het rijden met DCT vroeg wel even wat gewenning. De eerste 20 kilometers werden niet als positief ervaren, het gevoel van controle was weg en het geheel voelde wat onwennig. Na wat stoeien met de verschillende settings begin je het systeem te snappen en op een gegeven moment begint het nog leuk te worden ook. Vooral op wegen waarbij je snel en veel moet schakelen is het DCT helemaal geen straf om mee te rijden. Je moet jezelf wel wat tijd gunnen om aan het systeem te wennen en dan blijkt dat het technische hoogstandje van Honda zo gek nog niet is.

Conclusie
Naast de goede afwerking, prettige zithouding en een brede inzetbaarheid is de Africa Twin vooral een plezierige motor om mee te rijden. Zoals verwacht is hij goed op het asfalt maar de allroad verraste echt in het terrein. Probleemloos liet de Africa Twin zich leiden over de onverharde wegen van Corsica waarbij de funfactor zeer hoog was. De lange veerweg is geen belemmering om op straat flink door te rijden en eenmaal gewend aan het DCT bleek dat ook een motor met een automatische transmissie stiekem toch wel erg leuk rijdt. Met 95 pk aan boord is het geen motor die ooit ruig zal aanvoelen maar saai zal hij nooit worden. Wel heeft de CRF1000L minpunten zoals het ontbreken van een middenbok, een ruitje die te weinig windbescherming biedt en een te hoog brandstofverbruik bij sportief gebruik van het DCT maar overall is het grootste minpunt dat fans van de Africa Twin 13 jaar hebben moeten wachten op een opvolger van de nog steeds zo geliefde XRV650 en XRV750. De 2016 CRF1000L Africa Twin is verkrijgbaar in de kleuren Victory Red, Pearl Glare White, Digital Silver en Mat Ballistic Black Metal. De prijs is €13.890,- voor de versie zonder ABS en traction control, €14.890,- voor de uitvoering met ABS en traction control en de DCT uitvoering kost €16.190,-

Tekst: Marco Hendriks – Foto’s: Honda Benelux