De 2016 Harley-Davidson Road Glide is groot, stoer en opvallend. Dit laatste is al zo met de standaardversie met die priemende “Daymaker” LED koplampen, maar onze langeduurtester is ook nog eens uitgerust met een optionele “Black Gold Flake” Hard Candy Custom paint kleurstelling, compleet met vlammen. Opvallen doen we dan ook elke meter, onopvallend ben je op deze Road Glide dus nooit!

Eerste zaken die opvallen na een paar kilometer rijden? Bij het eerste opstappen is het even studeren op het zeer centraal geplaatste infotainmentsysteem annex navigatie, inclusief radio. Bellen kan ook, maar dan moet er eerst wat bij gekocht worden. Zit is lekker, zijstandaard even wennen omdat je bang bent dat hij naar voren doorrolt, maar dat blijkt geborgd door de jiffyblokkering. Dan starten en je laten verrassen door de power waarmee de “FLTRXS’ vooruit schiet. De 138 Nm aan koppel kunnen de 369 kilo aan rijklaar gewicht goed aan, flink door de versnelling tikkend kom je al snel op illegale snelheid. De bak werkt prima, alleen de neutraal is heel erg moeilijk te vinden, mogelijk verbetert dit na enige tijd nog wat. Als het wat harder gaat heb je van het gewicht geen enkele last, maar op lage snelheid of manoeuvrerend op het tuinpad moet je héél goed opletten; als de motor eenmaal begint te hellen is er geen houden aan. En dat is niet wat je zou willen op een fonkelnieuwe motor van € 31.500.

Je kunt de Harley Davidson Road Glide Special goed volgen op Instagram: https://www.instagram.com/testmotor/ 

Datum: 19-4-2016 – Kilometerstand: 675 – Opgehaald bij Motor Saloon Amersfoort – Verbruik: NVT – Iwan

 Conclusie eerste test

De 2016 Harley-Davidson Road Glide Special is groot en manoeuvreren aan de hand gaat zwaar. Eenmaal op gang rijdt de Road Glide een stuk makkelijker dan je zou verwachten. De motor heeft duidelijk voorkeur voor wegen waarbij de bochten ruim en vloeiend zijn. Met korte bochten is het flink werken. De motor is erg luxe uitgevoerd en dat maakt deze Harley tot een serieuze reismotor. De koffers, zithouding en infotainmentsysteem onderstrepen dit geheel. De turbulentie achter de kuip tijdens het rijden op de snelweg is behoorlijk storend en de afleesbaarheid van het touchscreen is ondermaats. De actieradius van 340 km is ruim voldoende. De versnellingsbak kan voor een motor in deze klasse wat verfijnder maar de totale afwerking is van hoog niveau. Ook de remmen zijn prima voor elkaar, deze brengen het totale gewicht met speels gemak tot stilstand. Luxe heeft een prijs, de 2016 Harley-Davidson Road Glide Special heeft en prijs die start vanaf €30.500,-

Op naar Sauerland!

De Harley-Davidson Road Glide is gemaakt voor lange afstanden. Door de grote kuip zit je volledig uit de wind, op je hoofd na. De ruit is net te laag, waardoor je met je hoofd vol in de turbulente wind zit. De windstroom is nog niet eens zo hinderlijk, maar het gebulder zorgt ervoor dat je de snelweg toch aardig snel zat bent. Al vanaf ongeveer 70 kilometer per uur begin je de wind te horen. Er zitten wel kleppen in de kuip om de wind te bespelen, maar dit helpt niet genoeg. Het blok gedraagt zich goed op de lange baan. Het trilt weinig en laat je onder in toeren prima over de snelweg gaan. Een tussensprint om in te halen is geen probleem en daar hoef je niet voor terug te schakelen. De cruise control werkt vlekkeloos en gaat ook na een tussensprint terug naar zijn vastgestelde snelheid. Doordat je uit de wind en rechtop zit krijg je geen zadelpijn en wordt je niet moe in je armen. De vakjes in de kuip zijn onderweg ook handig. Bij het linker vakje zit een 12V aansluiting en in het rechter vakje zit een USB aansluiting, waarmee je makkelijk elke telefoon oplaadt. Als je er echter een USB stick op aansluit kun je de muziek ervan afspelen op het infotainmentsysteem van Harley-Davidson. Ik heb ervoor gekozen om mijn Android telefoon aan te sluiten, zodat ik met een volle accu op bestemming kon komen. Muziek luisteren kan via FM, AM, of bluetooth, omdat de muziek die op de telefoon staat niet gevonden wordt door de radio. Echter volstaan de luidsprekers niet om er onderweg iets aan te hebben. Al bij geringe snelheid overstemt de rijwind de speakers en moet je de radio bijna voluit aan zetten. Dan nog klinkt het geluid blikkerig en vervormd. Wat wel handig is, is dat je tijdens het luisteren van de in het infotainmentsysteem kan kiezen om verschillende informatie zichtbaar te hebben. Zo reed ik meestal met de motorinformatie in beeld, waarbij de Road Glide laat zien wat de oliedruk is, en de luchttemperatuur. Naast mijn Garmin Zümo heb ik ook het navigatiesysteem getest. Het syteem werkt prima, is overzichtelijk en duidelijk, maar laat steken vallen op 2 punten. Het eerste punt is dat bij te veel tegenlicht, rijdend met de zon in je rug, er niets meer zichtbaar is op het scherm. Hierdoor heb je geen idee meer waar je naartoe moet, en wanneer je moet afslaan. Er zit ook Engelstalige spraak op de navigatie, maar bij hogere snelheden is dat niet te verstaan. De tweede steek is het aangeven van afslagen. Er wordt niet duidelijk gemaakt wanneer je af moet slaan. Enkel het bericht dat je over een bepaalde tijd moet afslaan wordt rechtsonder op het scherm weergegeven. (“3 minutes turn right”) Op de snelweg valt hier nog wel mee te rijden, maar eenmaal binnendoor verlang je toch snel terug naar je Garmin, omdat je anders meer op je navigatie kijkt dan op de straat.

Eenmaal van de snelweg af begin je heel veel plezier te beleven in Sauerland. Het stuurgedrag van de zware machine (337 kilo rijklaar) is beter dan je denkt en voor je het weet zit je met de treeplanken aan de grond. Het koppel van de 1690cc Twincam komt vooral in de bergen goed tot zijn recht. Door het hoge koppel, dat onderin toeren al vrij komt kun je vlot de bergen oprijden en ook de haarspeldbochten kun je soepel doorkomen. De zithouding is comfortabel, ook na 400 kilometer in 1 ruk rijden, met een enkele koffiepauze tussendoor, stap je zonder pijn af. Het stuur heeft een goede positie waardoor je goed rechtop zit, en geen lamme armen krijgt. Remmen met een Harley doe je vrijwel altijd met voor en achterrem en door op tijd terug te schakelen laat je hem goed remmen op het blok. Door het remsysteem van Harley-Davidson rem je altijd met beide remmen. Als je de voorrem aantrekt, remt achter gelijk mee. Dit is ook merkbaar in het rempedaal. Als de voorrem wordt bedient en je remt bij met de achterrem, is het goed merkbaar dat de remdruk al hoger is dan wanneer alleen achter wordt geremd. Omgekeerd voelt dit minder. Als de achterrem wordt gebruikt remt de voorkant ook iets aan, maar dit is niet merkbaar in de remhendel. Ook kun je de motor goed manoeuvreren door de achterrem te gebruiken. Dat de voorrem hierin automatisch mee remt heeft daar geen effect op.

Tijdens de rit naar Sauerland zijn we meerdere dorpen doorkruist. Het valt op dat de Road Glide met zijn Hard Candy Custom kleur een echte blikvanger is. Of dit nu positief of negatief is laat ik in het midden. De reacties verschillen dan ook erg wanneer je hem parkeert. De één vindt alles geweldig, een tweede vindt de motor mooi, maar de kleur verschrikkelijk, een derde vindt dit andersom, en een vierde snapt niet wie het ooit heeft kunnen ontwerpen, laat staan produceren. De zijkoffers hebben een nieuw type sluiting, waardoor de koffers met 1 vinger zijn te openen. Dit werkt goed en er is meer dan voldoende ruimte in de koffers. Bagage voor een vierdaagse tocht past er makkelijk in. Inclusief extra handschoenen, een regenpak en droge schoenen voor ’s avonds.

Mijn conclusie is dat de motor erg goed rijdt, het hoge koppel zorgt voor heel veel lol. Het stuurgedrag verrast positief, ook in de krappere bochten. De draaicirkel is wel groot en hier moet je zeker aan wennen. Net als de grote kuip waardoor je de eerste 7 meter voor de motor niets ziet. De wind die de kuipruit op je hoofd gooit is echter zwaar irritant. Bij een cruise over de boulevard heb je er geen last van, maar na een tocht van meer dan 400 kilometer waarvan bijna 200 kilometer snelweg ben je het echt wel zat. De cruise control werkt goed en het dashboard is overzichtelijk. Al met al een goede en fijne motor, maar voor € 31.500,- had een hoger windscherm wel bij de prijs in mogen zitten.

Verbruik tijdens deze vakantietrip: 1:14,1

 
Woon-werk test
Naast een mooie trip naar Willingen in het hart van Sauerland, is de Road Glide ook dagelijks gebruikt voor woon-werk verkeer. Een hele korte conclusie is dat deze toerbuffel ook een prima forensenmotor is. Het woonwerk verkeer bestaat in deze test voor ongeveer 8 kilometer uit binnendoor wegen, 7 kilometer N-wegen en 16 kilometer snelweg.

Hij is wat breed en log, waardoor het bij de stoplichten soms niet lukt om helemaal vooraan te gaan staan. Gelukkig is de voorkant breder dan de achterkant, waardoor je je geen zorgen hoeft te maken of de achterkant er wel tussendoor past. Met de twee ruime zijkoffers is er pakruimte genoeg wanneer je eens iets moet meenemen. Door de grote kuip wordt je echter goed beschermt tegen het weer. Bij een fikse regenbui blijft je bovenlichaam droog zolang je rijdt. Enkel je onderbenen worden nat omdat op ons testmodel geen beenkappen op de valbeugels zijn gemonteerd. Het hoge koppel breekt je hier soms wel op, omdat de motor niet is voorzien van traction control. Als je dan vlot voor de auto’s aan wil optrekken bij het stoplicht kan dit er voor de achterliggers best spectaculair uit zien. Helaas neemt dit het vertrouwen in de banden wel wat weg bij nat wegdek. Wanneer je het koppel wat beter leert beheersen is dit euvel echter snel opgelost en is er goed mee te rijden in de regen. Dankzij de dubbele LED koplampen ben je goed zichtbaar. Bij droog weer kun je deze Harley flink de sporen geven en kun je echt genieten van deze motor. Het trillen van het blok valt erg mee ten opzichte van andere Harley modellen. Het blok hangt volledig in rubbers. Bij stationair draaien trilt echt alles aan de motor, maar zodra je gaat rijden wordt dit prima opgevangen. Je voelt dit vrijwel niet terug in het zadel. In het stuur en de spiegels is het ook niet te merken. Het blok is onderin toeren al erg sterk en bij 4.000 toeren per minuut dien je wel over te schakelen, je merkt dan dat het vermogen begint af te nemen. Het blok is het sterkst tussen de 1.500 en 3.500 toeren per minuut. De derde versnelling wordt bij het binnendoor rijden het meest gebruikt. Helemaal als er veel korte bochten zijn waarbij er veel wordt geremd en opgetrokken.

Voor woon-werk verkeer is deze Harley-Davidson Road Glide wel erg duur met € 31.500,- Wanneer je op zoek bent naar een toerbuffel waar ook goed woon-werk verkeer mee gereden kan worden is dit een goede keuze.

Kilometerstand 4322 km – Verbruik 1:15,9 – Glenn

Onder het motto ‘dan hoor je het ook eens van een ander’ rouleren de langeduur testmotoren onder de redactieleden van Testmotor. Eenieder heeft natuurlijk zijn persoonlijke voorkeur wat betreft het motor-genre, zo ook voor ondergetekende, en als je dan als sport/sport-toer rijder geconfronteerd wordt met de Road Glide Special is het gezegde   ‘onbekend maakt onbemind’ een understatement. Na de Road Glide opgehaald te hebben bij collega Glenn valt natuurlijk direct het enorme gewicht op, maar liefst 385 kg rijklaar volgens HD. Met rijder en wat bagage kom je zo ruim over de halve ton uit en dat merk je. Manoeuvreren in beperkte ruimtes als een garage is gewoonweg een crime en je moet er maar niet aan denken dat je hem per ongeluk ‘bergafwaarts’ parkeert, want een achteruit zit er niet op. Ook keren op de weg is geen lolletje met deze mastodont. En als je dan op de eerste de beste rotonde de floorboards aan de grond rijdt zijn gelijk alle vooroordelen bevestigd en weet je dat je met een andere mind-set verder moet. Na ondertussen 500 km afgelegd te hebben (waarbij het weer echt meezat) ga je dat vanzelf doen. Aanpassen aan de motor, dat is het devies. Niet als een dolle gaan planken om het onderste uit de kan te halen – wat overigens wel degelijk kan en op zijn tijd ook erg veel lol oplevert – maar onthaasten. Op een relaxt gezapig tempo, zeg 60 tot 90 km/h, door de fraaie buitengebieden die Nederland kent rond cruisen met je jethelm of klaphelm open. Heerlijk genieten van de omgeving, de lucht van gemaaid gras opsnuiven en je ontstresst in 1 dag meer dan in een week vakantie en je ervaart aan den lijve wat onthaasten nu eigenlijk inhoudt.

Dat grote nadelen ook best voordelen op kunnen leveren laat de topkuip in bagger-style zien. Rijden met veel turbulentie achter het windscherm is erg vervelend op de snelweg en al helemaal in de regen, maar bij een temperatuur van 28 gr Celsius werkt het heerlijk verkoelend. Vervelend blijft wel het gebulder van de turbulentie rond je helm, dus oordoppen zijn altijd nodig. De Road Glide heeft dan wel 3 kleppen voor beïnvloeding van de luchtstroom in de topkuip (die met een simpele knopbediening open of dicht te zetten zijn), maar enig effect op de turbulentie (b)lijkt het niet te hebben, althans niet onder de 100 km/h. Ondanks de afbreuk aan de bagger-style zal een hogere ruit toch de oplossing moeten bieden.

Wat als HD-leek ook direct opvalt is dat het blok super is geëngineerd. Bij stationair toerental laat het de hele motor schudden, zodat je bang wordt dat alles eraf trilt, maar op cruisesnelheid loopt het zo spatzuiver dat je compleet vergeet met een stampende V-twin onderweg te zijn. Veel gave emotie bij stilstand dus en veel rijgenot zonder storende trillingen en vibraties, super gewoon. Tel daarbij op dat het rijden van bochtige wegen heel erg vlotjes en relaxt gaat zonder dat je het gewicht voelt en veel vooroordelen verdwijnen als sneeuw voor de zon.

Kilometerstand: 4835 – Verbruik: 1:14,9 – Dirk

Het is een mindset.

Als je eigen motor een lichtvoetige allroad is dan zijn de eerste kilometers met de Harley-Davidson Road Glide Special een bijzondere gewaarwording. Het gewicht, de zithouding en zijn bochtengedrag staan haaks op wat je gewend bent. Lekker frivool een rotonde nemen is er niet bij, de floorboards geven aan dat de maximale hellingshoek is bereikt en er zit niets anders op te geloven dat dit dan ook écht de maximaal haalbare hellingshoek is. Met het tekort aan grondspeling in het achterhoofd is het rijden over dat ene bekende dijkje anders dan normaal het geval is. Het tempo ligt een stuk lager en ontspannen ‘cruisen’ is dat wat er volgt. Als je eenmaal in deze modus zit is het helemaal geen straf om met de Road Glide op pad te gaan. Met een toerental rond de 2.000 t/min sleur je hem relaxed over de straat heen en is het motorrijden opeens onthaasten geworden. Het rijden met een motor van deze omvang, motorkarakter en gewicht vraagt er om dat je op een andere manier gaat rijden, het is gewoon een mindset.

Voor wie anoniem door het leven wilt gaan is de kleurstelling van deze Harley niet de juiste keuze. De schreeuwerige gouden kleur met bijbehorende ‘flakes’ erin laten menig hoofd draaien als je langsrijdt. Voeg daar de uitgesproken topkuip met radio aan toe en het geheel is compleet. Als je hier niet mee opvalt weet ik het ook niet meer. De radio werkt overigens uitstekend, de geluidskwaliteit is zeker tot zo’n 100 km per uur prima. Daarboven moet je het volume dermate hard zetten om het te kunnen horen en daardoor gaat de kwaliteit hard achteruit. Comfortabel is de Road Glide zeer zeker. De zithouding is ontspannen en dat geldt ook voor het zadel. Waarbij mijn collega’s vooral klaagden over turbulentie rondom de helm op de snelweg vind ik dat best meevallen. Er is wel wat turbulentie maar echt storend vind ik dat niet, het is niet meer dan op mijn eigen allroad en het is dus net wat je zelf gewend bent.

De banden doen het prima onder de Road Glide. Tenminste, als het droog is. Op een natte ondergrond schieten de banden echt te kort. Met enige regelmaat voel je dat de achterband wat stapjes zet, dit vooral bij kwiek optrekken vanuit stilstand. En tijdens het van rijbaan wisselen op de snelweg voel je hem wel eens glijden als je onverhoopt over een reparatiestook gaat. Maar als het asfalt droog is kunnen de banden de Harley prima aan, ook als je flink aan het gas gaat hangen geven de banden genoeg vertrouwen. De remmen zijn uitstekend, met twee vingers breng je de motor eenvoudig tot stilstand. Wel merk je dat de remhevel redelijk ver weg staat en dat de achterrem vrij hoog gepositioneerd zit waardoor je telkens je voet moet optillen om deze te kunnen bedienen. De 2016 Harley-Davidson Road Glide Special voelt niet alleen groot, dat is hij ook. De motor is niet gemaakt voor kleine mensen. Heb je een maatje ‘M’ handschoen dan merk je dat het bedienen van de knoppen naast het handvat best lastig is. Het in de garage duwen van de Road Glide is een flinke klus en dat is ook het geval als je moet keren in een smal straatje als je verkeerd gereden bent.

Tijdens een weekendje zuid-Limburg moest de Road Glide flink aan de bak. De twee overige motorrijders waren gewapend met een TL1000S en een Tuono R. Hun schaamrandloze banden en de afgekloven kneesliders op de pakken van de beide heren gaven de indruk dat het wel eens een vlotte rit zou gaan worden. Tijdens deze rit was het weer duidelijk dat je met dit type motor echt anders aan het rijdens bent dan met een lichte naked. Het is vooral bij het uitkomen van een bocht dat je vol het gas open kan draaien en zo weer een beetje bij kan sloffen maar je hoeft echt niet de illusie te hebben om deze twee motoren bij te kunnen houden. In lange en overzichtelijke bochten blijf je enigszins in de buurt maar bij kort bochtenwerk leg je het gewoon af. De Harley treft hierin geen blaam, de motor is voor dit soort ritten niet gemaakt. Tijdens de terugweg op de Duitse autobahn is de cruiser flink in het voordeel. Met de cruisecontrol op 150 km/uur is het goed vol te houden, ook tijdens flinke regenbuien. De karateristieke topkuip zorgt er voor dat de berijder redelijk vrij blijft van regen, je benen daarentegen worden wel nat. Wat ook kurkdroog blijft zijn je spullen die in de koffers zitten, deze zijn absoluut 100% waterdicht.

Ben je eenmaal gewend aan de motor dan is het rijden met de Harley-Davidson Road Glide Special helemaal geen straf. Sterker nog, het is best leuk! Wel moet je er dan voor kiezen om glooiende wegen te gaan pakken en laat die krappe haarspeldbochten maar voor wat ze zijn. Het motorkarakter vraagt er om dat je veel vroeger gaat schakelen dan je normaliter gewend bent, de grondspeling vraagt er om dat je minder fanatiek een bocht aan moet snijden en het gewicht van de motor vraagt er om dat iets meer je best moet doen om de motor de garage in de te duwen. Het gaat allemaal net even anders dan je gewend bent, het is gewoon een mindset.

Kilometerstand: 5709 – Verbruik: 1:14,6 – Marco

Tripje Sauerland

In de bouwvak heb ik de Road Glide meegenomen naar Sauerland. Net voor de bouwvak is door Harley-Davidson een hoger windscherm gemonteerd nadat wij hier om hadden gevraagd. In onze vorige testen is ook onze duidelijke mening te lezen over het lage, standaard gemonteerde scherm. Hoe bevalt dit nieuwe scherm? Hoe werkt de navigatie en het infotainment systeem? In mijn vorige test kun je lezen hoe ik over de motor, het blok, het stuurgedrag en het gevoel denk. In deze test ga ik dieper in op de details van de Road Glide zoals de navigatie, het hogere windscherm en de achtervering die is in te stellen middels een draaiknop.

Het windscherm
Het lage windscherm staat bekend om zijn looks. Hij creëert een echt baggerlook en laat de motor stoer ogen. Ik heb de Road Glide meegenomen naar Amersfoort, waar de lokale dealer het scherm heeft vervangen voor de 15” variant. Ten eerste vind ik de look van de motor er mooier van worden. De motor oogt iets minder agressief, en het lijk alsof dit scherm meer in de lijn van de motor past en het geeft hem meer een toerlook mee. Vanaf het eerst moment is het natuurlijk even wennen. Het scherm is inderdaad een heel stuk hoger, maar je kijkt wel over het scherm heen. Het oude scherm begon al lawaai te geven vanaf 60 km/h. Met 80 heb ik nu nog steeds minder rijwindgeluid dan met het oude scherm bij 60. De kleppen in de kuip heb ik nog open en dicht gezet, maar deze kun je het beste open laten. Eenmaal de snelweg op, hoor het ik het blok nog grommen als ik met 140 even een auto inhaal die niet doorrijdt. Dat was eerder wel anders. Dit belooft dus wat voor de Autobahn in Duitsland. Over het algemeen merk je gelijk dat er veel minder geluid is, en de turbulentie is verdwenen.
Een week later heb ik koers gezet naar Sauerland om daar vier dagen te rijden. Bij Enschede ben ik de grens overgegaan om vervolgens de A31 af te rijden naar Dortmund. Op dit stuk snelweg geldt geen snelheidslimiet, dus laten we maar eens zien hoe de Harley-Davidson reageert op het nieuwe scherm. Tegen mijn verwachting in blijft de Road Glide ook bij hogere snelheden stabiel. ‘Even’ die man in die Porsche volgen is geen probleem. Voor je het weet rijdt je 180 en heb je het idee dat je lekker aan het cruisen bent in plaats van te racen. Bij een dikke 190 km/h heb je de topsnelheid bereikt, wat meer dan voldoende is voor een motor van dit formaat. Bij een cruisesnelheid van 150/160 kun je zelfs de radio nog goed horen, al moet wel het volume redelijk hoog zetten. In Sauerland zelf is het rijwindgeluid en de regen het enige, waarvoor je de hogere ruit zou nemen. Ik zal dit zeker aanraden, want nu hoor je eindelijk het blok lekker werken als je bergop rijdt. In Sauerland heb ik daarnaast nog enkele buien gehad. Een goed regenpak had ik bij me, maar mijn bovenlichaam bleef vrijwel droog, dankzij het hoge scherm. Kortom; Wie zal overwegen een Road Glide te kopen, moet niet vergeten het hogere windscherm te bestellen. Dit is echt een meerwaarde waardoor je heel veel meer plezier aan de motor zult beleven.

Het infotainmentsysteem
In het rechtervakje in de kuip zit een USB aansluiting. Als je de routes in GPX op de USB stick zet kun je deze inladen in de navigatie. Als backup heb ik mijn Garmin wel op het stuur gemonteerd, die ik vervolgens oplaad met de 12V plug die links in de kuip verwerkt zit. De eerste keer dat je routes wil importeren vanaf USB moet je even zoeken, maar eenmaal gevonden is het menu eigenlijk best voor de hand liggend. Het importeren van de routes verloopt vlot en het systeem berekend de 470 kilometer lange aanrijdroute best snel. Bij het starten van het navigeren gaat het echter mis. Keer op keer loopt de navigatie vast en moet het systeem uitzetten en 5 minuten later weer aanzetten. De volgende dag pakt hij de route die ik daar ter plekke wil rijden wel. De navigatie geeft op het beeld met een oranje lijn duidelijk aan waar je naartoe moet. Het systeem geeft geen afstand aan tot de volgende afslag, maar een tijd. Zo moet je in plaats van over 2 kilometer, over 2 minuten rechtsaf slaan. Dit is voor ons Nederlanders heel raar. Wij zijn gewend om alles op afstand te doen, dus dit vergt gewenning. Het systeem zoomt vanzelf in en uit, dus als je dicht bij de afslag bent geeft het systeem duidelijk aan welke straat je moet hebben. Als het display tenminste leesbaar is. Want met de zon in je rug wordt het display volledig onleesbaar, ook bij volledige helderheid in de handige verhoogde contrast optie. In de schaduw is het display wel duidelijk leesbaar. Zie ook de foto’s die ik hiervan heb gemaakt. Verder werkt de navigatie goed. Als de tank van de Road Glide bijna leeg is gaat je tanklampje branden. Het navigatiesysteem krijgt hier ook een melding van en vraagt gelijk of hij je naar het dichtstbijzijnde tankstation moet loodsen. Hier heb ik keer op keer dankbaar gebruik van gemaakt en deze optie werkt goed. Kies bij deze vraag voor “YES” en je krijgt een lijst met tankstations. Inclusief merk, naam en afstand. Kies dichtstbijzijnde, beveistig dit en de Harley wijst je de weg.

De radio spreekt voor zich. Met de stuurbediening is het volledige systeem te bedienen en kun je met de ene joystick het geheugen door om van zender naar zender te scrollen en met de andere kun je per tiende frequentie handmatig zenders zoeken. Het systeem zoekt automatisch een andere frequentie als de eerste slechter wordt. Het Infotainmentsysteem is leuk en op de langere ritten. vooral als je alleen rijdt, is eigenlijk stiekem de radio toch een welkome vriend, ondanks dat ik altijd heb gezegd dat je voor een radio en een windscherm maar een cabrio moet kopen. Bij een motor is het geluid een onderdeel van de beleving van het motorrijden en een radio verstoort dat alleen maar. Die uitspraak moet ik toch maar eens herzien. Zodra ik een dorp binnenrijdt gaat de radio uit, want het blijft een raar gezicht, maar in de bergen staat ie zacht aan, om het geluid van de motor niet te overstemmen. Door je gehoorbescherming, rijwind en de helm vervormt het geluid wel iets. Ook kun je je telefoon met bluetooth verbinden. De muziek op de telefoon (Samsung Galaxy S7) wordt ook overgenomen en zo kun je je eigen muziek luisteren, al kan dit ook via een USB stick. Bellen heb ik rijdend niet geprobeerd, stilstaand is dit voor beide gespreksdeelnemers goed en duidelijk te verstaan. Het infotainment systeem functioneert prima, al zou ik het niet erg vinden als ze van deze ruimte een extra opbergvak hadden gemaakt.

De verstelbare achterveer
De achtervering is af te stellen door middel van een pomp. Als de linker zijkoffer verwijderd wordt, wat iedereen met een platte schroevendraaier binnen een minuut moet kunnen dankzij de snel sluiting binnen in de koffer, zie je de achter schokbreker zitten met daaraan een draaiknop. Deze knop zorgt ervoor dat de vering harder of zachter wordt afgesteld. Om er achter te komen wat prettig is, heb ik eerst de knop naar het allerzachtste gedraaid, en ben een stuk gaan rijden. Dan is de vering echt slap en heb je vrijwel geen gevoel meer met het achterwiel. Vervolgens heb ik de knop volledig opgedraaid en ben wederom een stuk gaan rijden. Nu was de vering zo hard, dat in bijna elke bocht de achterkant begon te stuiteren en bij te komen. Vervolgens heb ik de knop een stuk teruggedraaid en ben ik gaan spelen met de juiste instelling. Hierdoor merkte ik verbetering ten opzichte van mijn vorige test. Met volle bepakking heb ik de veer iets zwakker afgesteld, waardoor je veel en vrijwel altijd contact met de weg hebt. De achterkant van de motor voelde hierdoor stabieler en geeft meer vertrouwen, ook bij regenachtig weer. In de dagen tussendoor in Sauerland heb ik de vering iets harder gezet, omdat de bagage op de hotelkamer bleef. Het pompje is dus alleen instelbaar in hardheid, maar dit is een goede optie om snel en altijd het juiste gevoel met de motor te houden.

Kilometerstand: 8124 km

Glenn

Road trip naar Brno
Met een toermotor wil je toeren, dat moge duidelijk zijn. Maar je hebt toeren en toeren. Rijden op kronkelwegen is toch even wat anders dan vele kilometers snelweg. Zo hebben we Nederland al van links tot rechts en van boven tot onder doorkruist en hebben we prachtige routes in Sauerlandgereden om zo te kunnen ervaren hoe de toer-Harley zich onder die omstandigheden houdt. Maar je wilt ook weleens een stuk verder dan de Eifel, Ardennen of de Harz en om niet te veel vrije dagen hiervoor op te offeren zul je dan ook een flink stuk snelweg moeten pakken. Om te ervaren hoe de Road Glide zich houdt op lange (saaie) snelwegritten hebben we hem dan ook meegenomen naar de MotoGP race in Brno, Tsjechië. Een rit van ruim 1100 km, welke we in 2 etappes hebben afgelegd.

Of een zadel prettig zit merk je natuurlijk al direct als je plaatsneemt, maar of dat zo blijft als je uren achtereen, of een hele dag, in het zadel blijft is natuurlijk een heel ander verhaal. Ook maakt het nogal wat uit of je langdurige snelwegritten maakt of de hele dag op kronkelwegen rijdt. Die ervaring hebben we allemaal natuurlijk. Daar waar je bij snelwegritten een statische zithouding aanneemt, zul je bij kronkelwegen (ongemerkt) veel gaan verzitten en zodoende het drukpunt van je achterste verdelen. Hoe vaak gebeurt het je niet dat je na een lange snelwegrit met een houten kont je reisdoel hebt bereikt, waarbij de fysieke ongemakken als sneeuw voor de zon verdwijnen zodra je kronkelroutes gaat rijden.

Het zadel en de zithouding van de Road Glide voelen zeer comfortabel aan zodra je plaatsneemt, maar na een paar uurtjes sturen op secundaire wegen krijg je toch een pijnlijke onderrug en is een pijnlijk achterwerk niet te vermijden. Dat zou natuurlijk aan mijn fysieke gestel kunnen liggen, maar normaliter heb ik nooit last van mijn rug als ik in een sport-tourhouding – dus meer of minder voorovergebogen met een rechte rug- een hele dag in het zadel zit. De ‘gekuipte’ vorm van het zadel is daar debet aan. Ondanks de zeer prettige zit heb je weinig tot geen mogelijkheid om te verzitten, met alle gevolgen van dien. Op de lange etappes van 500 km naar Brno (met vele wegopbrekingen en files) kwam dit extra duidelijk naar voren. Het enige wat je kunt doen om de drukpunten van je achterste te verleggen is wat hoger op het zadel te gaan zitten, dus tegen de opstaande ‘rugleuning’ aan zeg maar. Ook kun je wel wat verder naar voren schuiven, maar dan wordt de watonderuitgezakte, relaxte zithouding nog wat extremer zodat het je zitbotten wel ontlast, maar dan juist weer voor meer druk op je onderrug zorgt. Kortom, de ervaring van een houten kont en pijnlijke onderrug deden we al op bij een dag kronkelwegen rijden, maar manifesteerde zich nadrukkelijker tijdens de Brno trip. Niet dat het een martelgang werd, dat zeker niet, maar écht comfortabel is wat anders.

Maar goed, grote afstanden rijden is meer dan zitten, je wilt natuurlijk wel op kunnen schieten als de snelwegomstandigheden dat toelaten. Nou, dat is geen probleem met de Road Glide. Een kruissnelheid van 140 km/h (teller) is zeer goed te doen en er is meer dan voldoende koppel om stevig te kunnen accelereren bij (grote) stijgingspercentages. Als er niet te veel wind staat blijft het geheel ook stabiel tot 160 km/h, maar daarboven wordt het echter kritisch. Bij weinig tot geen wind kun je 180 km/h aanhouden en durf je hem zelfs even tot 190 door te trekken, maar staat er wel een beetje wind dan gaat de Road Glide pendelen zodra je het gas dicht doet of als de weg wat minder strak wordt. Zo hard met een bepakte Road Glide kan het dus, maar verstandig is wat anders. Je moet er maar niet aan denken dat je plotseling uit moet wijken of vol in de ankers moet als een automobilist plotseling van rijbaan veranderd. Het totaalgewicht, dus met berijder en bepakking (incl. tent), komt toch ruim boven de 500kg uit en dan is het een hele tour om de zwaargewicht van zijn lijn
te krijgen of te stoppen, ondanks dat de remmen prima op hun taak berekend zijn. Het nieuw geplaatste hogere windscherm vermindert de turbulentie bij hoge snelheid aanzienlijk,
maar blijft nog wel aanwezig. Tot zo’n 120 km/h kun je dan ook je klaphelm openhouden, en dat is natuurlijk wel lekker als de temperatuur tot 30 graden oploopt.

Conclusie na 2200 km snelweg onder droge en (zeer) warme omstandigheden is dan ook dat je met de Road Glide prima grote snelwegafstanden af kunt leggen, waarbij deze geen slag verkeerd maakt en, om maar eens een hardnekkig cliché te ontkrachten, er ook niets vanaf rammelt. Voorwaarde is wel dat je regelmatig afstapt om je zitvlak en onderrug te ontlasten en snelheden boven de 160 km/h zijn af te raden zodra het wat drukker wordt omdat plotselinge uitwijkmanoeuvres toch echt lastig zijn met deze mastodont. Totaal gereden afstand; 2220 km, gereden in 4 etappes op snelwegen onder prachtige zonnige weersomstandigheden met temperaturen tussen de 20 en 30 graden

– Benzine verbruik tijdens de Brno trip: 1:16,1

– Huidige kilometerstand: 11.378
Dirk