Met de  vernieuwde 2014 CBR650F heeft Honda een viercilinder in lijn op de markt gebracht die de CBR600F uit 2011 op moet gaan volgen. Hoewel deze nieuwe CBR650F( en de vorige CBR600F) qua naam de opvolger van de aloude CBR600 (die al in 1987 het levenslicht zag) zijn, is Honda sinds 2011 toch een geheel andere weg ingeslagen. Waar de oer-CBR steeds sportiever werd en de CBR600F4i uit 2003 uiteindelijk opgevolgd werd door de CBR600R, kiest Honda vanaf dan voor een allroundmotor met een sportief uiterlijk. Met zijn 87 pk vult de CBR650F nu dan ook het gat in tussen de zeer gematigde paralleltwin van de CBR500R en (in de verte) de supersportieve CBR600RR.

De nieuweling heeft een sportief uiterlijk meegekregen en ziet er absoluut niet uit als een budgetbike. Integendeel, de motor heeft een volwassen uitstraling waarbij de afwerking uitstekend voor elkaar is, zoals we dat van Honda gewend zijn. Het makkelijk afleesbare dashboard is voorzien van een monochrome, digitale, snelheidsmeter met ‘analoge’ toerenteller. Helaas ontbreekt hier de versnellingsindicator. Minpuntje(s) zijn er in de vorm van afdek-dopjes op de plek waar de naked CB650F haar spiegels heeft zitten. De zithouding is conform het sport-toer segment waarin Honda de CBR650F positioneert. Met het stuur in je handen zit je licht voorovergebogen (bijna rechtop zelfs), waardoor er geen druk op je polsen ontstaat en ook de kniehoek is een compromis tussen sport-toer. Het zadel is prima gevormd, de benen sluiten goed aan bij de tank en biedt meer dan voldoende ruimte om te verzitten, ook voor de langere motorrijder. In eerste instantie lijkt het zadel aan de harde kant, maar tijdens het rijden blijkt deze toch prima te zitten en bij lange ritten blijft het houten kont-effect uit. Het windschermpje houdt weliswaar de winddruk van je borstkast, maar laat je verder vol in de rijwind zitten. Hinderlijke turbulentie rond je helm blijft je hierdoor wel bespaard.

Om te toeren heeft het motorblok met zijn 87 pk en 63 Nm koppel ruim voldoende in huis, maar de echt sportief aangelegde rijder komt snel vermogen tekort. Het blok pakt al vanaf 2.000 toeren op, waarna het vermogen er lineair inkomt, maar onder de 7.000 toeren voelt het wat futloos en loom aan. Bij inhaalacties moet je dan ook altijd terugschakelen in de -keurig werkende- versnellingsbak. Voor sportief gebruik moet je tussen de 7.000 en 11.000 toeren blijven. De viercilinder in lijn is dan goed uitgebalanceerd en loopt mooi zuiver, alleen in de hoge toeren zijn hoogfrequente trillingen (als gekriebel) merkbaar. Qua geluid heb je helaas niet veel te verwachten; het korte uitlaatje onder het blok filtert al het uitlaatgeluid en het aanzuiggeluid is te verwaarlozen, waardoor een stukje snelheidsbeleving verloren gaat. Qua benzineverbruik doet de Honda het goed. Over de gehele testperiode van 1600 km werd bij stevig doorrijden in de bergen, afgewisseld met (langdurig) rijden op topsnelheid, een brandstofverbruik gemeten van 1 liter op 16,02 km. Een gematigd tempo op buitenwegen, stadsverkeer en de snelweg leverde een -meer reële- waarde van 1:18,4 op.

De grondspeling is bij sportief doorrijden te klein, want na het afslijten en verliezen van een lefknopje reden we gelijk de uitlaat aan de grond. Verder heeft de CBR geen instelbare demping aan de voor- en achterzijde, alleen de veervoorspanning aan de achterzijde is instelbaar. Een gemis is dat niet, want het rijwielgedeelte is standaard zodanig afgeveerd dat het op zowel strak asfalt als klinkerwegen prima zijn werk doet. Wel is het jammer dat ook hier Honda de matige Dunlop D222 banden eronder legt, die beperken vooral de grip. De nieuwe CBR650F is stabiel bij 200 plus op de snelweg en ook bij hoge snelheidsbochten is er geen beweging of deining in het frame te krijgen. De motor stuurt bij zowel hoge- als lage snelheidsbochten, korte knikken en lange doordraaiers neutraal in, heeft geen last van in de bocht vallen of wijdlopen en is goed te corrigeren in de bocht. De voorremmen zijn prima, waarbij het ABS niet te vroeg ingrijpt, maar de achterrem is veel minder goed en remt amper.

De uitrusting van de CBR650F is vrij basic. Zo zijn er geen handgrepen voor de duopassagier, geen 12 volts aansluiting of overige features en is alleen de remhendel instelbaar. De CBR650F is ook leverbaar als 35 kW-uitvoering voor het A2-rijbewijs en is verkrijgbaar in de kleurstellingen rood-wit-blauw, silver metallic en graphic black voor een adviesprijs van 8.999 euro, incl. btw.

Conclusie
De echt sportief aangelegde motorrijder zal het ‘beperkte’ vermogen van 87 pk s te weinig vinden, de CBR650F is ondanks het snelle uiterlijk dan ook absoluut geen supersport, ook al deelt Honda hem daar zelf wel in. De 2014 Honda CBR650F is qua motorblok en rijeigenschappen een kwalitatief hoogwaardige sporttoer-machine uit de middenklasse. Je kunt dan ook heerlijk relaxt toeren met een dito zithouding, maar je toch wat sportiever uitleven, de CBR650F biedt het allebei volop. Hij heeft daarbij geen echte tekortkomingen, maar blinkt in beide kanten ook weer niet uit. Motorrijders kopen voor een zeer redelijke prijs een makkelijk inzetbare en prima sturende motorfiets, die er ook nog eens prima uitziet en keurig afgewerkt is.

Tekst: Dirk van het Hekke, Foto’s: Marco Hendriks

Technische gevevens 2014 Honda CBR650F – ABS