MV Agusta kondigde de nieuwe Rivale 800 al ruim een jaar geleden als 2013-model aan, maar komt net voor modeljaar 2014 alsnog met deze tegenhanger van de Ducati Hyerpmotard voor de dag. Het is de derde motorfiets op basis van de 800cc driecilinder, na de Brutale 800 en de F3 800, waarbij MV zelf zegt dat er voorlopig geen 675 of 1090 versies van de Rivale zullen komen. De Rivale 800 ziet er als een Supermoto uit, maar eenmaal erop zittend is het meer een hoge naked bike met heel weinig motor in het zicht van de bestuurder. MV Agusta legt altijd erg veel nadruk op het uiterlijk, alles ziet er dan ook erg goed uit. De afwerking van alle onderdelen is prima en alles voelt solide aan. Een paar losse kabeltjes rondom het motorblok ontsieren op bekende MV-wijze het zeer strakke geheel, vooral op het rode frame zijn de bevestigingsbandjes van onzichtbare kabels wat klunzig op zo’n opvallend vormgegeven motorfiets. De spiegels aan de stuureinden zijn standaard, alleen tegen meerprijs kan je voor normale spiegels kiezen. Bij onderhandeling over de aankoop van een nieuwe zouden wij zelf altijd de als accessoire leverbare ‘normale’ spiegels in de deal laten verpakken, de standaard set maakt de motor immers veel te breed en laat ook nog eens weinig achter je zien. In de handkappen zitten de knipperlichten (waar wat vocht in bleef zitten) en dagrijverlichting verwerkt, op zich zouden die extra lampjes de zichtbaarheid mooi kunnen verhogen, maar ze zijn niet heel sterk, waardoor je ze overdag eigenlijk amper ziet.

In de omgeving van het Franse Nice waren smalle bergpassen en snelle binnenwegen het testterrein. De meeste aandacht ging in het begin uit naar de werking van de injectie, die is immers sinds de 675 vooral als twijfelachtig bekend. Dit wordt door MV overigens ruiterlijk toegegeven, recente updates van de mappings zouden dit alsnog bij de reeds geleverde 675’s en 800’s glad moeten strijken. Een verbetering van de injectie is er dan ook zeker, maar uiteindelijk blijft de manier waarop de motor op het eerste openen van het gas reageert nog steeds onvoldoende. Eenmaal met geopend gas is er weinig meer aan de hand, onder deellast scoort de aansturing van het Mikuni gasklephuis wel goed genoeg, al is het maar net.
Standaard is de Rivale 800 voorzien van EAS, wat staat voor Electronic Assisted Shift oftewel de quickshifter. Dit zorgt vooral bij fel uitaccelereren voor een machtig gevoel, het gas gewoon openhouden en een tik tegen de pook zorgen voor een prima schakelmoment en veel extra sensatie. Het is dan relatief weer een vreemd gevoel om voor terugschakelen wèl de koppeling te moeten gebruiken, maar ook dat gaat soepel en altijd raak. Enige minpunt is er tussen de eerste en tweede versnelling: de vrij is moeilijk te vinden als je stilstaat maar wordt juist wel eens onbedoeld gekozen bij op- of terugschakelen.

Rijden op de Rivale 800 is niet voor iedereen weggelegd. Dat exclusieve komt niet door de prijs, maar door de onstuimige voorzijde van de korte machine. Het voelt alsof de hele motor veel te veel op de voorkant leunt, zonder daar veel feedback voor terug te geven. Een bocht induiken is dan ook alleen prettig als je kunt zien waar je heen gaat, dan kan je immers een ‘trekkende’ gasstand aanhouden. In blinde bochten, met het gas in een meer afwachtende positie, zorgen het vage gevoel en het dan wat onrustige gas ervoor dat je wacht met aanzetten tot er zicht is. Je zoekt met de Rivale dan ook geen wegen als de zeer kronkelende bergweg waar de testroute op begon, maar meer de snellere binnenwegen waar je goed zicht en asfalt hebt. Daarbij komen de versnellingsbakverhoudingen ook veel beter uit, de te lange eerste versnelling is namelijk erg zenuwachtig in haarspeldbochten, waar de tweede versnelling juist onder de 6000 toeren blijft. En juist boven die 6000 toeren begint het feest van het driecilinder motorblok. Met een prachtig geluid en een lichte vibratie aan de rechterkant blijft het blok dan trekken en doortrekken, het lijkt wel of de trekkracht en haalbare toerentallen nooit ophouden. Juist daar excelleert de 800, vooral in combinatie met de quickshifter.

De 2014 MV Agusta Rivale 800 is volop voorzien van elektronische hulpmiddelen. Het 8-voudig instelbare ABS doet het prima, stand vier is standaard in de Normal en Sport mode ideaal, het werkt dan keurig en onopvallend op plaatsen waar het vermogen de grip overstijgt. Naast de voor de hand liggende 3 standaardmappings kan er ook een eigen mapping samengesteld worden. Geen eenvoudig werkje, want de hoeveelheid aan instelbare parameters is groot, met extra instelbare zaken als motorrem, de manier van ingrijpen van de toerenbegrenzer en zelfs een instelbare maximale snelheid. Op het kleine dashboard is veel te zien, maar alles is dan wel zo klein dat het onder het rijden amper zichtbaar is, mede door de zeer lage positie van de cockpit is het rijdend instellen van zaken als mappings of TC een gevaarlijk klusje. Ondanks al deze elektronische gadgets is er op dit moment nog geen versie met ABS leverbaar, volgens Giovanni Castiglioni gaat dat begin 2014 veranderen als Bosch aan de vraag naar ABS-units zal kunnen voldoen. Tot die tijd is de combinatie van de Nissin rempomp met Brembo remklauwen meer dan afdoende. Daarbij is het wel zo dat door het remmen de voorkant induikt en de hele motor nog meer op zijn neus komt te staan. Een wat stuggere instelling van de voorvering loste dit deels op, maar door het zadel, waarop je daarbij tegen de tank geduwd wordt, wordt dit gevoel van “alles of niets” nog eens verder versterkt. 

Conclusie:
De 2014 MV Agusta Rivale 800 is geen allemansvriend. Wie denkt lekker een bergweg met veel haarspeldbochten op volle kracht kwiek over te kunnen knallen, loopt al snel tegen de lastige combinatie van de gevoelsarme voorzijde en de nog steeds twijfelachtige gasreactie aan. Pas als de wegen breder en de bochten overzichtelijker worden, komt de 800 veel meer in zijn element. Dan maken het schitterende geluid en de oneindig lijkende trekkracht van de driecilinder weer veel goed, in toom gehouden door een goed werkende traction controle. Verder bevestigt deze MV Agusta vooral de vooroordelen: de Rivale 800 is een schitterend uitziende motorfiets met een prachtig geluid en een instant hebberigheidsfactor, waarbij de vereiste manier van rijden ervoor zorgt dat het nooit een massaproduct zal worden. Iets waar de fans van het merk alleen maar blij mee zullen zijn.