In hartje Rome en daarbuiten reed de redactie van Testmotor met de 2011 modellen van de Honda SW-T600 Silverwing en SH300i motorscooters. “De aankondiging van “limousine onder de scooters” lijkt qua voor de Silverwing 600 uiterlijk zeker terecht, de uitstraling en afwerkingsgraad is zeer hoog en geeft de 600 een luxe uitstraling. Met een kleine 10 mille is de prijs daar dan ook wel weer naar.
De introductie van deze nieuwe scooters vond plaats in Rome, een omgeving waar elke minuut van de dag de praktische inzetbaarheid van deze motorscooters duidelijk wordt gemaakt. In een bizarre rit door de avondspits van de Italiaanse hoofdstad leerden we dat geen enkel ander vervoermiddel sneller is, maar ook dat dit niet zonder gevaar is. Als berijder heb je zoveel lol dat je wel eens vergeet dat al die auto’s weliswaar meestal stilstaan, maar rijden wel veel groter en sterker zijn.
De grootste maxiscooter van het stel, de SW-T600, is een sterkere versie van de al bekende SW-T400, beide modellen worden onregelmatig door Honda ook wel Silverwing genoemd. De aankondiging van “limousine onder de scooters” lijkt qua uiterlijk zeker terecht, de uitstraling en afwerkingsgraad is zeer hoog en geeft de 600 een luxe uitstraling. Met een kleine 10 mille is de prijs daar dan ook wel weer naar. Verder onderscheidt de SW-T600 zich nauwelijks van de concurrenten bij vele andere merken, het chique dashboard, de enorme bagageruimte, de optionele topkoffer en handvatwerwarming en ook het opgegeven vermogen van 50 pk zijn volgens de geldende regels van het motorscooter-segment. Alleen op details onderscheidt de Silverwing 600 zich, zo zijn de remmen meer dan goed, is de montage van de optionele handvatverwarming knullig en zou de ruggensteun op het zadel wel verstelbaar mogen zijn, zodat ook langere berijders lekker zitten. Zeer prettig is de standaard aanwezigheid van ABS met DCBS, het systeem waarbij de remkracht over voor- en achterzijde wordt verdeeld. Ook al laten de Romeinen scooterrijder volop ruimte, in het hectische verkeer kan je geen veiligheidsmaatregelen genoeg hebben. Ook op de buitenweg en zelfs de autosnelweg doet de SW het goed, al is echt hard rijden door de dan wat deinerige vering en herrie van de verder zeer goede ruit niet echt een langdurig genot.
De vernieuwde SH300i bleek de verrassing van de dag. De niet al te stoer uitziende, kleine machine loopt namelijk als een zonnetje en stuurt misschien zelfs nog beter. Ook hier weer ABS en DCBS, echter wel als 500 euro kostende optie om de kale prijs laag te kunnen houden. Een aanbieding die Honda eigenlijk niet waardig is, het merk hamert immers continu op de veiligheid van haar producten en ABS zou dan ook standaard moeten zijn. Verder is de SH300i een ideale stadsscooter. Elk rood verkeerslicht is een zege, het biedt immers de mogelijkheid honderden auto’s tegelijk in te halen, al moet je het dan niet zo heel nauw nemen met de verkeersregels maar je aanpassen aan de lokale gewoonte van “alles mag”. Ook als het licht groen wordt is het feest, één draai aan het gas en weg ben je. Enig nadeel is dat het zo speels makkelijk gaat dat je al snel toch echt te hard rijdt voor het stadsverkeer, in een wip zit je op de 70. Bijna onnodig om te zeggen dat het buiten de stad behelpen is, eigenlijk wil je dan niet met jet 280 cc’s tussen de vrachtwagens en het snelverkeer rijden. Daar merk je ook de beperkingen van de afmetingen, de korte ruimte voor je knieën begint te irriteren en schoenmaat 46 blijkt niet eens helemaal op de vlakke vloer te passen. Aan te bevelen accessoire is de hoge kuipruit waar standaard doorzichtige handkappen bij horen, daarmee zou de SH300i de ideale urban scooter zijn en ook bij woon-werkverkeer tot een kilometer of 40 per dag een prima keuze zijn.
Qua cijfers is de Honda SH300i exact de helft van de SW-T600 Silverwing; de prijs is met 500o euro (zonder ABS dus) exact de helft, de 27 pk’s zijn ongeveer het halve aantal van de grote broer en ook de ruimte onder het zadel is gehalveerd en dus niet meer enorm. Toch zouden we iedereen juist de kleinere versie aanbevelen, maar dan wel met ABS en de optionele ruit. De combinatie van ultieme wendbaarheid, zuinigheid en onvervalste lol geven hem een ruime voorsprong op zijn -dubbel zo dure- grote broer. Die zou je eerder kopen voor langere afstanden, maar dan komt voor zo’n bedrag eerder een “echte” motorfiets in beeld.
Tekst: Iwan van der Valk
