Door de motortestsite Testmotor.nl is een uitgebreide videotest van het innovatieve Dual Clutch systeem op de Honda VFR1200FA gemaakt. De conclusie van die test valt in twee delen uit elkaar. Technisch heeft Honda het Dual Clutch systeem heel erg goed voor elkaar. De techniek is werkelijk goed en vooruitstrevend en biedt in vele gevallen de juiste versnelling voor het moment. Echter, de 10% van de gevallen waarin hij niet precies datgene doet wat je als impulsieve motorrijder zou willen is frustrerender dan de lol van de 90% waarin hij het wel goed. Daarbij komt dat we niet konden verzinnen waarom we 1500 euro zouden willen uitgeven om iets waar we geen hekel aan hebben niet meer te doen. Zo kwamen we tot een eindoordeel waarbij we zelf nooit de Honda VFR1200F Dual Clutch zouden kopen, maar iedereen die niet zelf zou willen schakelen dezelfde machine van harte kunnen aanbevelen.
We reden al eerder met de Honda VFR1200F, maar sinds enige tijd is ook de versie met de Dual Clutch Transmission leverbaar geworden. Deze “automaat” is voorzien van een elektronisch aangestuurde versnellingsbak met twee onafhankelijk van elkaar bediende koppelingen, de ene koppeling werkt dus op versnellingen 1,3 en 5 terwijl de andere 2,4 en 6 bedient. Voor alle duidelijkheid, de motor schakelt dus door echt versnellingen, van enige vergelijking met de automatische versnelling van een (motor)scooter is dus geen enkele sprake. De hele constructie zorgt ervoor dat er zowel volautomatisch als met knoppen op de linker stuurhelft geschakeld kan worden, de versnellingspook voor de linkervoet ontbreekt dus geheel. Voor deze optie betaalt u 1500 euro, waardoor de prijs van de Honda op een flinke € 18.490 komt.
Om de Dual Clutch van de Honda VFR1200FA te beoordelen moet er op twee manieren naar gekeken worden. De eerste is de beoordeling van de techniek. Voor een precies uitleg hiervan verwijzen we u naar de videobeelden hiervan. Het wordt tijdens een week rijden al snel duidelijk dat die techniek bij de nieuwe Honda helemaal in orde is. De bediening werkt altijd goed, zowel in de automatische stand als wanneer er met de “flippers” op de linker stuurhelft wordt geschakeld. De versnellingen volgen elkaar zonder enige hapering en altijd soepel op, vooral hard accelereren is in de automatische stand een regelrechte sensatie, een kwestie van gas geven en gaan, vanaf stilstand alleen wat teleurstellend in de eerste meters, tot het blok vanaf 5000 toeren wakker wordt en keurig gecontroleerd de maximale versnelling (zonder wheelies) regelt. Praktische ongemakken zijn er in kleinere vorm wel, zo is het jammer dat als je handmatig voor een hogere versnelling kiest er vanaf dat moment gelijk weer met de hand geschakeld moet worden, zo zit je toch te vaak te schakelen tussen de de automatische stand en de handbediening, net zoals er ook tussen de sportstand en de gewone stand (te) veel geschakeld moet worden.
Tweede beoordelingspunt is van veel persoonlijker aard. Zit je er als motorrijder op te wachten om het schakelen uit handen te geven? Wij konden geen enkele reden bedenken om dit te willen, motorrijden is immers bijna altijd een ontspannende bezigheid, waarbij schakelen niet als iets hinderlijks wordt ervaren. Daarbij komt dat het systeem van Honda technisch weliswaar feilloos is maar nooit kan meedenken met de bestuurder. Dit zorgt ervoor dat in 90% van de situaties de versnellingsbak doet wat je zou willen, maar dat je in de overige 10% nèt niet krijgt wat je wil. Even die auto inhalen? Nee, we staan nog in de “zuinige” stand, dus eerst of met de hand een versnelling of twee terug, of naar de sportstand. Als dan de auto weer ingehaald is, weer terug naar de normale stand. Maar een klein voorbeeldje, maar motorrijden gaat voor veel berijders juist over het 100% controleren van je voertuig. Dat lukt het Honda-systeem dus niet, puur en alleen omdat er geen directe verbinding tussen je hersens en het systeem is, een verbinding die er wel tussen je hersens en je gashand, koppelingshand en schakelvoet is.
Ook de conclusie van de test valt in twee delen uit elkaar. Technisch heeft Honda het Dual Clutch systeem heel erg goed voor elkaar. De techniek is werkelijk goed en vooruitstrevend en bietd in vele gevallen de juiste versnelling voor het moment. Echter, de 10% van de gevallen waarin hij niet precies datgene doet wat je als impulsieve motorrijder zou willen is frustrerender dan de lol van de 90% waarin hij het wel goed. Daarbij komt dat we niet konden verzinnen waarom we 1500 euro zouden willen uitgeven om iets waar we geen hekel aan hebben niet meer te doen. Zo kwamen we tot een eindoordeel waarbij we zelf nooit de Honda VFR1200F Dual Clutch zouden kopen, maar iedereen die niet zelf zou willen schakelen dezelfde machine van harte kunnen aanbevelen.
De VFR1200F werd door Testmotor als solo en als duomotor afzonderlijk getest, waarbij hij als sportieve motorfiets voor één persoon indruk maakte maar als toerbuffel met een passagier minder goed uit de verf kwam. Zie hiervoor de afzonderlijke testen.
