De nieuwe Ducati Multistrada 1200 werd begin 2010 voor het eerst aan het publiek getoond. De visuele verschillen ten opzichte van het vorige model waren significant te noemen; de twee uitlaten onder de buddyseat hebben plaatsgemaakt voor twee korte, sportieve uitlaatpijpen, een meer comfortabele en royale zit voor zowel de rijder als de passagier, strakker bodywork, een high-tech boordcomputer, een met de hand verstelbaar ruitje en een nieuwe neus. Een aantal zaken zijn gebleven, zoals een buizenframe, de zeer fraaie enkelzijdige swingarm met het 10-spaken 17 inch achterwiel en de Brembo rempartij.


Elektronica

De machine zit boordevol elektronica. Dit merk je direct doordat er voor het starten van de motor geen sleutel meer nodig is. Het starten gaat, net zoals de Kawasaki GTR1400, handsfree. De elektronische sleutel steekt de rijder in zijn binnenzak van de jas of broek, vervolgens fungeert de dodemansschakelaar als startknop. Overigens zit er in het elektronische exemplaar wel een “ouderwetse” sleutel verstopt, die gebruikt moet worden om de koffers, tankdop en de buddyseat te openen. Iets dat na het starten licht bekend voorkomt is het karakteristieke geluid van de Testastretta L-twee cilinder, afkomstig van de 1198 Superbike. Echt rauw klinkt het tot maximaal 150pk (119 Nm) teruggetunde blok niet echt, dat mag en kan wel wat bruter.

Uitrusting

Zowel de S-Sport en de S-Touring editie beschikken standaard over Bosch-Brembo ABS, Ducati Electronisch Suspension (DES) en Ducati Traction Control (DTC) systeem. De basis uitvoering heeft het DES en het DTC niet aan boord, de rijder moet het dan doen met een Sachs achter- en Marzocchi voorvering en mag zelf de gewenste spanning gaan instellen. Bovendien ontbreekt bij die kale versie het ABS, wat voor een moderne 2010 motorfiets van dit kaliber gewoonweg te mager is. De S-Touring heeft naast de kofferset verwarmde handvaten ( 3 standen) en een centraal geplaatste jiffy (bok). De S-Sport versie heeft een carbon cilinderbescherming, carbon achterspatbord en carbon luchtinlaten. Alle modellen hebben een ruit die zeer gemakkelijk onder het rijden met de hand te verstellen is. Helaas levert het smalle ruitje wel de nodige turbulentie op en is het te kleine om goede bescherming te bieden.

Vier-in-een-concept

Door middel van de dubbele functie van de richtingaanwijzerknop is onder het rijden of stilstaand, op eenvoudige wijze een motorkarakter te kiezen. Bij de modus “sport” en “toer” beschikt de motor over het volledige vermogen van 150pk, bij de modi “urban” en “enduro” wordt het vermogen naar 100pk teruggebracht. Daarnaast wordt bij elke stand de Öhlins demping en vering automatisch gewijzigd en grijpt het traction control systeem eerder of later in. Daar blijft het niet bij. De demping is daarnaast ook nog elektronisch instelbaar op solo- of duogebruik, met- en zonder koffers.

Rijeigenschappen

Het eerst dat opvalt als je gaat zitten is het ruime en comfortabele zadel, dit blijft zo na een dag veel kilometers maken of sportief gebruik. De boordcomputer is overzichtelijk, in een opslag zijn alle relevante zaken zoals gekozen versnelling, actieradius (circa 300 km met de 20 liter tankinhoud), gekozen motorkarakteristiek, toerental en snelheid te checken. De positie van de menuschakelaar direct naast de knop van de claxon is minder gelukkig. De claxonknop steekt ietwat uit zodat een onbedoelde druk op de toeter zo gemaakt is. Ook de bediening van de verschillende standen gebeurt met het priegelige knopje waarmee je ook de richtingaanwijzers uit zet, onbedoeld zit je dus vaak in die menu’s doordat je per ongeluk het knopje raakt. Het zicht in de goed uitzicht biedende spiegels is matig onder het rijden; boven de 120km per uur is er sprake van veel vibratie en wordt het zicht nogal wazig. De vermogensafgifte is verbluffend goed, in het gehele toerenbereik is het gewenste vermogen verkrijgbaar. Vooral in de sport- en toerstand is de Multistrada boven de 4000 toeren zeer lineair, alleen rond de 3000 toeren hakkelt hij soms wat. Bij het inhalen is terugschakelen naar de 5e of 4e versnelling niet nodig, een draai aan de ride-by-wire-gashendel is voldoende. Dat een machine boordevol elektronica ook nadelen kan hebben is bij Ducati helaas niet ongebruikelijk. Onder het rijden sloeg de testmotor zonder aanwijsbare reden ineens uit*. Ook was de versnellingsbak niet feilloos. Meerdere malen bleef de bak steken tussen een versnelling in, dit mag bij een motor van € 21.300,- niet voorkomen*. De Multistrada scoort op deze onderdelen een dikke onvoldoende. Een pluspunt zijn de vier-cilinder Brembo remmen met 245mm remschijven. De remmen in combinatie met het ABS systeem geven erg veel vertrouwen zowel in nat als in droog weer.

Conclusie

De nieuwe Multistrada is een multifunctionele motorfiets voor degene die sportief wil rijden of met een passagier lange(re) tourritten wil maken, op deze vlakken overtuigt de machine dan ook echt. De Ducati heeft een speciale enduro-stand, maar de motor zal in de meeste gevallen niet op een bos- of bospad gebruikt gaan worden. De Multistrada is met 219 kilo (189 droog) een zeer wendbare en makkelijk hanteerbare alleskunner. De afwerking is, op de zijkoffers na, erg mooi . Het meest opvallende is het ongelooflijk brute vermogen, dat ongeacht de versnelling ruimschoots beschikbaar is. Minpunten zijn er voor de ruit, de onhandig geplaatste uitzetbeugel van de middenbok en de prullerige bedieningsknopjes voor de elektronica. Zulke minpunten zijn zo minimaal dat ze niet van invloed zijn op het zeer positieve eindoordeel. De basisuitvoering van de Multistrada 1200 is verkrijgbaar in de kleuren rood en wit en kost € 16.700,-. De S versie is verkrijgbaar in de kleuren rood, artic white en diamond black en kost een zeer flinke € 21.300,-.

*Ter controle hebben we later op een ander exemplaar gereden, hierbij hebben we behalve één keer afslaan toen de motor nog koud was geen last gehad van elektronisch falen en ook deze versnellingsbak was wat beter.

 

Tekst: Jeroen Stienstra