Het eerste wat opvalt aan de 2010 Aprilia Dorsoduro Factory is het gebruik van carbon kuipdelen en het (deels) felrode buizenframe. Zo op het eerste oog zijn dit de onderdelen die de Dorsoduro Factory laten verschillen van de standaard Dorsoduro. Motorisch zijn beiden met 92 pk identiek al is de Factory wel voorzien van de tweede generatie ride-by-wire “Tri-Map”-technologie. Door het gebruik van het carbon is de Factory slechts 1 kg lichter dan standaard. De volledig instelbare 43mm upside down voorvork en achterschokdemper van Sachs maken met de radiaal ge monteerde Brembo vierzuiger remklauwen en 320 mm wave remschijven het plaatje compleet. Dit alles levert Aprilia voor een prijs van € 9.990.

Het eerste wat opvalt aan de 2010 Aprilia Dorsoduro Factory is het gebruik van carbon kuipdelen en het (deels) felrode buizenframe. Zo op het eerste oog zijn dit de onderdelen die de Dorsoduro Factory laten verschillen van de standaard Dorsoduro. Motorisch zijn beiden met 92 pk identiek al is de Factory wel voorzien van de tweede generatie ride-by-wire “Tri-Map”-technologie. Door het gebruik van het carbon is de Factory slechts 1 kg lichter dan standaard. De volledig instelbare 43mm upside down voorvork en achterschokdemper van Sachs maken met de radiaal gemonteerde Brembo vierzuiger remklauwen en 320 mm wave remschijven het plaatje compleet. Dit alles levert Aprilia voor een prijs van € 9.990.

Motorblok
Het 750cc 90 V-twin motorblok levert 92 pk bij 8.750 tpm en het maximale koppel van 82 Nm wordt reeds afgegeven bij 4.500 tpm. De toerenbegrenzer maakt vlak voor de 10.000 tpm een eind aan de fun. Met de ride by wire “Tri-Map”-technologie kun je kiezen uit 3 opties voor de gasrespons. In de regen-modus wordt het vermogen zover afgevlakt dat je echt zit te wachten tot er iets gebeurt. De touring-modus is veel beter en vooral geschikt voor gebruik in de stad. Daarvoor is de zeer felle sport-modus iets te nerveus. Kopers van deze gooi-en-smijt-fiets zullen de Factory echter toch direct in de sport-modus zetten, daar koop je deze hooliganmotor immers voor. In de sport-modus is het geluid van de V-twin zeer opwindend, dit draagt alleen maar bij aan het hoge fun gehalte van deze motor. De versnellingsbak voelt wel wat hakerig aan maar doet verder goed zijn werk. De tank met een inhoud van slechts 12 liter maakt de Factory niet echt praktisch voor langere ritten of reizen. Een gemiddeld benzine verbruik van zo’n 5,7 liter op 100 km stelt je net in staat om ongeveer 200 km op een tank te rijden.

Uitrusting
De Factory is uitgevoerd met een hard maar goed zittend zadel, voetsteunen met vertanding en handkappen, kortom alles is in Spartaanse supermoto-stijl uitgevoerd. De toerenteller en het LCD scherm zijn goed afleesbaar, alleen de lampjes zijn door het donkere plastic met de zon in de rug slecht af te lezen. Met behulp van een bedieningsknop op de linker stuurhelft kun je triptijd, tripafstand, brandstof verbruik, gemiddeld brandstofverbruik, gemiddelde snelheid en maximum snelheid aflezen op het lcd scherm van de boordcomputer, tenminste als je daar tijd voor hebt op deze motor. Tevens is het mogelijk de schakelindicator naar eigen wens af te stellen. Over het zadel loopt een riem waaraan een eventuele passagier zich vast kan houden. Hierdoor is het zadel erg moeizaam te verwijderen, aangezien de riem aan het frame is bevestigd en niet aan het zadel.

Rijeigenschappen
Bochten is wat de Factory wil hebben. Lang of kort, langzaam of snel, dat maakt eigenlijk niets uit. De volledig instelbare Sachs vering van de Dorsoduro Factory kan het allemaal met gemak aan. Maak je een inschattingsfoutje, dan laat de vering je dat keurig corrigeren zonder gekke dingen te doen. De wegligging is absoluut topklasse en geeft snel zeer veel vertrouwen. De radiaal gemonteerde Brembo vierzuiger remklauwen en 320 mm “wave” remschijven remmen de motor zeer goed af en zijn met twee vingers heel erg goed doseerbaar. Misschien zou je een radiale rempomp op een Factory uitvoering van Aprilia mogen verwachten, maar in het geval van deze Factory is dit geen gemis. Er wordt aan het eind van het jaar ook een ABS-versie geleverd en dat is wel een aanrader voor die 700 euro extra.

Conclusie:
Aprilia heeft met de 2010 Dorsoduro Factory absoluut een dijk van een motorfiets neergezet. Het felrode buizenframe en de carbonkappen trekken direct de aandacht. Voor minder dan 10.000 euro is de Dorsoduro Factory zo een opvallende en opwindende funbike waar we bijna geen nadelen aan konden ontdekken. Wel is het wat jammer dat er zo weinig ècht verschil is met de “gewone” versie, de claim van Aprilia dat “het woord “Factory” nooit zomaar gebruikt wordt” is in dit geval wat overdreven en misschien is de “gewone” versie (of een overjarig 2009-model) door een 1000 euro lagere prijs ècht een briljante aanbieding, al is de bling-factor wat lager. Dat de Dorsoduro geen motor voor de lange afstand is ligt voor de hand, voor korte en middellange ritten is deze Aprilia echter een regelrechte aanrader.

Tekst: Paul Reijerse