Skip to main content

Test: Honda VFR1200F 2009

Honda positioneert de nieuwe VFR1200F tussen het sport- en toer segment en geeft hieraan de verzamelnaam ‘Road-Sports’. Met een gewicht van 267kg denk je echter niet aan een sportmotor. Toch voel je tijdens het rijden niet dat de VFR zo zwaar is. De V4 stuurt precies en licht maar voelt tegelijkertijd degelijk en betrouwbaar aan. De demping van voor- en achterwielophanging is hierbij een prima compromis tussen stug sport- en soepel toerwerk. De Nissin zeszuiger remklauwen zorgen samen met twee 320mm voorremschijven en het Combined Braking System (CBS) met ABS voor een geweldige remvertraging op zowel droge als natte ondergrond. Rem je alleen met de achterrem, dan zorgt het CBS dat de voorremmen meedoen zonder dat de motor gaat duiken. Dit werkt zo goed dat je ook heel veel remwerk met alleen de voet kunt verrichten.

De sportieve uitstraling verandert naar die van een toermotor op het moment dat de optioneel leverbare zijkoffers (35L) en topkoffer (31L) op de (in de ontwerplijn van de VFR geïntegreerde) kofferdragers bevestigd zijn. Met een door Honda opgegeven gemiddelde gebruik van 1:15,5 moet je door een tankinhoud van maar 18,5 liter om de 286km tanken en dat is voor een toermotor te weinig. De relatief lage zadelhoogte van 815mm in combinatie met de juiste breedte, zorgt voor een prettige zit en een goed controle- en beheersgevoel. Ook de passagier heeft een brede zit ter beschikking, waardoor die 286 kilometers goed uit te houden zijn. De kuip biedt goede bescherming voor hoofd, lijf, handen en benen. Vooral het hoofd- en helmgedeelte zijn merkbaar goed beschermd, doordat er aanmerkelijk minder windgeruis hoorbaar is dan op menig andere sportieve toermotor.

Het opvallend soepele 1237cc – V4 motorblok, met een vermogen van 173pk bij 10.000tpm, is fenomenaal. Door de brede koppelband en het hoge, heerlijk voelbare koppel van 128Nm bij 8.750tpm, kun je al vanaf 30km/h bij 2.000tpm in de derde en vierde versnelling rijden en dan ook nog eens snel accelereren zonder terug te schakelen. Rijden in de tweede versnelling rond de 2.500tpm (ongeveer 37km/h) gaat wat hakkerig maar verder niks dan lof over het motorblok. De versnellingsbak maakt tijdens schakelen van en naar de eerste en tweede versnelling een goed hoorbaar klakkend geluid. Het cardan maakt daarnaast een licht gierend geluid, tevens is er vanuit de aandrijflijn een klakkend geluid tijdens langzaam rijden en accelereren en decellereren. De sound van de VFR heeft twee karakters: bij stationair draaien en lage toerentallen is het geluid beschaafd en rustig maar naarmate het toerental toeneemt wordt het geluid krachtiger en sportiever en absoluut een lust voor het oor.

 

Conclusie
De complete technische afwerking, wegligging en rijcapaciteiten van de VFR zijn van grote kwaliteit. Op het gebied van gewicht, vermogen, cilinderinhoud en toepassing is de BMW’s K1300S (€ 18.300,00) de belangrijkste concurrent van de VFR. Met een basisprijs van € 16.990,- inclusief gecombineerd ABS systeem, heeft Honda de eerste slag alvast gewonnen. De VFR is een prima compromis tussen sport en toer, al plaatsen wij hem, ondanks zijn hoge gewicht, eerst op de sportafdeling, op het circuit is er zeker geen reden om je te schamen. Door de prettige zithouding kan je er echter ook gemakkelijk lange afstanden mee afleggen.

Tekst: Rob Blom