Het eerste dat opvalt als je op de Streetfighter gaat zitten is dat hij wel erg kort lijkt. Je leunt in gevechtshouding met de ellebogen wijd, bijna met je neus op het voorwiel. Deze positie is stilstaand en langzaam rijdend niet ideaal, want je voelt wat druk op je polsen en schouderbladen. Naarmate de snelheid boven de 45km/h komt, neemt de druk op polsen en schouders echter af. Ondanks dat het hier gaat om een motorfiets uit het naked segment, heb je tot 120km/h zelfs niet veel last van rijwind. Je kunt zo met gemak een tijd lang een constante snelheid aanhouden tussen de 120km/h en 145km/h.

De spiegels van de Streetfighter hebben voor- en nadelen. Het voordeel is dat ze bij alle toerentallen en snelheden goed zicht naar achteren geven. Nadeel is dat ze nogal aan de brede kant zijn. Ducati heeft een vrij breed stuur gemonteerd. De spiegels steken hier nog eens 7,5 a 10cm buiten. En dat is af en toe lastig als je in de stad tussen twee rijen dicht naast elkaar staande auto’s door wilt rijden. De breedte van het stuur samen met spiegels is dan echt negatief merkbaar. Je krijgt gewoon geen genoeg van het rijden met de Streetfighter en als je thuis bent gekomen wil je nog een rondje omdat je het gevoel hebt dat je nog niet klaar bent. Als je gezien en gehoord wilt worden koop je gewoon de Streetfighter. Je zult er veel plezier aan beleven.

Het motorblok van de Streetfighter is afkomstig van de 1098 Superbike, heeft een vermogen van 155pk en een koppel van 115Nm. Het drooggewicht is 167kg. Er gaat 16,5 liter benzine in de tank en dat brengt het totaalgewicht op 183,5kg.Een flink punt van kritiek zijn de eerste twee versnellingen. In de te lange eerste versnelling is de Ducati erg nerveus en piekerig. Als je dit wilt opvangen door bij lage snelheid over te schakelen naar de tweede versnelling wordt de Streetfighter bokkig en dreigt met afslaan. De nervositeit en het bokken zijn goed op te vangen door te spelen met de koppeling. Echter krijg je hier in de stad en file toch wel vermoeide vingers van.

Om maximale grip op het asfalt te houden is er traction control* toegepast die we natuurlijk hebben uitgeprobeerd. Acceleratie in stand vier (van acht) op nat wegdek resulteerde er inderdaad in dat het achterwiel niet spinde, maar ook in een schrikreactie omdat je bijna voorover over het stuur gekatapulteerd wordt. Nog een nadeel is dat de traction control ook in werking treedt als je over een hobbel rijdt. Op het moment dat een van de wielen los van de grond komt en er snelheidsverschil tussen voor- en achterwiel optreedt, schakelt de traction control in en doet de Streetfighter heel even niets meer.

De spiegels van de Streetfighter hebben voor- en nadelen. Het voordeel is dat ze bij alle toerentallen en snelheden goed zicht naar achteren geven. Nadeel is dat ze nogal aan de brede kant zijn. Ducati heeft een vrij breed stuur gemonteerd. De spiegels steken hier nog eens 7,5 a 10cm buiten. En dat is af en toe lastig als je in de stad tussen twee rijen dicht naast elkaar staande auto’s door wilt rijden. De breedte van het stuur samen met spiegels is dan echt negatief merkbaar.

Je krijgt gewoon geen genoeg van het rijden met de Streetfighter en als je thuis bent gekomen wil je nog een rondje omdat je het gevoel hebt dat je nog niet klaar bent. Als je gezien en gehoord wilt worden koop je gewoon de Streetfighter. Je zult er veel plezier aan beleven.
* Alleen op ‘S’ model