De nieuwe 2015 Suzuki GSX-S1000F is heel simpel te omschrijven als ‘broer’ van de naked GSX-S1000 waar we al eerder mee reden, die werd voorzien van een volle kuip, waardoor het geheel 5 kilo meer weegt. Niks meer, niks minder. Beide machines zijn gebouwd rondom het motorblok van de 2005 “K5” GSX-R1000 superbike, zodat deze nieuwe versie een sportieve tourmotor is geworden, waaraan alleen ABS en traction control als moderne veiligheidsingrediënten zijn toegevoegd. Suzuki zegt eerst dat de GSX-S1000F geen echte concurrenten heeft, maar komt later toch met de erg voor de hand liggende vergelijking met de Kawasaki Z1000SX, waarvoor ook motoren als de BMW R1200RS en mogelijk zelfs de Honda VFR800F in aanmerking komen.

Afwerking
De Suzuki GSX-S1000F ziet er prima uit, vooral de afwerking is keurig en zittend is het nieuwe dashboard modern van uiterlijk. Jammer is wel dat dat dashboard door de buigingen van het plastic nogal wilde reflecties geeft, waardoor de toch al (te) kleine cijfers naast de goed zichtbare toerenbalk nauwelijks leesbaar zijn. Alle andere zaken zijn wel prima zichtbaar, snelheid en de ingeschakelde versnelling zie je direct. De spiegels, die afwijken van die van de GSX-S1000, stralen iets minder kwaliteit uit, maar geven wel prima zicht naar achteren. Het zwarte Renthal “Fatbar” stuur is mooi om te zien en ligt prima in de hand. De hele zithouding is prima, al zijn de knieën misschien wat ver gebogen voor langere ritten door de beoogde doelgroep van 40-plussers, maar dan hebben we het al wel over meer dan een paar uur rijden. De kuip en relatief kleine ruit blijken afdoende, de windbescherming is niet enorm maar wel turbulentievrij en ruim voldoende voor sportief gerichte toerrijders.

Motorblok
Het motorblok is het belangrijkste ingrediënt van de Suzuki, waarvoor dus het motorblok van de GSX-R1000 als basis is genomen. Met 145,6 PK en 106 Nm is er nog steeds volop vermogen voorhanden, al is dat niet heel lineair. Hierdoor lijkt het koppel onder de 7000 toeren wel wat aan de magere kant in vergelijking met de forse trekkracht daarboven, de afkomst van de hoogtoerige superbike blijft zo voelbaar. Daarbij komen er ook wel wat duidelijke vibraties op de linker voetsteun en handvatten, maar die worden nooit té hinderlijk. Ander echt minunt is de gasopname vanaf gesloten gas, vooral het eerste opnemen is dan soms nogal abrupt en dat is niet lekker halverwege een bocht. Opvallend hieraan was dit per exemplaar verschilde, er waren ook testmotoren waarbij dit nauwelijks waarneembaar was. Zowel voor- als achterrem zijn gewoon erg goed, de radiaal gemonteerde Brembo’s voorop zijn ijzersterk, maar heel makkelijk met twee vingers uitstekend te doseren, het zal niet snel té worden als het nat of glad is. Schakelen gaat erg makkelijk en voorspelbaar, maar is door de extreme soepelheid van het motorblok bijna overbodig; vanaf stilstand naar topsnelheid kan zonder één hikje in de zesde versnelling gedaan worden; een meer dan knappe prestatie van de Suzuki engineers.

Uitrusting
Naar ‘extra’s’ is het even zoeken op de GSX-S1000. De machine heeft een bewezen goed ABS-systeem van Bosch en een in drie standen instelbare traction control, dat ook uitschakelbaar is. Die traction control werkt prima en voorspelbaar, maar is al wel ingehaald door de systemen die onder hellingshoek werken. Schakelen tussen de standen kan rijdend, maar dat gaat ietwat onhandig omdat je het gas dicht of de koppeling ingetrokken moet hebben tijdens het kiezen van een andere stand. Bij veel andere motoren kan dat gewoon doorrijdend, waarna je het alleen maar ‘bevestigt’ met gesloten gas of ingetrokken koppeling. Verder is het qua uitrusting heel snel klaar op de nieuwe Suzuki, door henzelf omschreven als “No Gimmicks”. Niet helemaal correct overigens, de manier van reageren van de toerenteller heeft wel 6 standen…

Rijwielgedeelte
Op het Isle of Man wordt de sportieve inslag van het uiterlijk van het tourmodel door de makers onderstreept. Hier dient zich echter juist de keerzijde van de soepele, prima ingestelde vering voor toergebruik aan; als het tempo ècht omhoog gaat, zijn zowel voor- als achterkant te comfortabel voor strak knallen. In de beroemde “Gooseneck” zorgt een combinatie van een knie aan de grond en hobbelig asfalt voor een wild bewegende GSX-F. Voor de al even beroemde Greg-Ny-Baa schrapen de extreem lange uitsteeksels onder de stepjes al heel snel over het asfalt om voor onrust te zorgen, al zal je daar bij een meer tourgerichte rijstijl niet gauw last van hebben. Daarbij is de stabiliteit op hoge snelheid indrukwekkend. Over de bekende op- en afstappen die over de hele “Mountain Course” aanwezig zijn, is de Suzuki strak en voorspelbaar. Daarbij klinkt een langsrazende 1000 prachtig, aan boord is de beleving qua geluid iets minder mooi maar ruim voldoende.

Conclusie
Met de nieuwe 2015 GSX-S1000F zet Suzuki een zeer slimme motorfiets neer, precies zoals Kawasaki dat met de Z1000sx eerder ook al deed. Het blok is sterk, al heeft het onderin relatief wat minder power, waardoor rijden altijd uitdagend blijft. De remmen zijn erg goed en de zithouding en vering zijn comfortabel, wat zich (natuurlijk) wel terugvertaalt in iets minder sportiviteit. Grootste minpunt is echter de prijs. Niet omdat de GSX-S1000F duurder is dan de Z1000sx, want beide machines kosten exact hetzelfde. Echter, als je je beseft dat je een keurige, maar wat eenvoudige motorfiets koopt, die precies doet wat ervan mag verwachten maar niet erg veel meer, dan is 15.000 euro veel geld. De Yamaha MT en Honda NC modellen zijn weliswaar technisch onvergelijkbaar, maar beiden kosten minder dan 10.000 euro en zijn net zo goed recht-toe-recht aan modellen voor motorrijders die gewoon lekker willen motorrijden, zonder poespas. En dat is precies wat de Suzuki ook biedt, met als (betaalde) bonus het veel sterkere 1000cc motorblok.

Technische gegevens 2015 Suzuki GSX-S1000F(A)