Na een lange aanloop is het derde echte straatmodel van Husqvarna er nu in 2019, in de vorm van de Svartpilen 701. Dit model heeft twee andere modellen als ondergrond; de vorig jaar gepresenteerde Vitpilen 701 als stevige basis van het hele modelconcept en de KTM 690 als leverancier van het motorblok. Doelgroep is de motorrijder die op zoek is naar “iets anders”, met hipsters als potentiële gangmakers, maar dan vooral de hippe mensen die die geen zin hebben in een oude motorfiets en/of zelfbouwproject. Het merk werkt dan ook met de Svartpilen aan een eigenwijs image en kan daarbij wel eens heel ver gaan komen. Dit omdat ze kunnen bouwen op de technische basis van het moedermerk, maar vanaf daar helemaal vanaf nul kunnen beginnen qua uiterlijk en merkimago.

De technische verschillen tussen de Vitpilen 701 en de Svartpilen 701 zijn niet heel groot en vooral gericht op het creëren van de uiterlijke kenmerken van een flattracker. Naast de niche-motorsport geldt flattrack vooral als inspiratie voor een populair genre in de moderne customscene. Dat wordt op de Husky bereikt door een 18-inch voorwiel, Pirelli MT60RS blokbanden, een “nummerbord” aan de rechterkant van het achterwiel (wat er overigens heel makkelijk af kan), afdekkappen voor de voorvork, een ander zadel, hoger stuur en vooral de matzwarte kleur, die voor “darkness” in de communicatie zorgt. Verder is de technische basis hetzelfde als de Vitpilen. De prijs van de zwarte- en witte versie zijn exact gelijk, waardoor de keuze tussen “wit” of “zwart” vooral een kwestie van smaak wordt. Over smaak gesproken, de Svartpilen zorgt voor verdeelde reacties, wat precies is wat Husqvarna wil, want je vindt het helemaal niks of juist geweldig; voor kopers van grijze middenklassers is geen plaats. Met een Svartpilen 701 als vervoermiddel maak je een uitgesproken keuze, zoveel is direct duidelijk.

Motorblok 
Bovenstaande doet misschien denken dat het bij de Svartpilen puur om de show gaat, maar dat is alleen voor het uiterlijk zo. Basis van dit model is namelijk de 692 cc grote eencilinder die we al goed kennen uit de eerdergenoemde modellen. Een zalig motorblok, wat door de jaren heen zeer ver doorontwikkeld is tot een opwindende krachtbron, die door de moderne stand van de motorelektronica veel beheersbaarder is geworden. Daarmee is het nog geen motorblok voor directe beginners, doordat het onder de 3000 toeren wat bokkig is. Iets wat met de koppeling en op tijd schakelen uitstekend controleerbaar is, maar waarvoor een klein beetje motorfietservaring wel noodzakelijk is. Boven die 3000 toeren begint de enorme eencilinder te trekken, om er dan bij 6000 toeren nog een extra aan vermogen in te gooien in een indrukwekkende vermogensafgifte. Het blok draait daarbij snel en makkelijk toeren, waardoor je als berijder steeds kunt blijven accelereren, wat voor een mooi motorgevoel en bijbehorende roffel uit de standaard uitlaat zorgt. Op lagere toeren voel je, ondanks de dubbele balansas, trillingen op het stuur, maar alles valt zeer ruim binnen de marges. Eigenlijk wil je die lage toeren toch al vermijden, puur omdat het motorblok hoger in de toeren zoveel rijplezier geeft, met die roffelende eencilinder voor een machtig gevoel en de mooie uitlaatroffel. De optionele Akrapovic maakt dat geluid nog net wat zwaarder, maar echt héél erg nodig is dat niet, ook al omdat de originele uitlaat qua uiterlijk amper afwijkt van de Akra.

Simpele uitrusting
Qua uitrusting kiest Husqvarna duidelijk voor “simple”, wat dan ook terugkomt in de marketingkreet van het merk: “Simple Progressive”. Dit heeft als voordeel dat de Svartpilen er superstrak uitziet, maar als keerzijde dat de informatie op het ronde LCD-dashboardje wel heel minimalistisch in beeld komt en instelbare riding modes ontbreken. Die riding modes mis je overigens niet enorm, want de injectie van de Svartpilen werkt prima en is duidelijk beter dan die van de eerste Vitpilen 701. Desgevraagd legt Husqvarna uit dat injectie van de Vitpilen en Svartpilen nu exact gelijk zijn, maar dat de eerste Vitpilen 701, waarop wij vorig jaar reden, sindsdien een paar softwareupdates heeft gehad en het dus duidelijk erg goed gelukt is de eerste gasreactie te verfijnen. Verder is er wel een zeer prettig ingrijpende traction control, die wegens “simple” ook niet instelbaar is, maar wel uitgezet kan worden. Wel is er een quickshifter voor zowel op- als neerschakelen, waarbij dat eerste heel makkelijk gaat maar dat laatste wat meer aandacht nodig heeft, door een combinatie van de niet extreem soepele versnellingsbak en het normale ritme van een eencilinder. Bijzonder om te zien hoe Husqvarna dappere keuzes durft te maken door sommige technische systemen te versimpelen, vanuit de gedachte dat ze motorrijden weer terug willen brengen naar het pure rijplezier waarmee je ooit begon. Uitdaging is wel om deze denkwijze in overeenstemming te houden met het prijsniveau, normaliter zou je bij een prijs van 12000 euro immers wel alle extra’s op een moderne motorfiets verwachten.

Stadsrit
Qua zithouding is de Svartpilen duidelijk een andere motor dan de Vitpilen. Lekker rechtop, met het stuur ideaal in de hand vallend en de fijn geplaatste voetsteunen op de juiste afstand, zittend op een wat hard maar erg lekker zadel. Voor in de stad is de enkele remschijf aan de voorkant ruim voldoende, die tweede rem mis je pas als het veel te hard gaat. Daarbij is de motorfiets erg licht, wat makkelijk door het verkeer manoeuvreren makkelijk maakt. In Lissabon gaan we zo kruip-door-sluip-door een deel van de route vlotjes van verkeerslicht naar rotonde. Niet altijd helemaal in overeenstemming met de verkeerswetgeving, maar wel de gangbare rijstijl in de zuidelijke stadsjungle. Ook buiten de stad, als de snelheid wat omhoog gaat, is de actieve zithouding perfect. Juist daar komt de eencilinder in zijn ideale werkgebied, met het opwindende motorkarakter als uitdagendste deel, aangevuld met de actieve zithouding van waaruit een meer intense rijstijl prima mogelijk is. Er zijn wat beperkende factoren om niet té hard te gaan, de Pirell-blokbanden zien er absoluut cool uit, maar missen natuurlijk de grip van banden met meer rubber op het asfalt. Eenmaal warm zijn ze prima, maar vooral in de stad krijgen ze daar niet altijd de kans voor, waarop ze soms wat onzeker aanvoelen.

Conclusie
Met de Svartpilen 701 zet Husqvarna vooral een apart ogende motorfiets neer, op basis van een bewezen technisch concept. Daarbij is wat functionaliteit opgeofferd voor een beter uiterlijk, maar de basis is zo goed, dat de Svartpilen een goed sturende, fijn zittende motorfiets met een fantastisch motorblok is gebleven. Het uiterlijk speelt daarbij wel de absolute hoofdrol, want anders kies je voor de Vitpilen of een oranje 690, zo simpel is het. Als dat uiterlijk jouw ding is, koop je met deze 701 een hippe, anders-dan-anders motorfiets, waarvan je niet op elke straathoek vijf exact gelijke modellen tegenkomt. Met de Svartpilen 701 kan je je prima vertonen in de ‘urban’ stadswijken, zonder dat je de technische ellende van een hippe custom of kekke classic op de hals haalt. Daarbij rijdt de Husqvarna ook nog eens enorm fijn en opwindend, met een pittig motorblok en sterke rijeigenschappen, waardoor je rondjes om al die zelfbouwprojectjes kan rijden. 

Tekst: Iwan van der Valk. Foto’s: KTM (Sebas Romero / Marco Campelli), Testmotor. 

Technische gegevens 2019 Husqvarna Motorcycles Svartpilen 701