Door de komst van het grote Moteo (onderdeel van het enorme Alcopa) als nieuwe importeur, krijgt klassiek Italiaans merk Benelli nu de kans op een volwaardige terugkeer op de Nederlandse en Belgische markt. Benelli is ondertussen nog wel maar deels dat Italiaanse merk met een rijke historie; het bedrijf werd al in 2005 overgenomen door de Chinese grootmacht QianJiang, goed voor 1,2 miljoen lichte Aziatische motorfietsen per jaar. De productie van Benelli huist daarom dan ook in China, in het Italiaanse Pesaro is alleen nog een kleine afdeling achtergebleven, puur om de Italiaanse roots vast te houden. 

Uiterlijk 
In de omgeving van Marseille rijden we met de relatief nieuwe Leoncino en TRK502, allebei voorzien van dezelfde 500cc paralleltwin met 47 pk en 45 Nm. Beide machines zien er qua styling uitstekend uit; de Leoncino is ècht een eigenwijze scrambler en de TRK502 ècht een stoer uitziende adventure. Die laatste is helemaal compleet met valbeugels rondom en een “snavel”, volledig zoals dat momenteel hoort bij een motor in dat segment, het imago klopt dan ook volledig. Qua functionele afwerking zien beide machines er eenvoudig maar netjes uit. Het dashboard heeft alle noodzakelijke functies en ziet er netjes uit, alle knoppen op het stuur kloppen, de remklauwen zijn qua uiterlijk prima afgekeken van Brembo, alle metalen delen zijn netjes gelast en de machines zitten keurig in de lak. Op de TRK502 zijn de knipperlichten aan de achterzijde van het bagagerek nog wel vreemd bevestigd, maar het rare draadje erheen is eigenlijk het enige minpuntje als je naar de algehele montage en afwerking kijkt. Overigens staat dat rek niet op de officiële folderfoto’s, maar is het volgens iemand van Benelli wel standaard.

2018 Benelli TRK502
Als je opstapt is de Benelli TRK502 in alles een adventure motorfiets; een redelijk hoog zadel, een grote ruit met stoere bevestigingsbeugels, stepjes waar de rubberlaag afgehaald kan worden, het hele plaatje klopt absoluut. Het brede stuur heeft de handvatten net wat te ver naar elkaar toe gebogen, maar verder is de zit prima. Het is heel even wennen als op zo’n grote adventuremotorfiets de 500cc twin dan niet voor een extreme aandrijving zorgt, maar eenmaal rijdend blijkt de 500-twin een prima blok. Met een leuke, pittige roffel trekt hij prima vooruit, met een gasreactie die bij eerste opening wat abrupt is, maar daarna keurig oppakt. Het motorblok doet het van 2000 tot 8000 toeren al goed, maar qua trekkracht komt daar nog aardig wat bij in het gebied tussen 6000 en 8000. De remmen zijn niet enorm krachtig, maar op de TRK scoren ze absoluut een voldoende. Insturen heeft wat aandrang nodig, maar is wel duidelijk, al is de vering vooral aan de achterzijde wat aan de vage kant. Die is wel instelbaar met een dubbele wartel op de achterveer, maar punt is dat je er niet bij komt, dus blijft de setting zoals die is. Rijden op de TRK is daarna vooral simpel; geen gedoe met allerlei elektronica, de uitschakelbaarheid van de ABS met een simpel drukknopje op het stuur is de enige variabele instelling. Al met al is de TRK502 een leuke motorfiets om ongecompliceerd mee te rijden, met daarbij vooral het uiterlijk van een echte wereldreiziger. En dat voor 7500,- euro. 

2018 Benelli Loncino
De enorme 50 mm voorvorkpoten van de TRK zitten ook op de Leoncino, wat bijdraagt aan het stoere uiterlijk van de “welp”. Vooral in het rood ziet de machine er echt goed uit. Ondanks dat het motorblok -op airbox en uitlaat na- hetzelfde is als dat van de TRK, lijkt het op de Leoncino veel vrijer te draaien. Gecombineerd met het echt leuke stuurgedrag van de scrambler-achtige, zorgt dit ervoor dat deze 500 de favoriete Benelli is op de Route de Cretes, waar de korte bochten en snelle doorlopers elkaar snel opvolgen. Omdat zaken als traction control, slipperclutch en motormappings ontbreken, krijg je een simpele maar leuke rijbeleving, waarbij je vooral bij terugschakelen de wat bruuske koppeling goed moet doseren. Dan netjes en met voldoende stabiliteit en grondspeling door de bocht, om vervolgens weer op het gas er vlot uit te komen. Met veel gevoel en geluid van de twin, waar door de 360-graden ontstekingsvolgorde een mooie roffel voel- en hoorbaar is, maar ook wel wat milde vibraties waarneembaar zijn. Goede investering is de keuze voor Pirelli Angel GT motorbanden onder de Benelli’s, waar andere budgetmotoren nog wel eens op veel minder goede banden worden gezet. Ander groot pluspunt is het mooie geluid, de Leoncino klinkt met de standaard uitlaat gewoon super, eigenlijk lijkt het zo een keurig aanbod voor 7000 euro.

Kwaliteit
Qua rijden zijn de de TRK502 en vooral de Leoncino prima voor elkaar, vooral als je kijkt naar de prijs van deze machines; voor respectievelijk 7500 en 7000 euro kom je niks tekort. Probleem is alleen wel dat de technische afwerking van de Chinese motorfietsen nog niet goed genoeg is. Motorblok en frame zijn als basis prima voor elkaar en oprecht leuk om mee te rijden. Maarrr… helaas zijn sommige onderdelen nog niet genoeg doorontwikkeld voor krachtigere motoren, in plaats van de kleinere Aziatische modellen waar moederbedrijf QianJiang er zoveel van produceert. Tijdens de testdag zijn er dan ook issues met remmen die steeds minder goed werken, een koelvloeistofoverloop die op het blok uitkomt en een ketting die eraf loopt. Het zijn zaken die allemaal op te lossen zijn, maar waarvan je als potentiële bezitter toch niet vrolijk wordt. Volgens de mensen van Benelli worden de mankementen veroorzaakt doordat de testmotoren in de aanloop deze (voor het merk belangrijke) perstest niet goed genoeg nagelopen zijn, de kilometerstanden zijn inderdaad wel heel erg laag. Die Italiaanse Benelli-mensen vinden overigens zelf wel dat de bouwkwaliteit op dit moment goed genoeg is. Dat laatste laat zien dat er nog wat werk te doen is voor Benelli, al lijkt de nieuwe importeur zich beter bewust van de noodzaak tot verbetering op dit vlak. Ondertussen wordt er al wel een hele reeks nieuwe modellen voor juni 2018 aangekondigd, waaronder een TRK502X met meer offroad looks, een serieus stoer uitziende Leoncino Trail en zelfs een 750cc tweecilinder naked, waarbij het merkt steeds weer de kans krijgt verbeteringen door te voeren. 

Conclusie
Het bovenstaande kwaliteitspunt betekent niet dat je geen Benelli zou moeten aanschaffen. Voor de TRK502 is een Honda CB500X wel een iets duurdere keuze, waarbij ook de afschrijving meer voorspelbaar is, maar dan heb je dus een veel ‘saaier’ merk en model. Maar vooral voor de Leoncino is er eigenlijk geen echt leuk (!) alternatief in deze prijsklasse en ook op de kleine 302R hebben we serieus lol gehad. Van alle modellen klopt de basis qua motorblok en frame helemaal, maar is er nog werk te doen aan de details, daar haal je niet zomaar het hoge niveau van de Japanse en Europese concurrentie. Als we dit schrijven is Moteo bezig dealers voor Nederland aan te stellen. Die dealers zullen cruciaal worden in de aanschaf van een Benelli. Een goede dealer met hart voor het merk, die vóór aflevering de motorfiets volledig naloopt en eventuele problemen zonder enig gezeur onder garantie verhelpt, is namelijk een vereiste om enkele jaren relatief zorgeloos rond te kunnen rijden. Als aan die voorwaarde wordt voldaan, lijkt vooral de Leoncino een leuk sturende, eigenwijs ogende, no-nonsense motorfiets met op de tank een klassieke merknaam. 

Tekst: Iwan van der Valk. Fotografie: Jonathan Godin, Testmotor.

 Jack: REV’IT Burn. Broek: Draggin’Jeans. Schoenen: REV’IT Grand. Helm: Arai RX-7V CTD.

Technische gegevens 2018 Benelli Lenoncino en TRK502