Bij de nieuwe 2025 Streetfighter V2 doet Ducati iets wat we niet vaak zien, zeker niet bij het sportieve merk uit Italië. De nieuwe versie van de ‘kleine’ versie van de Streetfighter is namelijk veel minder sterk dan de vorige, waardoor hij een heel eind verder weg komt te staan van de grote 2025 Ducati Streetfighter V4. Op (véél) minder vermogen en koppel volgt ook een lagere prijs, waardoor de V2 bereikbaarder wordt voor meer motorrijders. Voor deze Streetfighter geldt overigens dat het (volgens Ducati zelf) vooral een Panigale zonder kuip is, met een ander stuur erop. Daarmee wordt platformbouw ook bij Ducati steeds belangrijker, want in 2025 zijn er nu de Panigale, Multistrada en Streetfighter met naar keuze een V2 of een V4.

Blikvanger

Het is onmogelijk het niet over de buitenkant van de Streetfighter te hebben, want die gaat voor héél veel kopers de allerbelangrijkste reden voor aankoop zijn, totaal ongeacht welk testresultaat dan ook. Niet onlogisch, want de V2 ziet er fantastisch uit, met die stoere dubbelle uitlaten (waarvan de bocht onder je rechtervoet erg warm wordt), de woest uitziende voorkant en de geweldig nette afwerking. Wel is het zo dat de V-Twin helemaal weggebouwd is achter een hele hoop kapjes en schildjes, maar dat is een kwestie van smaak. Met de merknaam groot op de (te kleine) tank is de Streetfighter in ieder geval een blikvanger van jewelste, al zal de standaardvraag of dit een V4 is altijd een beetje irritant blijven.

Stap terug

Met 120 PK en 93 Nm doet de nieuwe V-Twin met 890 cc het prima, en het nieuwe model past daardoor opeens keurig in de klasse waarin modellen als de MT-09 en de Z900 nu de dienst uitmaken. Feit is alleen wel dat dit betekent dat er 33 PK en 8 Newtonmeter word ingeleverd ten opzichte van het vorige model. Voordelen zijn dan weer het fors lagere gewicht en vooral, de flink verlaagde prijs. Dit neemt niet weg dat voor bezitters van de ‘vorige’ 955cc Superquadro Streetfighter de nieuwe V2 absoluut geen logische opvolger wordt, als ze een nieuwe motor willen kopen. Hiermee is de V2 opeens geen goedkoper alternatief meer voor de V4, maar een totaal ander soort motor geworden

Ducati met 120 PK

Rijdend is dat nieuwe motorblok even wennen, omdat het wat zoeken is naar waar de focus nu precies ligt. Vanaf stationair naar 400 toeren loopt de V-Twin goed maar een héél klein beetje rommelig, wat voor een V-Twin overigens al een enorme vooruitgang is van de bokkige versies van vroeger. Vanaf 4000 toeren begint de V2 voelbaar leuker te lopen, met een mooie roffel uit het blok, terwijl de uitlaat wel wat stil blijft. Dan is er rond de 6000 toeren nog wat extra power, waarna je rond de 8000 toeren al wil overschakelen naar de volgende versnelling. Dat zou kunnen, maar dan mis je wel dat er eigenlijk nog veel meer is, tot boven de 10.000 toeren zelfs!

Power vs. gevoel

Eenmaal gewend betekent dit dat je onderin iets minder power hebt dan het motorgevoel je voorhoudt, bijvoorbeeld bij het bij inhalen van een auto, waardoor je dan één, of misschien zelfs twee versnellingen terug moet, om dan volle kracht voorbij te kunnen knallen. Het lukt niet helemaal om het karakter van het nieuwe blok kort te omschrijven, omdat er een verschil is tussen het stoere gevoel van de V-Twin en de daadwerkelijke prestaties van de -minder dan- 900 cc. Eenmaal gewend is het wel een heel voorspelbaar motorblok, want de verdeling van koppel over het hele toerental is erg vlak, met uitzondering van de lichte boost bij 6000 toeren.

Tijdens de testrit, die alleen op de openbare weg is, rijden we met de duurdere Streetfighter V2S, die is voorzien van Öhlins-vering in plaats van de Kayaba-Marzocchi combinatie van de standaardversie. De S heeft ook een Li-ion accu om het gewicht te drukken en verder ontbreken het passagierszadel en de stepjes. Inderdaad raar, die passagiersplek moet je er los bijkopen op de duurdere S, terwijl bij het standaardmodel je weer de afdekking moet kopen om er een eenzitter van te maken.

De kleine Streetfighter stuurt heel licht en precies, waar we vooraf dachten dat de wat overdreven 190-achterband dat misschien zou belemmeren. Ondanks heftig sturen over de razendsnelle wegen in de omgeving van Almeria, blijven van de dikke 190 de zijkanten beide keurig nieuw. Misschien heeft een volledig gebruikte 180 toch meer showfactor dan een 190 met ‘schaamranden’? De zithouding is daarbij heel prettig, héél licht voorover, met dat brede stuur waarmee je altijd alle macht hebt over de motor, in alle omstandigheden.

Vering

Die Öhlins kosten wat, maar zijn dan ook erg goed. Ze staan -voor een Ducati- redelijk zacht afgesteld, wat voor veel comfort zorgt en de bestuurbaarheid niet hindert. Keerzijde van deze keuze is natuurlijk wel dat er iets minder keiharde stabiliteit is, wat vooral merkbaar wordt bij fors doorrijden op slecht wegdek. Extra sensaties voor de sportieve motorrijder, maar misschien toch wel eens wat spannend voor de minder ervaren motorrijders, juist de doelgroep die Ducati voor dit model zoekt. Aan de chique Öhlins-vering is alles instelbaar en dus is er daar te kiezen voor een andere set-up, maar hoe dat bij de standaardversie uitpakt weten we nog niet.

Zeer compleet

Qua uitrusting biedt de V2 helemaal wat je voor die prijs mag verwachten. Brembo M50 monoblock remmen, TFT kleurendashboard, 4 riding modes, 3 power modes, traction control en wheelie control met allebei 8 standen, instelbare motorrem, bochten-ABS en Pirelli Diablo Rosso 4 banden; het pakket is heel compleet en alles werkt foutloos. OK, Ducati zelf vindt de bediening van het dashboard intuïtief, waar wij denken dat er nog wel wat tussenstappen uit het menu weg kunnen, en die instelbare motorrem zou er nog wel 3 sterkere standen bij mogen hebben, maar dan heb je het al over kleine aandachtpuntjes. Want verder heb je op deze Streetfighter eigenlijk niks meer te wensen.

Conclusie

Als deze 2025 Ducati Streetfighter V2 met het nieuwe 890 cc motorblok cijfermatig langs het vorige 955-model gelegd wordt, is het een stap achteruit. Maar, dat eenmaal losgelaten, wordt de nieuwe versie veel toegankelijker, wat Ducati de kans biedt een bredere doelgroep aan te spreken. Dat nieuwe publiek treft dan inderdaad een naked bike met een opwindend aanvoelend, maar opvallend voorspelbaar en niet al te extreem motorblok. Daarbij scoort het rijke uitrustingsniveau hoog en zijn de elektronische rijdershulpsystemen volledig bij de tijd. Dat alles wordt door Ducati verpakt in een werkelijk prachtig uitziende motorfiets, met een geweldige afwerking.

Tekst: Iwan van der Valk. Fotografie & video: Alex Photo/Ducati. Video edit: Reno @ VanDijkMedia

Technische gegevens 2025 Ducati Streetfighter V2