Met de komst van de Hypermotard 698 Mono, gemakshalve maar ingekort tot Hypermono, stapt Ducati met een volledig nieuw ééncilinder motorblok in de straat-supermotoklasse. Opvallend, want van die klasse werd tot nu toe algemeen aangenomen dat die niet groot genoeg is om commercieel interessant te zijn. Zodoende is er ook maar één concurrent; de KTM 690 SMC-R.

Met het nieuwe motorblok laat Ducati zien dat het niet zomaar om het zoveelste slimme platformmodel gaat, maar om compleet nieuwe techniek en de terugkeer (na 30 jaar) van de grote eencilinder in het Italiaanse assortiment. Met 77,5 PK bij  9750 toeren en 63 Nm bij 8000 komt de Ducati gelijk op ongeveer dezelfde hoogte als de concurrent, waarbij Ducati claimt dat 70 procent van het koppel al vanaf 3000 toeren beschikbaar komt. Over claims gesproken, de naam 698 ‘claimt’ wel 39 cc teveel, in feit is er sprak van 659 cc.

Dat nieuwe motorblok is werkelijk enorm goed gelukt. Niet alleen is het krachtig genoeg voor een motorfiets van ± 160 kilo rijklaar, maar Ducati heeft de beheersbaarheid ervan enorm goed gekregen. Vooral onderin trekt het blok niet alleen hard, maar blijven bokkende klappen in de lage toeren volledig weg, waar dit bij grote eencilinders normaal de rijdbaarheid minder makkelijk maakt. Ook bovenin trekt de 659 veel verder door dan je zou verwachten, pas boven de 10.000 toeren grijpt de toerenbegrenzer in. Daar tussenin trekt de “superquadro” vooral opwindend hard.

Te stil of te luid

In de standaarduitvoerig is de Hypermono opvallend stil, maar tijdens de test op een Spaanse kartbaan zijn er veel testmotoren voorzien van fraai klappende Termignoni’s, al zullen die op geen enkel Nederlands (kart)circuit, stad, dorp of gebied welkom zijn. De beleving uit de mono is ook zonder geluid heel tof, ook op de stillere Ducati voelt het al snel alsof het motorblok je uitdaagt tot wat minder sociaal verkeersgedrag, zoals dat nou eenmaal hoort bij een supermotard.

Hoog

De motorfiets op zich is niet enorm groot, maar het zadel is met meer dan 90 centimeter erg hoog. Wel is er een verlagingskit die er 4 centimeter af kan halen, met ook nog een 1,5 centimeter lager zadel als accessoire. De zithouding is dan ook erg ruim, ook omdat de voetsteunen laag zitten. Keerzijde daarvan is dat die voetsteunen, ondanks de hoogte, tijdens de sessies met slicks (banden zonder profiel) ook de grond begonnen te raken. In het zadel heb je goed zicht op het hele kleine dashboard. De witte LCD-cijfers op de zwarte achtergrond zijn daarop heel duidelijk, maar wel heel klein. De instelbaarheid van alle elektronica is prima intuïtief en keurig eenvoudig.

Ducati prijzen

Met € 14.690,- voor het standaardmodel en € 15.990,- voor de RVE, is de Hypermotard 698 Mono niet goedkoop, maar gezien de afwerking en uitrusting is het ook niet te gek veel. Wel is de RVE eigenlijk te duur, met een quickshifter (los: € 272) en een andere kleurstelling voor 1300 euro extra, al zijn die tweekleurige velgen erg cool. Dan is de optionele Termignoni uitlaat met ander luchtfilter op de door ons gereden RVE met € 2345,- ook héél erg veel geld, waar nog 99 euro voor de belly pan, 308 euro voor een set voetsteunen en 185 euro voor een race zadel bij komen; de totaalprijs van de door ons bereden RVE’s komt op een forse € 18.927,40, plus een set niet-standaard Pirelli Supercorsa slicks voor de testmiddag.

Elektronisch zeer compleet

Qua elektronica heeft de Ducati Hypermotard 698 Mono alles aan boord wat je in 2024 van een nieuwe motor mag verwachten. Met instelbare, Riding Modes, ABS, traction control, motorrem en wheelie control is het pakket compleet, wat op het circuit allemaal prima werkt. Helaas liet Ducati ons alleen op de kartbaan rijden, de openbare weg werd -vreemd genoeg- niet gebruikt tijdens de persintroductie. Zodoende kunnen we melden dat alle veiligheidssystemen prima werken, het is ook op het circuit mogelijk alles volledig te controleren, op een wegglijdende voorkant na.

Scherp sturen

Qua sturen doet de Hypermotard exact wat Ducati belooft, met de korte wielbasis en 48,5% van het gewicht op de voorkant als cijfermatige onderbouwing. Hij stuurt dan ook heel erg strak en precies door de korte bochtjes van het kartcircuit, maar blijft ook strak bij aanremmen onder hellingshoek, of op power de bocht uitknallen. Keerzijde daarvan is dat hij niet superstabiel is op hogere snelheid, wat op de openbare weg vast nog veel duidelijker wordt dan in de snelle knik, of op het korte rechte stuk van de Kartodromo.

Remmen

Remmen gaat heel erg goed, de enkele voorrem is echt heel sterk en goed te doseren, en de 698 duikt ook niet teveel in de veren bij aanremmen. In elke ABS-stand kan je de achterrem volledig intrappen zonder blokkeren, maar het idee van een supermoto is juist om daar dan gecontroleerd wat zijwaartse beweging in te brengen. De achterrem is daarom vooral elektronisch erg goed bij te regelen, al is het best even zoeken naar het verschil tussen grip of slip, binnen 4 verschillende ABS-standen en 3 keuzes qua motorrem.

Cadeautjes

Ducati geeft nog wat “cadeautjes” aan beginnende stuntrijders, in de vorm van een slidecontrol en wheeliecontrol, die wel controleren maar niet lamleggen. Het idee is dat je ook als beginner hiermee lange, gecontroleerde slides en wheelies zou kunnen maken. De basiselektronica werkte op het circuit prima, maar om die cadeautjes uit te pakken is meer tijd en lef nodig. Het idee is aardig, maar elke motorrijder die de achterkant voelt glijden of het voorwiel de lucht in voelt gaan, zal tijd nodig hebben om erin te gaan vertrouwen dat de claims van Ducati (“controlled wheelie”) echt kloppen. Flauwigheidje is overigens wel dat die speciale stand van de wheeliecontrol alleen werkt als je die idioot dure (voor de openbare weg illegale) uitlaat koopt.

Conclusie

Met de 2024 Ducati Hypermotard 698 Mono kan een ervaren motorrijder twee kanten op. De eerste is hem in te zetten als supermoto op een afgesloten locatie, waar je dan ook het betere stuntwerk kan oefenen. Het optionele uitlaatsysteem is dan géén goed idee. De andere kant is de stadsjungle of een kort rondje door de polder knallen. Daar is de nieuwe eencilinder zeer goed en leuk om mee te rijden, maar loopt de geldigheid van je rijbewijs al serieus snel gevaar. En, ook daar zijn de Termignoni uitlaten géén erg goed idee. Dat neemt niet weg dat de Hypermono een erg goed geslaagde supermoto is, met een fantastisch motorblok, volop moderne elektronica en een continu grijns in je helm.

Tekst: Iwan van der Valk. Fotografie & video: Alex Photo. Video Edit: Reno @ VanDijkMedia

Technische gegevens 2024 Ducati Hypermotard 698 Mono