Kawasaki brengt met de Ninja 7Hybrid iets bijzonders op de markt. Volgens eigen zeggen is het de eerste hybride productiemotorfiets ooit gemaakt, al klop dit niet helemaal: Piaggio was met de 125 cc plug-in hybrid een stuk eerder, overigens zonder uitgesproken succes. Daarnaast zijn er, met name in Azië al verschillende fabrikanten die hybride (motor)scooters aanbieden met elektrische ondersteuning op de eerste paar meters. Het Japanse merk kiest met de 7Hybrid voor, wat zij noemen, een Power Hybrid. In basis is het echter een gewone full hybrid; dus met de mogelijkheid volledig elektrisch te rijden én de elektromotor te gebruiken ter ondersteuning.
Lange wielbasis
Dit zorgt er wel voor dat Kawasaki ruimte heeft moeten vinden om al die extra techniek, dus het accupakket en de elektromotor, kwijt te kunnen. Deze ruimte is gevonden onder het zadel. Gevolg is echter wel dat hierdoor ook de swingarm verlengd moest worden, omdat het achterwiel anders tegen het accupakket aan zou komen. In totaal komt de wielbasis hiermee op ruim 1,5 meter. Kawasaki heeft dit optisch proberen op te lossen door op het paneel onder het zadel een extra semi-doorzichtige kap te plaatsen. Toch blijft de 7Hybrid een opvallend lange motorfiets, zeker voor een 451 cc paralleltwin.
Qua afwerking is het overigens keurig voor elkaar, alleen zitten de stickers op de zijpanelen van de kuip niet onder de lak. Op de tank is dit overigens wel netjes het geval.
Veel knoppen
Tijdens het opstappen valt direct op dat er behoorlijk wat knoppen aanwezig zijn op het stuur. Dit zorgt er wel voor dat, met name op het begin, de informatie overweldigend is. Er zijn namelijk aan de linkerzijde acht knoppen om naar de gewenste rijmodus te schakelen. Wisselen kan dan alleen weer met gas dicht en door de knop twee seconden in te drukken, wat in het dagelijkse verkeer simpelweg teveel tijd kost. Met die acht knoppen kan er dus gekozen worden uit drie verschillende rijmodi: EV, Eco-Hybrid en Sport-Hybrid.
EV-mode
In de rijmodus EV, rijdt de Kawasaki Ninja 7 Hybrid daadwerkelijk puur elektrisch. Bijzonder hierbij is echter wel dat de versnellingsbak ook schakelt. Dit komt omdat de elektromotor dus direct is aangesloten op de krukas. Elektrisch rijden gaat maar tot de 4e versnelling, waarbij de snelheid dan iets boven de 60 kilometer per uur uitkomt en elektrisch rijden in de stad dus prima mogelijk is. Kawasaki geeft hierbij een rijbereik op van 10 kilometer uit een 1,4 kWh accupakket. Dit klinkt niet als veel, maar is in basis vaak voldoende om elektrisch door de stad te rijden.
TESTVIDEO (volgt vandaag)
De elektromotor zelf levert overigens 9 kW, wat neerkomt op ongeveer 12 pk. Doordat een elektromotor echter al vanaf nul toeren direct het maximale vermogen levert, is de praktijk altijd dat de 7Hybrid het snelste weg is bij het stoplicht. Wel is het zo dat handmatig schakelen niet mogelijk is in deze rijmodus, alles wordt voor je geregeld.
Eco-Hybrid
In de Eco-Hybrid stand kan deels elektrisch gereden kan worden, tot maximaal 20 kilometer per uur. Daarna springt de brandstofmotor aan. Bijzonder knappe prestatie is overigens dat deze overgang nagenoeg naadloos is, een gevolg van de aandrijving direct op de krukas. Wanneer de snelheid weer onder de 20 kilometer per uur komt, of tot een volledige stop, schakelt de verbrandingsmotor weer uit en dient dus direct als start/stop-functie. Schakelen kan hierbij zowel automatisch als manueel.
Sport-Hybrid
Als laatste is er dan de Sport-Hybrid modus. Deze rijmodus benut het volle potentieel aan vermogen uit de combinatie van elektromotor en verbrandingsmotor. Bij volgas levert de elektromotor dan 2 kW extra. Meer bijzonder is echter de e-boost functie, die dan de volledige 9kW extra vrijgeeft voor 5 seconden. Dit vermogen komt dan ook direct vrij. Gevolg is dat de acceleratie veel groter is dan de cilinderinhoud doet vermoeden.
De praktijk
De lange wielbasis zorgt voor de nodige stabiliteit. Nadeel is wel dat Kawasaki logger is dan de gemiddelde 400 cc. Insturen vereist daarom enig aandringen, maar daarna is de 7Hybrid wel precies te plaatsen. Accelereren zorgt er echter wel voor dat de Ninja de neiging heeft om over het voorwiel wat naar buiten te willen, vooral als je wat meer haast hebt. Een licht sportief toertempo aanhouden past de Kawasaki daarom het beste.
Grootste struikelblok in het begin is dus het wennen aan al die knoppen en het moeizame wisselen tussen de rijmodi. Daarbij komt ook nog dat de automatische versnellingsbak een enkele koppeling heeft, waarmee schakelen eigenlijk niet soepel genoeg gaat. In de EV-modus valt dit niet zo op, maar in de ECO-Hybrid modus is de automatische versnellingsbak echt onder de maat, met name omdat de gekozen versnelling steeds te hoog is. Bij veel gas weigert de bak dan weer terug te schakelen.
Toch zelf schakelen
Wanneer je ervoor kiest dit dan even zelf met de hand te doen, schakelt de motor direct over naar manuele transmissie, wat dan misschien niet je bedoeling was. Die manuele transmissie werkt overigens wel een stuk prettiger, in de praktijk wordt die dan ook het meeste gebruikt. Schakelen gaat eenvoudig met de knoppen op het stuur: wijsvinger voor omhoog en duim voor een versnelling lager. Schakelen gaat dan een stuk vloeiender en er kan altijd met het gewenste toerental gereden worden.
In de Sport-Hybrid mode is automatisch schakelen helemaal niet mogelijk en ben je dus vanzelf aangewezen op handmatig schakelen. Zonde, want juist in deze modus had de automatische transmissie zich kunnen onderscheiden. In de Sport-Hybrid mode is er daarnaast dus die extra knop op de rechter stuurhelft voor de e-boost modus. Die 2 kW is bij vol gas te verwaarlozen, maar de e-boost voegt bij optrekken daadwerkelijk wat toe, hiermee is de Ninja 7Hybrid -even- serieus snel.
Zuinig?
Het pluspunt van deze hybride technologie zou natuurlijk het verbruik moeten zijn. Kawasaki zelf geeft een verbruik op van 1 op 27,2, in de praktijk lijkt dit overigens goed haalbaar. Toch hadden we hier betere cijfers verwacht. Met name omdat de hybridetechniek daar dus de mogelijkheid toe biedt. Punt is alleen dat de elektromotor niet constant ondersteunt, terwijl juist dit het verbruik flink zou kunnen drukken! De ondersteuning in Eco-Hybrid is enkel op de eerste meters, daarna is het accupakket en de elektromotor simpelweg extra gewicht, zonder dat het iets toevoegt.
Het bijladen van de accu gaat overigens wel zeer vlot. Vanaf leeg naar vol in 15 minuten, mits er boven de 3000 toeren gereden wordt. Punt is dus alleen dat die volle accu nauwelijks wordt aangesproken, tenzij je dus schakelt naar de volledige EV-modus. Dit kan dan weer enkel onder een snelheid van 25 kilometer per uur, bij gas dicht en na twee seconden de knop ingedrukt houden.
Conclusie
De techniek die Kawasaki aanbiedt met de Ninja 7Hybrid is zeker interessant en vernieuwend voor de motorindustrie. Toch ontstaat het idee dat er met name op het hybride-deel meer in had gezeten. Het in de Eco-Hybrid mode elektrisch rijden tot 20 kilometer per uur, biedt simpelweg te weinig. Daarnaast ontbreekt de elektrische ondersteuning op de lange stukken om het verbruik dus echt te drukken. Grootste punt is echter dat het gevoel ontstaat dat ‘je zoveel moet doen’. De knoppen geven vrijheid om te kiezen, maar komen er in de praktijk op neer dat die keuze ook continu gemaakt moet worden om het maximale uit de motorfiets te halen. Terwijl je als rijder juist die automatische combinatie wil van én zuinig rijden met elektrische ondersteuning én veel vermogen wanneer gewenst (bijvoorbeeld bij volgas).
Wel is het zo dat de volledige EV-modus in de stad zeker meerwaarde weet te bieden. Want, trillingsvrij, stil genoeg en een acceptabel bereik. Daarbij is de e-boost functie een leuke toevoeging, die duidelijk maakt dat hybride rijden leuk kan zijn. Bijzonder knap is ook dat Kawasaki de overgang van elektrisch naar brandstof bij een eerste poging al zo goed voor elkaar heeft. Daarom is het ook te hopen dat Kawasaki deze weg voortzet, want de eerste poging is dan misschien niet perfect, maar biedt wel de goede combinatie tussen EV en brandstof.
Tekst: Arjan Hordijk. Fotografie: Ula Serra, Felix Romero / Kawasaki. Video: GSP Media. Edit: Reno @ VanDijkMedia
Technische gegevens 2024 Kawasaki Ninja 7 Hybrid
Motorblok | Vloeistofgekoelde 4-takt paralleltwin met DOHC, 8 kleppen |
Elektro motor | Tractiemotor |
Batterij | Lithium-ion battery 48V 1.4 kWh |
Cilinderinhoud (B x S) | 441 cc (70 x 58,6 mm) |
Brandstofsysteem | Injectie: ø36 mm x 2 |
Maximum vermogen | 59 PK (43.5 kW)/10.500 tpm (69 PK met e-boost) |
Maximum koppel | 43.6 Nm/7.500 tpm (60.4 Nm/2.800 tpm met e-boost) |
Transmissie | 6 versnellingen (4 in EV-modus), (semi-)automaat |
Koppeling | Natte platen, automatisch bediend |
Voorrem | Dubbele 300 mm schijven. Remklauw: dubbele zuiger |
Achterrem | Enkele 250 mm schijf. Remklauw: enkele zuiger |
Vering, voor | ø41 mm telescopische voorvork |
Vering, achter | Schokdemper met instelbare veervoorspanning |
Type frame | Stalen buizen |
Veerweg V/A | 120/114 mm |
Voorband | Dunlop Sportmax Q5A 120/70ZR17M/C (58W) |
Achterband | Dunlop Sportmax Q5A 160/60ZR17M/C (69W) |
L x B x H | 2145 x 750 x 1135 mm |
Wielbasis | 1535 mm |
Zithoogte | 795 mm |
Tankinhoud | 14 liter |
Rijklaar gewicht | 227 kilo |
Elektronica | Mappings (EV, Ec0-Hybrid, Sport-Hybrid en Walk-mode), 4,3’’ TFT-kleurendashboard, bluetooth connectivity, automatische en manuele transmissie |
Prijs (2023) NL | n.t.b. |