In 2017 kwam Honda met de herintroductie van de CMX Rebel, uitgevoerd met een parallel 500cc twin. De compacte cruiser was de ideale ‘opstap’ motor voor de wat kleinere personen en beginnende (A2) motorrijders. In 2021 gooit Honda het over een compleet andere boeg met de CMX 1100 Rebel. Het betreft nog steeds een parallel twin, echter nu voorzien van het 1084cc met 86pk sterke blok van de CRF 1100 Africa Twin. Het blok heeft wel wat aanpassingen gekregen om de powercurve aan te passen voor het gebruik als cruiser.

Styling

Het eerste wat (net als bij de CMX 500) opvalt is de kleur zwart. Werkelijk alles is ‘blacked out’ zoals dat tegenwoordig genoemd wordt. Het blok, frame, wielen, voor- en achtervering, alles is donker. Klein puntje van kritiek zijn dan de rubbers in de achterveren, deze zijn crème-achtig van kleur en steken enorm af bij de rest van de motorfiets. Verder klopt het plaatje best wel, het door ons gereden model zorgde met zijn ‘gunmetal black metallic’ lakwerk voor voldoende contrast en ziet er zeker niet onaardig uit. De CMX oogt nog steeds vrij compact, doordat er geen gebruik is gemaakt van een V-twin lijkt het frame, voor een cruiser, kort, en laag. Ook de plaatsing en vorm van de benzinetank is even wennen. De kleine, schuin omhoog geplaatste tank draagt bij aan het compacte uiterlijk van de Honda.

Cruiser met automaat

Het blok komt dus van de CRF 1100 Africa Twin, een motorfiets uit een totaal ander segment. Honda heeft de nodige aanpassingen gedaan om het blok geschikt te maken voor de cruiser. Het door ons geteste model was tevens voorzien van Honda’s Dual Clutch Transmission (DCT), de automatische versnellingsbak die ook te krijgen is op de CRF. In combinatie met het ‘Throttle by Wire’ systeem en een heleboel elektronica zijn er tal van mogelijkheden en instellingen beschikbaar. Zo zijn er drie standaard rijmodi en een zelf instelbare User-modus. En dan zijn er nog drie niveaus Honda Selectable Torque Control (traction control) en wheeliecontrol (!) aan boord.

Is dit allemaal nodig op een cruiser? In de praktijk zul je het misschien niet allemaal gebruiken. Al rijdend kom je erachter dat de DCT in de standaard modus heel erg het gevoel van controle over de motorfiets uit handen neemt. De bak schakelt erg snel door de versnellingen heen en de zesde versnelling lijkt daarbij de favoriete positie te zijn. Met hele lage toeren, wat op zich erg zuinig is, blijft de CMX gestaag doorrollen. Bij het uitrollen richting -bijvoorbeeld- een rotonde wacht de versnellingsbak (heel) lang met terugschakelen en als je eenmaal in de derde versnelling over de rotonde een beetje gas geeft dan schakelt hij meteen weer omhoog. Door het opschakelen creëert de bak een beetje onbalans in de motor. Gelukkig kan er altijd geschakeld worden met de ‘flippers’ die te vinden zijn op de linker stuurhelft. Zodra de Sport stand wordt gekozen is dit effect veel minder, de versnellingen trekken langer door en terugschakelen gebeurt eerder, waardoor er meer motorrem optreedt. Hierdoor is een heel stuk van het gevoel van controle terug en hoeft er tussendoor minder gebruik gemaakt te worden van de manuele flippers. In de Sport modus heb je eigenlijk ook veel meer plezier met de motor, het optrekken gaat veel vlotter en het tussentijds opschakelen in de bochten is zo goed als verdwenen. Je merkt ook meteen dat het CRF1100L-motorblok prima is voor de CMX. Bij het opendraaien van het gas is er meteen veel koppel beschikbaar en samen met de DCT waan je jezelf even niet op een cruiser.

Makkelijk sturen

De CMX 1100 stuurt voor een cruiser verschrikkelijk goed, ondanks de dikke voorband (130/70-18) is de motor daarbij ook heel erg makkelijk om te gooien in de bochten. De motor voelt heel erg stabiel maar toch ook lichtvoetig aan en beschikt nog over best wat grondspeling. De CMX valt niet de bocht in en er kan zelfs een beetje tegengestuurd worden om de Rebel nog iets verder naar beneden te drukken. Zowel lange doordraaiers als korte bochtencombinaties voelen meteen vertrouwd. Doordat de voetsteunen niet overdreven ver naar voren zijn geplaatst, gaat het sturen als vanzelf vanuit de heupen. In combinatie met de DCT op de manuele stand kun je zo nog best vlot meekomen, opvallend vlot zelfs voor een cruiser. 

Teller en instellingen

De digitale teller komt wat chaotisch over, in het begin is echt even goed zoeken welke parameters er zijn ingesteld en in hoeverre je deze zou willen aanpassen. In de praktijk rijdt je voornamelijk in een preset stand of modus. Het instellen gaat via kleine balkjes en pijltjes, ook hebben de selectieknoppen vaak dubbele functies, waardoor je nog wel eens heen en weer moet door de instellingen. Met de bediening is niets mis, hoewel ook hier een kleine voorbereiding aan het begin van de rit geen overbodige luxe is. Zo is het ook verstandig om vooral voor de linkerkant goed te bepalen waar het schakel flippertje zit en waar de bediening voor de knipperlichten en de claxon zitten, meer dan eens kun je nog wel eens iets indrukken wat eigenlijk niet de bedoeling was. Aan de rechterkant zit de selectie om de versnellingsbak in automaat of manueel stand te zetten. Ook zijn hier de startknop en de cruise control te vinden. Gelukkig is dit iets overzichtelijker.

Conclusie

De 2021 Honda CMX 1100 Rebel is weer eens iets anders, het is nog steeds een vrij compacte cruiser die net een beetje om de gevestigde orde in het segment heen zweeft. Voor een cruiser zijn alle (elektronische) instellingen eigenlijk teveel van het goede, Honda labelt de CMX 1100 Rebel dan ook niet als ‘cruiser’ maar meer als een ‘Street’ model. De CMX komt dicht in de buurt van menig nakedbike qua instellingen en het rijgedrag is prima in orde. Het blok voelt voor zijn 86 pk krachtig aan en levert meer dan genoeg koppel als daarom gevraagd wordt. De DCT is wel heel erg wennen en vergt wat geduld met de instellingen, eenmaal in de juiste modus kun je met de CMX prima uit de voeten, de Honda is wendbaar en stuurt super strak.

Tekst: Jarno Maaskant 

(door een technische storing is de fotografie iets minder dan u van ons gewend bent, excuses daarvoor)