Naast de verplichte aanpassingen voor de EURO 5 emissie-eisen en veel details, heeft Yamaha voor de 2020-versie van de Tracer 700 vooral het uiterlijk aangepakt. Daarbij maakt het Japanse motormerk steeds duidelijker dat de Tracer 700 voor 100% op de weg is gericht, met zowel vóór als achter een 17-inch wiel op Michelin Pilot Road 4 straatbanden. Een duidelijk keuze die logisch is, alle offroadrijders kunnen immers voor de Tenere 700 kiezen. Dit resulteert ook in een uitgesproken “urban” design, waarmee de nieuwe Tracer zich veel duidelijker losmaakt van de vele concurrenten in de middenklasse. Of je die priemende LED-projector koplampen dan mooi of niet mooi vindt, zorgt alleen maar voor extra onderscheidende waarde; er zijn al zoveel fantasieloze middenklassers en dat is deze Yamaha Tracer zeker niet.

Tweecilinder
Met de CP2 689 cc tweecilinder met bijzondere ontstekingstijden, had Yamaha in de MT-07 al direct een dikke hit in huis. Zeer logisch dus dat ook deze Tracer 700 en de Tenere 700 hetzelfde blok gebruiken, want dit blijft een geweldig motorblok. In de Euro 5-versie wist Yamaha de prestaties met 75 PK en 68 Nm gelijk te houden. Die cijfers doen het blok tekort, want qua vermogen en koppel is het misschien niet enorm, maar de manier waarop het wordt afgegeven is vooral heel erg lekker. Juist dat lekkere gevoel en de soepel afgifte van het vermogen zijn dan ook de hoofdreden van het enorme succes van de MT-07, Yamaha’s middenklasser naked met hetzelfde blok. Met de iets ingekorte gearing is de acceleratie ook weer nèt wat piitiger, al wordt daardoor de eerste versnelling wel wat aan de korte kant. Nòg weer korter kan daardoor niet, al is de gearing nog aan de lange kant, met een zesde versnelling die op Tenerife amper gebruikt word. Overigens is de versnellingsbak daarbij werkelijk perfect: duidelijk maar heel soepel, ondanks dat onze testmotoren nog maar 300 kilometer op de tellers hadden staan. 

Zitten
Op de Tracer zit je comfortabel op het nieuwe zadel, ietsje hoger dan voorheen, waardoor de knieën iets minder hoek hoeven te maken. Dat het geen allroad is, blijkt al uit het iets lagere stuur dan in die categorie gebruikelijk is, omdat je offroad immers ook op de motor moet kunnen staan. Dat de Yamaha puur op straat gericht is lijkt veel logischer, de meeste allroads in de middenklasse zullen in realiteit immers nooit ook maar één korrel zand onder de wielen krijgen. Het stuur is voor 2020 wat breder geworden, waardoor je als berijder nog meer het gevoel krijgt de motor echt de baas te zijn. Alles bij elkaar zorgt die zitpositie voor een prima balans tussen een actieve rijhouden en comfort: je kunt het uren uithouden op deze manier. Het vernieuwde dashboard is nog steeds een LCD-scherm in één kleur, waarmee Yamaha achterblijft bij de trend van full-colour TFT-schermen, die al wel de standaard zijn. Dat geldt ook een beetje voor de MyRide App, die geen verbinding met de motorfiets zelf kan maken: informatie als hellingshoek en meer gegevens van je rit haalt de app niet vanuit de motorfiets zelf, maar is afkomstig van de bewegingen van je telefoon zelf.

Kapjes
De 2020 Yamaha Tracer ziet er helemaal keurig uit. Alle materialen kloppen en zijn van hoge kwaliteit, voor een motor van 10.000 euro is de afwerking perfect. Kwalitatief even hoogwaardig maar visueel wat rommelig, zijn alleen een groot aantal afdekkapjes. Zo lijkt op de foto het frame tussen motorblok en swingarm een gegoten stuk, maar in werkelijkheid is dit een plastic kapje over het buizenframe. Een fraai metalen kapje houdt dan weer de nogal lelijke EURO 5-uitlaatbult buiten beeld, wat misschien maar beter is; de optionele Akrapovic heeft het kapje niet en dat wordt er niet mooier op. Op het dashboard zitten weer rubber afdekkapjes voor de optionele USB-aansluiting, die optie niet nemen wordt daardoor een dagelijkse herinnering aan je zuinigheid. De kleurnamen van Yamaha zijn gebaseerd op Japanse humor. Zo is Phantom Blue weliswaar blauw maar de Sonic Grey vooral rood, terwijl de Icon Grey opvalt door het blauwe accent en prachtige blauwe wielen. Alleen al om die wielen zou je de laatste willen, maar misschien zijn ze ook wel te regelen onder de echt blauwe machine.

Sportief
Yamaha zet vooral in op de meer sportieve kant van de Tracer 700. Niet alleen door het uiterlijk, maar ook door de deels instelbare vering. Sportief rijden is dan ook wat we deden, op het fantastische asfalt van de al even fantastische slingerwegen op het Spaanse vakantie-eiland Tenerife. Daarbij bewijst de Tracer 700 zich met zijn uiterst makkelijke handelbaarheid, gecombineerd met rotsvaste stabiliteit. Insturen gaat niet supersnel, maar eenmaal op hellingshoek weet de Yamaha niet alleen heel strak op de lijn te blijven, maar daarnaast toch ook nog heel makkelijk corrigeerbaar te zijn. Daardoor wil je steeds harder de volgende bocht in, maar dan komen ook de grenzen van de middenklasser in zicht. Aanremmen wordt dan wat minder precies, deels ook omdat de voorkant wel heel graag omlaag duikt, en laat dat nou nèt niet instelbaar zijn geworden waar de uitgaande demping en veervoorspanning dat wel werden. Die remmen zijn overigens wel heel fijn om de bocht in te blijven remmen, en ook heel even bijremmen in de bocht gaat probleemloos en zonder oprichten. Daarnaast is de achterrem echt enorm goed, met een beetje “slepend” bijremmen door een haarspeldbocht gaat prima. Helaas is de koppeling van de Tracer niet van het anti-hop type, wat snel voor stempelen van de achterband zorgt. Als het (toegegeven: te) hard gaat is dat met “ouderwets” tussengas geven overigens wel goed en leuk op te lossen. Resumé: als het héél sportief gaat is het vóór elke bocht even hard werken, maar eenmaal erin en met een leuke roffel eruit is genieten.

Ruimer
Later op de dag worden de bochten wat langer en overzichtelijk. Juist hier laat de Tracer 700 zien wat voor een ongelooflijk slimme motorfiets het is. Strak, comfortabel, makkelijk sturend en vooral heel, heel vertrouwenwekkend. Je zou zomaar kunnen denken dat dit wel een grote allroad is, met alleen de motorische beperking om je eraan te herinneren dat het toch echt “maar” een 700 van minder dan 10.000 euro is. Achter de makkelijk verstelbare ruit zit je redelijk uit de wind, soms met wat herrie rond je helm maar nooit met wervelingen of hinderlijke turbulentie. De zithouding is goed, de windbescherming ook, de Tracer 700 stuurt niet te nerveus en het motorblok trekt in alle toerentallen zonder ook maar één hikje door: dit is zoals een midenklasser hoort te zijn.

Conclusie
De 2020 Yamaha Tracer 700 is niet zo ontzettend nieuw, maar verbetert zich wel, wat altijd welkom is in de zwaar bevochten middenklasse. Als lichtere reis- of woonwerkmotor biedt hij zeer veel waar voor een schappelijke prijs, met een opvallend uiterlijk, enorme stabiliteit en het zalige motorblok als grootste pluspunt. Minpunten zijn de ontbrekende slipperclutch en magere elektronica. De Yamaha is als geheel een zeer complete motor en stapt heel ruim buiten haar inzetgebied. Voor minder veeleisende of -ervaren rijders is de Tracer 700 daarmee een fantastisch adventuremodel voor een allround inzetgebied, als betaalbaar alternatief van de grote allroads. Voor motorrijders die grotere afstanden willen afleggen of sportievelingen die alleen voor het snelle werk gaan, is de Tracer 900 voor maar 2300 euro extra een perfect alternatief uit eigen stal, waarmee Yamaha in alle segmenten van haar Sport Touring lijn een zeer aantrekkelijk aanbod heeft.

Tekst: Iwan van der Valk. Fotografie: Yamaha / Fransesc Montero, Jonathan Godin, Arnau Puig

Technische gegevens 2020 Yamaha Tracer 700

{jcomments on}