Het zou de vierde generatie worden van de Kawasaki Z1000SX maar men heeft besloten de motor een andere naam te geven, de Ninja 1000SX. Oftewel: hij is qua familie overgestapt van die van de  nakeds naar de sportieve motoren met kuip, wat best logisch is. Om van de gelegenheid gebruik te maken heeft Kawasaki meteen het een en ander aan nieuwigheden, snufjes en handigheden toegevoegd en voldaan aan de nieuwste milieu-eisen. 

Uiterlijk verschil
De Sugomi styling van de Kawasaki Z1000SX van voorgaande jaren is grotendeels behouden gebleven, voor de 2020 Ninja 1000SX heeft Kawasaki de verlichting rondom volledig voor LED vervangen, Iets wat naast extra zichtbaarheid er ook nog eens strak uitziet. De ietwat gedateerde richtingaanwijzers van het voorgaande model zullen we dus niet meer terug zien, de strakke LED-richtingaanwijzers gaan deze dienst nu overnemen. Waar bij het vorige model twee dempers had, is dat bij de huidige een enkele geworden waarmee men een gewichtsbesparing van zo’n 2 kg heeft bereikt. 

Het nieuwe TFT-scherm met Bluetoothconnectiviteit zorgt er ook voor dat de Ninja 1000SX bij de tijd is. Met zo’n 11 cm diagonaal is het scherm niet persé heel groot te noemen voor een sport-tourmotor, maar het is wel functioneel en strak geïntegreerd. Een helder beeld met vlotte communicatie richting de computer, geeft je alle informatie die je nodig hebt. Het TFT-scherm biedt de optie uit twee indelingen. Een ietwat ruimere maar bovenal rustige indeling van de beschikbare gegevens op je scherm, zorgt er in de eerst stand voor dat je in één oogopslag de belangrijkste informatie ziet. Dan hebben we het over onder andere de afgelegde reisafstand, buitentemperatuur, maar ook de maximaal bereikte hellingshoek per zijde. Wie ervan houdt kan ook kiezen voor het meer race-georiënteerde dashboard. Hierin worden, naast bovengenoemde punten, ook nog de actuele hellingshoek, rem- en gasinput, olietemperatuur en G-krachten weergegeven.

Comfortabele doorontwikkeling
Voor 2020 heeft Kawasaki gebruik gemaakt van het bestaande platform van de Z1000SX, wat zich gelijk in positieve zin terug vertaalt in de rijeigenschappen van de veelzijdige SX. Kawa predikt het beste van twee werelden te kunnen leveren. De sportieve kant had qua rijwieltechnisch eigenlijk weinig doorontwikkeling nodig, maar voor wat betreft het tour-aspect zijn er dit jaar verscheidene extra’s toegevoegd aan het gamma om de veelzijdigheid te waarborgen. Een van deze aspecten is een ergonomisch gevormd zadel met een 15mm hogere zithoogte dan het vorige model. Hierdoor komt de zithoogte van 2020 Ninja 1000SX op 835mm uit. Bij het vorige model was dat zadel niet echt comfortabel, maar bij de huidige SX worden de hobbels van het Spaanse asfalt prima opgevangen door het zadel, en niet door de rijder zelf.

Dat er geïnvesteerd is in de lange-afstandsrijder, blijkt ook uit het toegevoegde cruise-control en vier verschillende rijmodi: sport, road, rain en rider. Allemaal mogelijk dankzij het vervangen van de gaskabel door een elektronisch ride-by-wire systeem. Elk van deze eerder genoemde rijmodi doet wat de naam zegt en is geschikt voor de verschillende omstandigheden die je onderweg tegen kan komen. Het vermogen in de rainmodus wordt geknepen tot 75% en de tractiecontrole wordt opgeschroefd naar de 3e en dus hoogste stand. De sportmodus daarentegen heeft een ietwat fellere gasreactie en maakt het 1043cc tellende motorblok van de Ninja flink scherper. Voor het alledaagse gebruik biedt de roadmodus de beste instelling voor een soepele gasreactie, zonder verlies van vermogen of speels karakter. Heb je zelf een andere voorkeur? Dan biedt de instelbare rider-modus de uitkomst. Het benoemen waard is dat de gasreactie in de sportmodus wel levendig is, maar is niet te fel om dagelijks mee te rijden. Deze had tijdens de twee testdagen in Spanje dan ook onze voorkeur. Tenslotte is het nieuw ontworpen windscherm in 4 standen instelbaar, waar het op zijn hoogste stand een niet hinderlijke turbulentie vormt op de borst. 

Afstanden
Flink veel kilometers maken zal dus geen probleem zijn met de Ninja 1000SX. Maar eenmaal op bestemming mag er van een sport-tour motorfiets wel degelijk een scherp randje verwacht worden en die is aanwezig. Met de rijmodus in sport is het goed toeven op het soms slechte Spaanse asfalt. De zeer goede Bridgestone S22 banden zijn snel op temperatuur en helpen de Ninja 1000SX moeiteloos van de ene doordraaier naar de andere te sturen. Met een prima afgestemde 10% toegestane speling tussen de draaisnelheden van beiden wielen, biedt de tractiecontrole genoeg ruimte om de 142 pk en de 111 Nm in bedwang te houden, waarbij je de ruimte krijgt om het voorwiel zo af en toe de lucht in te laten gaan. Als kers op de taart is de Ninja 1000SX standaard uitgerust met een quickshifter, die zowel omhoog als naar beneden soepel functioneert.

De aan de voorzijde gemonteerde vierzuiger-remklauwen grijpen scherp en krachtig aan op de 300mm remschijven. De achterzijde is voorzien van een 250mm remschijf, waarop een enkelzuigerige remklauw gemonteerd is. Helaas valt de remkracht en aangrijping van deze achterrem op de Ninja 1000SX wat tegen. Enerzijds een compliment voor de motor als totaalplaatje, anderzijds een gemis op het specifieke onderdeel.

Conclusie
Kawasaki heeft met het 2020 model van de Ninja 1000SX een aardig doorontwikkelde motorfiets neergezet, die als een huis in het segment staat. Met een uitbreiding van verschillende elektronica aan de tour-kant en een quickshifter, om de sportieve Ninja-kant te belichten, staat deze Ninja garant voor rijplezier en comfort op elke trip. Vooral het toevoegen van het TFT-scherm, de cruise-control en een quickshifter in het standaard pakket, maakt de Kawasaki Ninja 1000SX tot een complete motorfiets. Voor de sportieve kant is de volledig instelbare vering erg prettig als het aankomt op feedback en balans. De Ninja is, ondanks de woeste nieuwe naam, een allemansvriend en zal zowel de sportieve- als tourgerichte rijder aanspreken. Helaas is de achterrem niet in lijn van de kwaliteit die de rest van de Ninja 1000SX wel heeft, maar dat is dan wel het enige punt van kritiek.

Tekst: Robin Tom
Foto’s: Kawasaki