Voor modeljaar 2018 heeft Yamaha de populaire Tracer 900 vernieuwd, waarbij vooral de komst van een GT-versie voor een zeer compleet aanbod zorgt. We reden de 2018 Yamaha Tracer 900 en Tracer 900 GT in de omgeving van Granada (E). Yamaha plaatst het model daar in het “sport-touring” segment, waar andere merken het eerder een “adventure” zouden noemen. Vermoedelijk komen er in de toekomst nog ruigere Ténéré-allroads om die plaatsen in te nemen, zodoende nu deze verplaatsing qua segment. Qua uiterlijk zijn de veranderingen aan de vernieuwde 2018 Tracer 900 subtiel; de kuipdelen kregen een iets scherper randje maar het verschil is niet immens met de 2015-versie. De standaardversie lijkt vooral met het wat ouderwetse LCD-dashboard, de maar deels verstelbare vering en zonder quickshifter niet de meest premium motorfiets van dit moment, al is hij dan wel weer een flinke 1700 euro goedkoper dan de GT-versie. Qua kleurstelling is de Nimbus Grey opvallend door het eruit springende witte paneel en zijn de blauwe wielen op de zwarte versies dermate cool dat je die eigenlijk ook wel onder de blauwe versie zou willen hebben. 

De GT-uitrusting is op zes belangrijke punten anders dan die van de standaardversie: quickshifter, TFT-dashboard, cruise control, handvat verwarming, 22-liter koffers en instelbare vering zijn wel aanwezig op de GT en dus niet op de standaard versie. Beide versies naast elkaar levert wel het beeld op dat de GT een motorfiets is zoals die in deze prijsklasse, in dit segment in modeljaar 2018 de èchte Tracer 900 is, al heb je het dan qua prijs wel over een motor uit de hogere middenklasse. Voor 14.000 euro krijg je echter wel een zeer complete Yamaha, met als basis het bewezen driecilinder motorblok.

Zithouding
Eenmaal opgestapt is de zithouding weer zeer herkenbaar: een lekker ontspannen driehoek van stuur, zadel en stepjes. Het zadel is nieuw en zit dan ook erg prettig. De bediening van alle zaken gaat op de GT heel makkelijk, zelfs de handvatverwarming loopt via het draaiwieltje, wat dan wel weer aan de rechterkant zit. Links was misschien toch nèt iets handiger geweest, omdat je daarmee je gashand met rust laat tijdens het rijden. Cruise control, mappings, traction control, het is allemaal heel makkelijk te vinden, alles werkt absoluut heel intuïtief en makkelijk en is goed terug te zien op het mooie TFT-scherm. Het stuur is flink smaller geworden, zodat je makkelijk door druk verkeer heen kan komen. Ook de montage van de koffers is mooi strak op de motor gedaan; geen idioot breed rek zoals andere fabrikanten wel eens hebben. Nu kan je met volle bepakking dus heel goed door druk verkeer heen laveren. Bij dat alles zit je achter een fantastische, nieuwe ruit, die heel makkelijk te verstellen is en je fijn uit de wind houdt, zonder overmatig windgeruis of turbulentie.

Driecilinder
De “crossplane” driecilinder kennen we natuurlijk uit de MT-09, samen met de kleinere MT-07 twin de verkoopknaller van Yamaha. Ten opzichte van de vorige Tracer 900 zijn er qua motorblok geen veranderingen ten opzichte van de vorige Tracer. Er komt nog steeds 115 PK en 87 Nm uit de 847 cc, begeleid door een niet al te opvallend maar wel mooi uitlaatgeluid en lichte vibraties over het hele toerengebied. De injectie is daarbij nog steeds wat ruw als het gas gesloten of vanaf nul geopend wordt, maar al wel veel beter dan bij de eerste MT-09. Dat motorblok is de hoofdreden voor aankoop van een MT-09 of Tracer 900, zo mooi loopt het en zo perfect is de verdeling tussen koppel onderin en vermogen bovenin de toeren. Opvallend is wel dat bij een ander merk de triple altijd een opvallend, bijna bijzonder deel van het geheel is, waar de Yamaha je al veel sneller laat wennen aan het gevoel en geluid vanuit het blok. Voor je het weet denk je er niet meer aan, totdat je het gas weer even woest opendraait voor een mooie sound en instant versnelling. Knap gedaan.

Ook de moderne, elektronische hulpsystemen zijn goed voor elkaar. Qua Riding Modes kiezen we het liefst voor de standaard stand, de A is soms nèt wat te agressief en de B wat te lief voor onze smaak, zelfs in de regen. De Traction Control in stand 1 is perfect; ingrijpen gebeurt zo mooi soepel dat je bijna alleen aan het uitlaatgeluid merkt dat er iets bijgeregeld wordt. 

Dan is het gasgeven en rijden, met de quickshifter om opschakelen veel leuker te maken. De toerentellen verandert van kleur, waardoor je snel weet dat tussen de 5000 en 8000 toeren de acceleratie serieus hard gaat. Onder de 5000 is het inderdaad wat rustiger allemaal, maar ook boven de 8000 loopt de driecilinder nog even lekker door. De bak en quickshifter werken prima samen, bij iets te snel terugschakelen wordt het achterwiel keurig opgevangen door de slipperclutch. Een ‘blipper’ had het -bij snel over bergweggetjes rijden- misschien nog leuker gemaakt ,maar is misschien nèt iets te sportief voor het beoogde inzetgebied. Niet dat het niet enorm hard kan gaan op de Tracer, maar hij lijkt vooral gemaakt om net boven de gemiddelde snelheid door het binnenland te rijden. Inderdaad, sportief toeren dus.

Rijwielgedeelte
De grootste (maar uiterlijk minst opvallende) technische vernieuwing is de 6 centimeter langere swingarm, die de motor stabieler maakt. Dat werkt absoluut, want zowel op de snelweg als in lange bochten is de hele machine keurig strak, ook op hoge snelheid met de koffers op het nieuwe subframe bevestigd. Insturen gaat eerst nog wat moeizaam, maar als we de ingaande demping op de linker voorvorkpoot flink dichtdraaien, lost dat zich volledig op. Dit kan dus niet op de standaard Tracer, wat onze keuze voor de GT-versie nog eens onderstreept. Helaas heeft Yamaha voor dit belangrijke model gekozen voor de ouderwetse Dunlop D222 banden, die vooral koud weinig grip en nog minder vertrouwen geven. Eenmaal goed opgewarmd wordt het wel veel beter, maar als het in de middag gaat regenen is dat helaas weer voorbij. We adviseren kopers dan ook bij aflevering een andere set banden in de onderhandelingen mee te namen. Afgezien daarvan stuurt de Tracer vooral heel degelijk. Niet te scherp, maar wel heel voorspelbaar en prettig, de Yamaha straalt vooral vertrouwen en volwassenheid uit.

Conclusie
Met de Yamaha Tracer 900 GT zet de Japanse fabrikant een prima update voor de populaire driecilinder sporttour/adventure neer. De machine is compleet, prima afgewerkt en voelt vooral heel degelijk en volwassen aan. De “standaard” Tracer is wel wat karig uitgerust, maar de GT-versie klopt helemaal qua uitrusting, rijgemak en vooral rijplezier. Afgezien van de vreemde bandenkeuze is er aan alles gedacht; van fijne ruit tot lekker zadel en van modern TFT-dashboard tot ruime koffers. Basis is en blijft natuurlijk dat geniale driecilinder motorblok, met meer dan voldoende koppel onderin en ruim vermogen bovenin. De combinatie van een goed doorontwikkelde opbouw, een degelijke rijbeleving en uitstraling, plus dat zeer plezierige motorblok, maakt de 2018 Yamaha Tracer 900 een keuze waarbij je het nooit verkeerd kan doen.

 Tekst: Iwan van der Valk Fotografie: Francesc Montero, Alessio Barbanti. Video: Erox Filmer Force & Jozef Oltremare. Montage: Overtake Media. 

Technische gegevens 2018 Yamaha Tracer 900 GT (900)