Om de KTM basis-adventure in 2017 qua naamstelling gelijk te trekken met de rest van Adventure-lijn, heeft KTM de naam van de 1050 Adventure, waarmee we begin 2015 reden, gewijzigd in 1090 Adventure. Hierbij is de cilinderinhoud exact gelijk (namelijk: 1050 cc) gebleven maar het vermogen steeg flink naar 125 PK, terwijl aan de motorfiets verder niet enorm veel veranderd lijkt. Vreemd genoeg was de 1050 Adventure in Nederland en België geen enorm verkoopsucces, terwijl de aanbieding van de “instap-adventure” toch zeker niet gek is. De prijs ligt iets hoger dan (bijvoorbeeld) een iets bravere V-Strom of Versys 1000, maar daarvoor kreeg je wel meer motor en vooral een èchte adventure, die serieus over elke ondergrond kon en daarmee de titel “allroad” wel verdiende. Misschien waren de scherpe kantjes van de KTM toch net wat te ruig voor de gemiddelde allroadberijder die in werkelijkheid nooit naast het asfalt rijdt?

Uitrusting
Het dashboard van de 1090 kennen we al van een aantal andere modellen. Het werkt prima, al is de versnellingsindicator wel heel klein, maar verder is alles zeer makkelijk afleesbaar en instelbaar. De eenvoudig te bedienen functies geven de mogelijkheid keuzes te maken in de afstelling van de mappings en traction control genaamd Sport, Street en Rain. Helaas maakte KTM ook hier de irritante keuze voor het verkopen van de “offroad” software instellingen voor ABS, TC en riding modes als optie; bijbetalen voor een handeling in een computer voelt nooit als waar voor je geld en is dat ook niet. Maar, de standaardopties zijn voor de doelgroep eigenlijk prima in orde, want die zullen nooit offroad gaan. De verstelbare voetsteunen en het stuur kunnen de toch al prettige zithouding nog verfijnen en de handkappen zijn standaard. Ook fijn; het makkelijk met één hand verstelbare ruitje, al gaf voor ons de hoogste stand teveel herrie op de helm, waardoor die daarna steeds in de laagste stand gehouden is. Verder: fantastisch werkende radiale Brembo remmen, WP-vering en traction control, de basisuitrusting is echt al heel volledig.

Afwerking
De zijkanten van de kuip zijn voorzien van grote vinylstickers die zo uit de motorcross lijken te kopen. Het resultaat van het beperkte budget, maar een betere oplossing dan losse stickers voor de typeaanduiding en best handig om te vervangen na een schuivertje. Ondanks dat dit het basismodel is, is de afwerking keurig. Wat natuurlijk ook wel mag bij een motor van 15.000 euro, want daar hebben we het toch nog steeds over. Voor dat geld krijg je wel heel veel onderdelen die ook op de grote 1290 Adventure zitten. Er zijn dan ook veel meer overeenkomsten dan verschillen, waarbij frame en achterbrug zelfs identiek zijn. Ook op de zeer prettige Metzeler Tourance Next banden is niet bespaard, die geven de hele dag meer dan voldoende grip op de slechte wegen, met natte plekken en hier en daar een onverwacht zandspoor of een overstekend everzwijn.

Sturen
In de ochtend, als de slingerweggetjes van Corsica hier en daar nog vochtig zijn en het asfalt slecht, is de 1090 gelijk al indrukwekkend. Met de lichte machine met minder vermogen ben je in deze hele korte bochten sneller dan op de 1290 Super Adventure waar we in de middag mee reden. De enorme 23 litertank zit nog vol, maar toch gaat de grote motorfiets heel soepel van volledige hellingshoek aan de ene kant naar de andere kant. Daarbij is de combinatie van versnellingsbak en koppeling super, schakelen gaat altijd goed en bij terugschakelen helpt de slipperclutch voorkomen dat de achterkant gaat bewegen, al helpt een streepje tussengas daar ook nog steeds wat bij. De vering mist misschien de dure semi-actieve skyhook van de 1290, maar eigenlijk hebben we die nooit gemist. Misschien dat dit op lange reizen met veel snelwegen pas opvalt, omdat we in motorparadijs Corsica nog geen 500 meter rechtdoor reden kunnen we daar niks over zeggen.

Motorblok
Bocht-uit zit er serieus veel koppel in het 1050 cc motorblok. Zoveel dat je je afvraagt waarom je een 1290 nodig hebt, waar de traction control het extra vermogen dan meestal weer moet afromen. Het koppel van de 1050cc sterke 1090 is extreem vlak over de toeren verdeeld, al zit je door het iets mindere vermogen dan de 1290 wat vaker hoog in toeren, tenminste, als je haast hebt. Want overal is ongeveer dezelfde trekkracht beschikbaar, waardoor de motorfiets makkelijk en voorspelbaar te berijden is. Helaas is de motor voor de berijder best stil, zelfs met de optionele (en niet al te fraaie) Akrapovic uitlaat, terwijl ook de airbox niet veel laat horen. Mooi is dan wel weer het ploffen wat soms hoorbaar is bij gas terugnemen, wat de beleving flink verhoogt.

Conclusie
Eerlijk bekeken heeft de 2017 KTM 1090 Adventure alles wat je nodig hebt in een allroadmotor, tenzij je de Dakar wil uitrijden, je per jaar 20.000 kilometer of meer maakt of je gewoon hebberig bent. Zat vermogen, een zeer volledige basisuitrusting, prima afwerking en vooral de stoere KTM-uitstraling; de 1090 heeft het allemaal. Als je het leuk vindt om in de Ardennen supersportrijders -en zelfs rijders op een volledig volgehangen, zwaardere allroad- het leven zuur te maken, dan is de 2017 KTM 1090 Adventure een prima keuze. Maar ook voor dagelijks woon-werk verkeer of een sportief ritje op zondag is deze volwassen instap-adventure meer dan voldoende motor voor een redelijke prijs van 15.240,-, al zou je dat ‘offroad softwarepakket” er dan best gratis bij mogen krijgen.

Tekst: Iwan van der Valk, fotografie KTM

Technische gegevens 2017 KTM 1090 Adventure