Met de SV650 bracht Suzuki in 2016 een oude bekende terug, de verkoopknaller van vroeger moet en kan de resultaten van het Japanse merk weer op een aanvaardbaar niveau terugbrengen. We reden al bij de introductie in Spanje met de teruggekeerde SV, waarbij we heel snel weer onder de indruk waren van het ongelooflijk leuke motorblok. Weinig nieuws, maar dat heeft de SV650 ook eigenlijk niet nodig, zo goed is de lichte V-Twin. Hieronder de conclusie van deze eerste test, de hele test kan je hier lezen. 

Conclusie eerste test 
Je kunt allerlei verhalen houden over de noodgedwongen terugkeer van de SV en zeggen dat hij eigenlijk maar heel weinig verschilt van de laatste versie voor de modelpauze. Allemaal waar, maar feit is dat de Suzuki SV650 nog steeds gebaseerd is op het leukste motorblok in deze klasse. Dat de Suzuki qua uiterlijk zeer waarschijnlijk niet de eerste keuze in de showroom zal zijn, is geheel logisch maar niet terecht. Motorrijders die minder geven om de looks, kiezen na een proefrit ter vergelijking met veel concurrenten vast voor de SV650, waarvan dan de slappe voorrem dan het enige echte minpunt is. Het V-twin motorblok van de 2016 Suzuki SV650 is ècht meer dan de moeite waard en maakt van de Suzuki de rijdersmotor, waar de concurrenten goed uitziende vervoermiddelen verkopen.

Vandaag hebben we onze langeduurtester opgehaald, motor is al wel goed ingereden. Zodoende gelijk maar eens gekeken hoe hard de SV650 loopt met een volwassen berijder. We kwamen op 195 kilometer per uur op de teller, op de GPS was dat 183. Niet gek! 

Datum: 20-4-2016 – Kilometerstand: 1510 km – Opgehaald bij BV Nimag/Suzuki Nederland Vianen – Verbruik: NVT – Eef

Vanaf het eerste moment dat je opstapt voelt de motor erg vertrouwd. De zithoogte is laag, waarbij het smalle zadel en tank dit gevoel versterken. Opvallend genoeg is de zithouding eenmaal op de motor weer niet klein, maar ruim voldoende voor iemand van mijn lengte (1,76m), waarbij je prettig rechtop zit. Op het eerste oog is het geheel door de conventionele opbouw geen eye-catcher met veel opsmuk. Daarnaast is de afwerking ook niet van een hoog niveau. Zo zien sommige bouten en moeren rond het blok er goedkoop uit en zijn de lasnaden op het frame niet netjes. Het geeft de fiets een budget-achtige uitstraling, iets wat sommige concurrenten voor een vergelijkbare prijs hebben weten te voorkomen. Het dashboard, wat volledig digitaal is, is dan wel een item waardoor je ziet dat je met een nieuwe motor te maken hebt, en geeft je meer dan voldoende informatie voor onderweg. De vermogensafgifte is relatief vlak en zowel onderin als bovenin wil de tweecilinder het prima doen. Invoegen op de snelweg is een makkie en de SV trekt lekker lang door. Snelweg doet de SV650 prima, maar het is een echte naked bike, dus prettig is een ander verhaal. De motor daarentegen kan het prima aan en loopt relatief trilling vrij (voor een twin) en heeft ook bij 130km/h nog voldoende fut om een extra versnelling in de zetten. Later nemen we de SV mee naar Duitsland en zullen we met een GPS kijken wat het machinetje kan op de Autobahn. Voor recreatief gebruik is de SV ook prima geschikt, door het goede blok, maar ook doordat de SV goed hanteerbaar is. De voorvering voldoet prima, maar de achterkant is relatief zacht, wat bij slechte wegen prettig is, maar waardoor de motor op hogere snelheid in de bocht kan gaan deinen. Zoals eerder als gezegd, is de SV uitgerust met een zeer beperkt aantal features, maar wat Suzuki de SV wel heeft meegegeven, is “Low RPM Assist”, wat er voor zorgt dat het toerental enkele honderd toeren verhoogd wordt op het moment dat je de koppeling laat opkomen. Mijn inziens kan de gemiddelde motorrijder of –rijdster met een motorrijbewijs prima gasgeven met de rechter hand en bovendien zit het mij eerder in de weg dan dat het helpt bij druk stadverkeer met veel stapvoets rijden, maar wellicht dat iemand die net is opgestapt hier anders over denkt. 

Beginstand 1508 – Eindstand: 2031 Rijstijl: Gelijke delen woonwerk, recreatief en lange snelwegritten – Gemiddeld verbruik 1:21,97 – Door: Eef

Dirk is met de SV650A even een langere ‘testrit’ in de omgeving van Winterberg (D) aan het maken. Hier zijn verhaal: Eenmaal van de snelweg af en Sauerland in begint het pas echt leuk te worden op de SV. Wat heet, hij lijkt ervoor gemaakt. Zoveel lol heb je ermee daar. Ga je echter stevig op het gas, dan merk je wel dat niet het blok, maar het rijwielgedeelte de beperkende factor is. De niet instelbare demping van de achtershock is voor stevig doorknallen te soft. Hij begint dan wat te deinen in de bocht als het wegdek niet helemaal strak is. Aan de andere kant; dit gebeurt je alleen als je het echt bont maakt. Op de vele superslechte wegen, die Sauerland rijk is sinds de crisis, ben je er wel weer blij mee. Dan zorgt die softe vering juist voor comfort. De (ook niet instelbare) voorvork staat straffer gedempt, wat het geheel niet echt in balans brengt. De SV stuurt wel neutraal een bocht in en houdt zijn lijn ook (de bocht inremmend) goed vast, maar heeft wel de neiging van wijdlopen bij het uitkomen van de bocht. Enfin, ook hier geldt dat je dan meer aan het racen bent dan aan het toeren, en daar is de SV ook niet voor gemaakt natuurlijk. Grondspeling is er ook meer dan voldoende. De extreem lange lefknopjes aan de voetrusten zal je dan ook niet snel aan de grond rijden. Algehele indruk is dan ook dat het stuurgedrag weliswaar niet flitsend te noemen is, maar wel garant staat voor een stukje onbekommerd rijgenot, waarbij ook de remmen aan de voor- en achterkant voor hun taak berekend zijn. Kortom, ga je aan het racen met de SV, dan loop je tegen beperkingen aan, maar ga je in de (normale) tour-mode dan is de SV een superfijne wendbare motorfiets om je op uit te leven. Tijdens de tweedaagse trip is er in totaal 1256 km afgelegd waarbij het gemiddeld verbruik uitkwam op 1:20,2. Wat hierbij opviel was het geringe verschil in brandstofconsumptie bij stevig doorknallen en rustig rondtoeren.

– Beginstand: 2.031 km – Eindstand  3.287 km – Gemiddeld benzineverbruik: 1 liter per 20,2 km – Door: Dirk

Zuinig, zuiniger, zuinigst

Brandstofverbruik is voor de fabrikanten van motoren de laatste paar jaar wel een hot item. Men probeert elkaar de loef af te steken dat zij een model hebben uitgebracht die nét weer wat minder verbruikt dan die van de concurrent. Suzuki claimt dat de SV650 ABS met een verbruik van 1:26 de zuinigste is in zijn klasse. Mooi verhaal maar dat willen we dan wel met eigen ogen aanschouwen en dat hebben we gedaan. We hebben een route gemaakt en deze gereden. Eerst op een tempo waarbij de voetsteunen meerdere malen de grond hebben geraakt en de kneesliders ook aan het werk zijn gezet. Een paar dagen later dezelfde route wederom gereden maar dan zo zuinig mogelijk.

Tijdens het rijden van de eerste omloop van deze rit zat het tempo er lekker in. Er is flink aan het gas gehangen en de toerenteller was dan ook meer boven de 6.000 toeren te vinden dan eronder. Aan het einde van de 170 km lange rit gaf de TomTom Rider 410 aan dat we een gemiddelde hadden gereden van 68 km/uur (over 60 km wegen). Bij het tankstation bleek dat de SV een verbruik had van net 1:21, best knap en zeker met de wetenschap dat de motor flink was uitgeknepen. Drie dagen later hebben we de zelfde route gereden maar dan héél anders. De toerenteller is niet boven de 4.500 toeren geweest, de gemiddelde snelheid lag op 43 km/uur met een maximum van 94 km/uur. Toen er bij het tankstation de 14 liter grote tank werd afgevuld ging er niet meer dan 6.08 liter. Een resultaat van ruim 1:28!

De Suzuki SV650 ABS is zonder twijfel bijzonder zuinig. Ook al wring je de motor helemaal uit dat krijg je hem niet onder de 1:20. Op het moment dat je de onbedwingbare drang hebt om te gaan kijken hoe zuinig hij is dan is misschien 1:30 wel haalbaar. Of het leuk is dat moet een ieder zelf maar bepalen maar flink doorrijden met de SV650 vinden wij in ieder geval véél leuker!

Het leukste van de SV is toch wel sportief rijden. Het is misschien geen sportieve motor om naar te kijken maar schijn bedriegt. Als de toerenteller van de 650cc v-twin 8.000 aanwijst dan is het opeens een sportieve motor. Het blok trekt echt wel lekker door en de grijns op je gezicht blijft groeien naarmate je sneller gaat rijden. Wel is het zo dat de achterveer wat moeite heeft met dit tempo. De voorkant kan het allemaal prima aan maar de achterzijde trekt het gewoonweg niet. Jammer want als men daar een instelbare veer had geplaatst was het feest waarschijnlijk nog groter geweest. Het zadel is voor dit soort ritten prima, deze is aan de stevige kant maar bij sportief rijgedrag uitstekend. In mijn geval was er tijdens de testperiode een trip naar Luxmburg gepland, de 350 km over de snelweg werd niet als prettig ervaren. Het zadel voelt op een gegeven moment aan als een harde plank. Als eindelijk de mooie stuurwegen rondom Vianden zich aandoen voelen deze dan ook aan als een verademing. Lekker verzitten en het gas erop.

Tijdens het lange weekend Luxemburg was er ook een oud type SV650 mee, in dit geval het ‘S’ type. Tijdens de tankbeurten blijkt dat de nieuwe SV ruim 15% zuiniger is. Wat daarnaast opvalt is dat het vorige type SV650 vergelijkbaar aanvoelt als het gaat om de voorrem. Wil je echt stevig remmen dan moet je dan ook stevig in de remhevel knijpen. Bij normaal gebruik geen probleem maar als er lekker vlot gereden wordt dan is het wel een nadeel.

Mijn conclusie over de 2016 Suzuki SV650ABS? Verschikkelijk veel lol, een fantastisch motorblok die je sportiever laat rijden dan dat de motor in eerste instantie uitstraalt. Een zitting die nét wat aan de harde kant is en een voorrem en een achterveer die tekort schieten bij echt sportief rijden zijn de enige minpunten. Bij het tankstation is het iedere keer leuk om uit te rekenen hoe zuinig de motor is, onder de 1:20 rijden is écht een uitdaging. Helaas is doet styling van de motor tekort, het is een beetje een grijze muis. Zonde, want een grijze muis is de motor echt niet!

Eindstand: 5.374 km – Gemiddeld benzine verbruik: 1:21,4 – Door Marco.

De afgelopen weken is de Suzuki SV 650 vooral gebruikt voor woonwerk verkeer. Deze km’s staan voor het grootste deel op conto van B-wegen. Het blokje van de SV is verassend soepel en toert krachtig en linear op. Al dit fijns wordt ondersteunt door een opzwepende inlaatroffel. Bagage of werkspullen neem je mee in een rugzak, wat kleiner spul kan in de optionele tanktas . De zit is toer sportief en best oké en door het ontbreken van een kuip zit je helm niet in de turbulentie. Langere snelweg ritten zijn goed vol te houden. Echter, boven de 150 km/ u wordt door de liftende werking van je lichaam de voorkant ietwat onrustiger. Plat gaan liggen helpt hierbij. Een duo passagier kan ook mee op het duo zitje maar die moet dan wel de eventuele rugzak dragen en je moet elkaar toch wel aardig vinden door de krappe plek. Ondanks het feit dat de motor karakteristiek uitnodigt tot veelvuldig hoog doortrekken in toeren is tanken een relatief genot. Legale snelheden op uitsluitend B- wegen worden beloond met een fraaie 1: 25 of meer. Gecombineerd met stevige snelweg km’s blijf je nog altijd ruim boven de 1: 20

De V-twin is erg levendig en soepel. Tijdens stevig doorrijden op bochtige wegen moet je echt veel moeite doen om de lange slijtnokken aan de grond te rijden. Da’s erg prettig i.cm het wendbare stuurkarakter. Ook bij het stevig nemen van langere bochten blijft de SV mooi stabiel, Voordeel is wel dat door het beperkte vermogen de snelheid nooit echt heel hoog is. De vering en remmen kunnen dit sportief rijgedrag heel behoorlijk aan. Tijdens een nat weer rit krijg je gewoon de volle laag.
In de bebouwde kun je verassend laag in toeren rijden voor een motor met deze cilinderinhoud. Een draai aan het gas geeft een mooie respons. De Suzuki 650 SV is een motor die zich prima thuis voelt op B wegen voor woonwerk verkeer, prikkelt je tot sportief rijden maar het gaat nooit echt hard. Ook een stevig stuk snelweg is goed te den op de SV. Opbergruimte voor je werk spullen is iets waar je zelf voor moet zorgen.

Eindstand: 7800 – Gemiddeld verbruik 1:23 – Door Andrew.

Aan alles komt een eind

De langeduurtest met de SV650A zit erop. Marco, Andrew, Eef en ondergetekende hebben het afgelopen seizoen gezamenlijk met veel plezier in totaal 10.250 km op de SV afgelegd (lees de diverse ‘conclusies’ er maar op na). Maar nu is dan de tijd gekomen om de SV weer in te leveren bij de importeur. De SV heeft laten zien dat hij op diverse fronten prima inzetbaar is, waarbij niet alleen de beginnende, maar ook de doorgewinterde (en verwende) motorrijder veel lol mee kan beleven. Of het nu woon-werk verkeer, lange snelwegritten, kronkelwegen in de bergen of een rondje om de kerk op zondag is, de SV heeft laten zien dat het allemaal prima te doen is. Natuurlijk, het is en blijft een middenklasser (met bijbehorende uitrusting) en blinkt nergens in uit, maar dat superfijne blokje is echt een klasse apart, daarmee schiet Suzuki midden in de roos. Niet alleen het fijne motorkarakter, maar ook het vermogen en koppel is van voldoende niveau om de SV op diverse fronten in te zetten.

Met 10.250 km kun je natuurlijk weinig zeggen over de betrouwbaarheid op lange termijn, maar na een seizoen ‘afbeulen’ – waarbij de SV regelmatig ongenadig is uitgemolken zonder ook maar 1 misslag te hebben gemaakt – kunnen we wel concluderen dat het wel goed zit met de techniek. Een versleten achterband is dan ook het enige waaraan we de gereden kilometers konden afzien. De gemonteerde Dunlop Sportmax Qualifiers voldeden overigens prima onder de SV. Onder zowel natte- als droge omstandigheden was er altijd voldoende grip beschikbaar en zorgden ze voor een prettig en neutraal stuurgedrag met veel feeling. Dat de invloed van de banden groot is hoeft natuurlijk geen betoog, dat valt vooral op als je de SV weer eens overneemt van collega Andrew en blijkt dat de achterband aan zijn einde is. Dan merk je pas dat het stuurgedrag veel in heeft moeten boeten. Logisch, dus hét moment om de band te verwisselen. De slijtnokjes kwamen overigens ‘aan’ te liggen bij 7.800km, wat niet bijster veel is, maar wel begrijpelijk gezien de ‘kwieke’ rijstijl van de redactieleden.

Eindconclusie? Dat kan heel kort; de SV650A is een allround middenklasser met een breed inzetgebied die nergens écht in uitblinkt, of het moet woonwerk-verkeer zijn. Je kunt hem namelijk heerlijk vlot door stadsverkeer laveren en er is meer dan voldoende power voor een stuk snelweg, waarbij de geringe benzineconsumptie zorgt voor lage km-prijs. Jammer is wel zijn low-budget uitstraling, waarbij de koelwaterslangen voor een rommelige indruk rondom het blok zorgen. Zijn ook niet spannende uitstraling staat wel in contrast met de prettige rijeigenschappen en vooral met het superfijne en zuinige motorblok. We gaan hem missen.

Datum: 16-12-2016 – Teruggebracht bij Nimag BV/Suzuki Nederland, Vianen – Kilometerstand: 10.250 km – Dirk