Honda typeert de nieuwe VFR1200F als een Road Sport motorfiets die de race-eigenschappen van een supersport en het comfort van een toermotor in zich heeft. In de meeste testverslagen worden door het sologebruik vooral de sportieve karakteristieken van de motor belicht. Echter, een potentiële koper van een Road Sport is tevens geïnteresseerd in de prestaties en het comfort bij het gebruik als toermachine. Dit is voor Motorklik aanleiding geweest om de Honda eens stevig aan de tand te voelen gedurende een uitgebreide en intensieve test in het Duitse Zwarte Woud. Ditmaal met passagier, gevulde zijkoffers en het af fabriek geleverde Garmin Zumo 550 navigatiesysteem.
Comfort en uitrusting
Het allereerste dat opvalt is het gewicht en de grootte van de Honda. Met een rijklaar gewicht van 267 kilo is de VFR1200F in de basis geen lichte motorfiets en ten minste 50 kilo zwaarder dan een supersport. In vergelijking met een concurrent uit hetzelfde Road Sport segment, de BMW K1300S, is de VFR toch nog 13 kilo zwaarder. Tel hierbij het gemiddelde gewicht van een passagier en de volledig benutte 35 liter inhoud van de twee zijkoffers op (totaal circa 20 kilo), dan bereik je gemakkelijk een totaal gewicht van 350 kilo. Het tweede dat opvalt is de zitpositie, deze is meer sportief dan toergericht. De afstand tussen het zadel en de clip-ons is groot, zodat je redelijk naar voren leunt . De sportieve houding zorgt voor flkinke druk op de polsen en na een langere tijd krijgen ook de knieën het te verduren. Een ander punt dat de zithouding beïnvloedt is het oncomfortabele zadel. Doordat het zadel te glad is en de afstand tussen de rijder en passagier te groot, bestaat de kans dat de passagier bij het optrekken van het zadel glijdt. Een antislip matje is dan ook aan te raden bij een lange(re) rit. Een pluspunt is de verlaagde zithoogte. De rijder kan beide voeten op de grond zetten en zo het totale gewicht beter onder controle houden.
Het uitgebreide digitale display van de Honda is overzichtelijk, alle noodzakelijke informatie is direct afleesbaar. Echter, een voor een toermotor belangrijke functie ontbreekt op de boordcomputer: het berekenen van de actieradius. Deze standaard functie mag op een moderne Road Sport niet ontbreken en is voor een Honda onder de maat. De voor deze test beschikbaar gestelde motorfiets is door Honda Nederland afgeleverd met optionele zijkoffers, navigatie en handvatverwarming. De ophangpunten voor de koffers zijn erg netjes weggewerkt, dit geldt overigens voor de gehele afwerking van de VFR. Honda heeft tijd en aandacht besteed aan de afwerking door het gebruik van een hoogwaardige lak en dat is te zien. Onder het zadel is weinig ruimte, het meegenomen schijfremslot moet in de zijkoffers meegenomen worden. Die koffers bieden ruimte voor de meest noodzakelijk kleding en een toilettas, meer daar houdt het dan ook mee op. In tegenstelling tot andere merken kunnen de zijkoffers zeer eenvoudig en zonder krachtinspanning in de ophangpunten geplaatst worden. Doordat de koffers op bepaalde plaatsen niet naadloos sluiten, blijken ze echter niet geheel waterdicht te zijn.
Rijeigenschappen
De trekkracht van de nieuwe 1200 met cardanaandrijving is bij sologebruik goed, tot 5.000 toeren loopt de 173pk sterke motor heel braaf en beschaafd. Voor het inhalen dient er bij dit toerental teruggeschakeld te worden naar de 5e of 4e versnelling. Boven de 5.000 toeren komt de Honda tot leven en is schakellui rijden geen probleem. De gasrespons is door de throttle-by-wire techniek enorm soepel, Honda is erin geslaagd om de combinatie van cardan-aandrijving en vermogensafgifte nagenoeg geruisloos te laten verlopen. De stuureigenschappen van de motorfiets zijn de meest sterke punten van de Honda. De motor wijkt niet af van de gekozen lijn, waarbij de grip van de Dunlop Roadsmart banden en het Combined Braking System ABS een extra gevoel van vertrouwen geven.
Een punt van kritiek is het koppel van 128Nm van de motor bij volle bepakking en het meenemen van een passagier. De V4 heeft in het lage- en middengebied voelbaar moeite om het totale gewicht van zijn plaats te krijgen, vooral bij het nemen van steile(re) hellingen inclusief haarspeldbochten. Hierbij moet teruggeschakeld worden naar de eerste versnelling en gaat het gewicht van de koffers bij het insturen een negatieve rol spelen.
De Honda is bij toergebruik geen zuinige motorfiets. Het gemiddelde verbruik ligt rond de 1 op 14 liter. De tankinhoud bedraagt 18,5 liter, waarvan 5 liter reserve. Dit betekent een maximale reisafstand van 259 kilometer. Voor een supersport is dit behoorlijk, voor een toermotor daarentegen is dit te weinig. Vanwege het ontbreken van de automatische actieradius berekening dient de rijder zelf de nog te rijden reisafstand in te schatten. Gelukkig biedt het navigatiesysteem de helpende hand om naar de dichtstbijzijnde benzinepomp te navigeren.
Conclusie
De nieuwe VFR 1200F is een stijlvolle, opvallende en mooi afgewerkte motorfiets met in de basis een uiterst betrouwbare V4 motor. Echter, door de ruime afmetingen en het relatief hoge gewicht is het geen echte supersport, terwijl door het ontbreken van massieve trekkracht onderin, een comfortabel zadel en een ruime tankinhoud het ook geen echte toermachine is. De rijeigenschappen zijn bij solo gebruik overigens wel sportief, maar voor de lange(re) toerritten inclusief passagier en bepakking ontbreekt het de motor aan het benodigde koppel onderin. Wanneer Honda de tankinhoud vergroot naar ten minste 22 liter (bijvoorbeeld door de plastic covers te vervangen door echte tankruimte) en het koppel, de boordcomputer en het zadel aanpast, is de VFR ook als toermotor klaar voor het komende motorseizoen 2011.
Tekst: Jeroen Stienstra