Skip to main content

Met een fraaie videotest van de Kawasaki Z1000 van 2010 zet de gecombineerde redactie van Testmotor en Nieuwsmotor.nl een duidelijk oordeel van deze zware naked bike neer. De opvallendste conclusie is dat de woest ogende Z1000 eigenlijk een schaap in wolfskleren is omdat hij, in tegenstelling tot het extreme uiterlijk, opvallend makkelijk rijdt.


Kawasaki heeft met de Z1000 2010 een compleet nieuwe naked bike neergezet als opvolger van de al sinds 2003 verkochte Z, die in 2007 voor het laatst een upgrade kreeg. Het motorblok van deze 2010-versie is compleet nieuw, evenals het aluminium frame, de remmen en de vering. De nieuwe Z1000 is opvallend agressief gestyled en is voorzien van goudkleurige excentrische kettingspanners, zeer korte dubbele uitlaten, in drie standen verstelbaar zeer modern gestyled dashboard, plastic kappen rond de voorvork en gedeeltelijk ongelakte velgen.

Het nieuwe viercilinder motorblok levert een vermogen van 138pk (9.600 tpm) en een koppel van 110Nm (7.800 tpm). Het vermogen wordt erg lineair over het toerengebied uitgesmeerd, waardoor je vanzelf schakellui kan en gaat rijden. Vanaf 5.500 toeren stuwt het blok je echt hard vooruit en sleurt hij door tot zo’n 10.000 toeren, waarbij het uitlaatgeluid zich zeer duidelijk laat horen en het “fun” gehalte met sprongen omhoog gaat. Gaan de snelheden echt omhoog, dan merk je goed dat je op een naked zit en moet je jezelf schrap zetten tegen de tank want windbescherming is er natuurlijk niet. Een ritje op de snelweg is goed te doen maar het is geen motor om langere afstanden mee te rijden, mede door de tankinhoud van slechts 15 liter.

De hele motorfiets is gericht op hard vooruit gaan. Al rijdend neem je als vanzelf een agressieve, voorwaarts gerichte zithouding aan doordat de voetsteunen relatief hoog staan. Een puntje van aandacht is dat je vrij snel met je hakken de uitlaten en de bevestigingsbeugels voor de voetsteunen van de passagier raakt als je met de bal van je voet op de voetsteunen zit. Opvallend is dat de ruimte tussen de knieën smal is, door de “brede” look van de motor zou je dit niet direct verwachten. Het geheel digitale dashboard heeft een eigen stijl door het gebruik van geel glas. Helaas spiegelt dit behoorlijk wat het aflezen van de toch al kleine symbolen bemoeilijkt. Met behulp van een eenvoudige vergrendeling is het dashboard in drie standen te verstellen. Eenmaal in de juiste stand is het probleem van de spiegeling verholpen en is het dashboard al beter afleesbaar, al blijft de toerenteller net zo onleesbaar als die van de vorige Z1000.

De nieuwe Z1000 is aan de voorzijde voorzien van radiaal gemonteerde vierzuiger remklauwen, die worden bediend door een radiale rempomp en aangrijpen op wave-type remschijven van 300 mm. De remmen zijn prima qua vertraging en goed doseerbaar, al moet je wel heel overtuigend doorknijpen om echt hard te remmen. Standaard wordt in Nederland de ABS versie geleverd, maar onze testversie was vreemd genoeg juist niet voorzien van ABS, Kawasaki Nederland gaf aan dat dit een vergissing is geweest. Het stuurgedrag is prima bij hogere snelheden al lijkt het insturen bij lagere snelheden in eerste instantie wat zwaarder te gaan. Kawasaki heeft de Z1000 standaard behoorlijk stijf afgeveerd, wat het fun-karakter van de motor alleen maar versterkt maar het comfort wat minder maakt. Een volledig instelbare voorvork en een deels instelbare achterschokdemper maken het mogelijk om de motorfiets comfortabeler af te stellen al zal dit wel wat ten koste gaan van het precieze stuurgedrag.

Conclusie:
De Z1000 is een absolute funbike die gemakkelijk te berijden is, met een zeer sterk motorblok en goede remmen, ondanks dat die laatste enige overtuiging behoeven. In combinatie met de agressieve styling van het minimale kuipwerk lijkt deze motor elke bocht aan te willen vallen en dat is ook waar hij goed in is. Het is hierdoor een motorfiets voor een rondje over mooie stuurwegen maar minder voor woon-werkverkeer of reizen. De Kawasaki Z1000 zal het moeten opnemen tegen onder andere de Honda CB1000R, Triumph Speed Triple, Ducati Streetfighter, KTM Superduke en Yamaha FZ-1. Met een prijskaartje van €12.898,- mengt deze naked zich in ieder geval goed onder de concurrentie.

Tekst: Paul Reijerse