Fotografie

Bij elke test die door een fabrikant wordt georganiseerd zijn fotografen. Vroeger hadden die gasten het zwaar tijdens het fotograferen zelf. Kwestie van de rijders één voor één voorbij laten komen en dan de rolletjes goed gescheiden houden, waarop ze die meegaven aan de betreffende journalisten. Door de digitale fotografie is dat heel anders geworden en werken die lui zich ook nog de hele avond en nacht de krampen. Het schieten van de foto’s is wat makkelijker geworden, nu kunnen de rijders gewoon door elkaar de ‘fotobocht’ nemen. Tenminste, bij de meeste fotografen, al probeert de organisatie soms orde in de chaos te scheppen met plaknummertjes en vaste volgordes.

Bij de Italiaanse merken is de chaos rondom de fotopunten meestal zo groot, dat je spontaan in de lach schiet als er door portofoons vooral veel ruzie gemaakt wordt. Aan het einde van de dag gaan de fotografen met terrabytes aan beeld op de CF-kaartjes naar het hotel, waar het sorteren nog een hele dagtaak oplevert. Vaak zijn er zelf (meestal) dames mee, om daarbij te helpen, want elke rijder moet een eigen USB-stick op download krijgen. Voor de herkenning wordt daarom altijd een foto met helm op gemaakt, met een papier met je naam in beeld. Vandaar dat elke testrijder na ieder evenement weer zo’n rare foto heeft, liefst met je naam verkeerd gespeld.

Iwan